چگونه کارسینوم سلول پایه درمان می شود؟
چندین امکان برای درمان کارسینوم سلول بازال وجود دارد. این واقعیت که کارسینوم سلول بازال دارای میزان متاستاز پایین 0.03٪ است و بنابراین "در اصل تشکیل نمی شود متاستازها"(و بنابراین تنها یک قسمت آسیب دیده از بدن نیاز به درمان محلی دارد) از اهمیت زیادی برای برنامه ریزی درمانی برخوردار است. با این حال ، آنها هنوز هم می توانند به بافت اطراف رشد کرده و آن را از بین ببرند.
بنابراین ، بازالیوماها به طور بالقوه بسیار خطرناک هستند و باید در اسرع وقت برداشته شوند. کدام یک از روشهای مختلف حذف استفاده می شود به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله:. با این حال ، به طور کلی ، جراحی درمانی انتخابی است ، زیرا بهترین شانس بهبودی کامل را دارد.
- سن و شرایط عمومی بیمار و
- ویژگی های تومور از جمله (محل ، شکل رشد و وسعت)
درمان انتخاب اول حذف جراحی کنترل شده میکروسکوپی سلول کارسینوم سلول پایه است. جراحی سرطان سلول بازال معمولاً می تواند به صورت سرپایی توسط متخصص پوست انجام شود ، بنابراین بیمار به طور معمول نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد. از آنجا که این عمل یک روش نسبتاً جزئی است ، حداقل اگر کارسینوم سلول پایه در مراحل اولیه تشخیص داده شود ، معمولاً می تواند تحت محلی انجام شود بیهوشی.
هنگام برداشتن تومور پوست ، حذف نه تنها بافت تومور بلکه بخشی از بافت اطراف نیز ضروری است تا اطمینان حاصل شود که تومور کاملاً از تومور خارج نشده و خطر بازگشت تومور (عود) را کاهش می دهد. در این روش ، بافت تومور با حاشیه 2-4 میلی متر ، به تدریج خارج می شود. غالباً لبه خارج شده از کارسینوم سلول بازال مجدداً در زیر میکروسکوپ بررسی می شود تا ببیند هنوز سلولهای توموری در حاشیه وجود دارد یا خیر.
در این صورت ، عمل دوم برای برداشتن کامل تومور انجام می شود. اگر کارسینوم سلول بازال در مرحله بسیار پیشرفته ای قرار دارد و بنابراین اندازه بزرگتری به خود گرفته است ، برداشتن جراحی می تواند منجر به ایجاد زخم شود. بسته به محل ، این می تواند منجر به اختلالات (عمدتاً لوازم آرایشی) شود ، به همین دلیل است که گاهی اوقات عمل بعدی با پیوند پوست دنبال می شود.
رادیوتراپی برای کارسینوم سلول پایه
عملکرد a بازالیوم همیشه امکان پذیر نیست به عنوان مثال ، اگر مداخله جراحی به دلیل مجاورت کارسینوم سلول بازال با سایر ساختارها غیرفعال باشد ، این مورد وجود دارد. در بیشتر موارد ، این یک کارسینوم سلول بازال در صورت یا یک کارسینوم سلول بازال است که برای مدت زمان طولانی تری شناسایی نشده و تا عمق عمیق رشد کرده است.
بنابراین ، گزینه های دیگری برای درمان نیز موجود است. انتخاب دوم معمولاً پرتودرمانی است (پرتو درمانی) ، زیرا نتایج مشابهی مانند جراحی دارد. با این حال ، مهمترین عیب آن این است که تعداد زیادی عوارض جانبی دارد.
بعلاوه ، بررسی بافت برای سلولهای توموری امکان پذیر نیست و بنابراین نمی توان مطمئن شد که آیا کارسینوم سلول پایه واقعاً به طور کامل ناپدید شده است. بنابراین ، میزان عود پس از پرتودرمانی بیشتر از بعد از جراحی است. مزیت دیگر این است که هیچ آسیبی به پوست وارد نمی شود ، زیرا هیچ جای زخمی وجود ندارد و بنابراین نتایج آرایشی بهتری به دست می آید.
روش استاندارد در اینجا تابش با اشعه ایکس سطحی است. بسته به اندازه تومور ، در اینجا نیز حاشیه ایمنی 0.5-1.5 سانتی متر حفظ می شود. اندام های خطر در زمینه تابش (به عنوان مثال چشم ، دهانه گوش و غیره)
با پوشش سرب محافظت می شوند. دوز ، یعنی قدرت آن اشعه ایکس تابش ، بسته به اندازه و رفتار رشد بافت تومور ، بین 1.8-5 خاکستری متفاوت است. رادیوتراپی معمولاً به چندین جلسه نیاز دارد.
