اگرچه بی ثباتی شانه می تواند به اشکال و درجات مختلف شدت بروز کند و علت آن از بیماری به بیمار دیگر متفاوت باشد ، اما هدف اصلی درمان فیزیوتراپی ساختن بیمار است دردآزاد و بهبود ثبات شانه. امروزه ، هنگامی که در مورد جراحی تصمیم گیری می شود ، فیزیوتراپی یک قسمت اساسی از درمان محافظه کارانه است (البته فیزیوتراپی نیز به عنوان یک مراقبت قبل و بعد از عمل قبل و بعد از جراحی ضروری است).
فیزیوتراپی برای بی ثباتی مفصل شانه
تاریخچه پزشکی: اگر بیمار با تشخیص "بی ثباتی مفصل شانه"، جلسه اول معمولاً شامل یک سابقه پزشکی ، یعنی یک گزارش تشخیصی است. در طی این جلسه ، متخصص فیزیوتراپی با کمک سوابق پزشکی بیمار و س questionsالات خاص در مکالمه شخصی مشکلات موجود را تعیین می کند معاینهی جسمی. طرح درمانی / درمان: بر این اساس ، سپس یک طرح درمانی فردی با همکاری بیمار تهیه می شود.
از آنجا که بی ثباتی شانه می تواند اشکال مختلفی داشته باشد ، تمرینات منفرد انتخاب شده ممکن است کمی با یکدیگر متفاوت باشد. میزان استرس به شدت و میزان ناپایداری نیز بستگی دارد. برای تسکین بیمار درد، اشکال درمانی مانند سرما ، گرما ، الکتروتراپی، درمان دستی و حرکت درمانی نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
اینکه آیا یک درمان کاملا محافظه کارانه برای هر فرد بیمار منطقی و امیدوار کننده است ، به علت بی ثباتی شانه بستگی دارد. علاوه بر این ، سن بیمار ، بیماری های قبلی و سازگاری سطح نیز در ارزیابی شانس موفقیت نقش مهمی دارد. انطباق: در طول درمان ، مهم است که پیشرفت به طور منظم کنترل شود ، به عنوان مثال با انجام روش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا انجام آزمایش های مختلف حرکتی توسط فیزیوتراپیست با بیمار. همکاری فعال و آموزش مداوم ، همچنین در خانه ، به اصطلاح انطباق (پایبندی به درمان) نیز برای کنترل بی ثباتی شانه موجود در طولانی مدت بسیار مهم است.
بی ثباتی مفصل شانه - تمرینات
بسیاری از تمرینات انجام شده در درمان بی ثباتی شانه را می توان توسط بیماران در خانه ادامه داد. مهم است که همیشه تمریناتی انجام شود که با علائم فردی سازگار باشد. برخی از تمرینات در زیر شرح داده شده است.
1.) چرخاندن بازو برای تحریک مفصل شانه مستقیم بایستید و سپس قسمت بالایی بدن را به جلو خم کنید تا بازوها به راحتی در جلوی بدن آویزان شوند. حال حرکات پاندولی را انجام دهید که در آن بازوها به طور متناوب در جلوی بدن به این سو و آن سو می چرخند.
2.) تقویت عضلات شانه مستقیم و قائم بر روی صندلی بنشینید. بازوها در کناره های بدن آویزان هستند.
اکنون تیغه های شانه خود را حداکثر به عقب بکشید. کشش را حدود 15 ثانیه حفظ کنید. تمرین را 3 بار تکرار کنید.
به عنوان یک تغییر ، بازوها را می توان به طور موازی با کف با 90 درجه خم شدن در ارتفاع شانه عقب کشید. 3.) تقویت و ثبات بازوها را از بدن به پهلو بکشید.
بازوهای خود را به آرامی بالای سر خود بیاورید سر در حالت کشیده تا زمانی که کف دستان شما لمس شود. اطمینان حاصل کنید که تیغه های شانه به طور مداوم به هم جمع شده و ثابت شده اند. سپس ، به همان آهستگی ، به موقعیت اولیه برگردید.
این کار را 10 بار تکرار کنید. 4.) شانه ها را ثابت کنید صاف و مستقیم روی یک صندلی بنشینید و کف دست ها را در کنار هم قرار دهید قفسه سینه در جلوی بدن خود قرار بگیرید
اکنون کف دستان خود را تا جایی که ممکن است محکم فشار دهید. کشش را به مدت 15 ثانیه حفظ کنید. 3 مرتبه تمرین را با مکث کوتاه بین هر پاس تکرار کنید.
5.) کشش کپسول شانه یک بازو را جلوی آن بلند کنید قفسه سینه در یک زاویه راست قرار بگیرید و آرنج خود را با دست دیگر بگیرید. حالا با دست آرنج را به سمت شانه دیگر حرکت دهید تا جایی که احساس کشیدگی کنید.
این را به مدت 20 ثانیه نگه دارید ، سپس طرف خود را تغییر دهید. 6.) تقویت و تحرک خود را در وضعیت چهار دست قرار دهید تا کف دستان زیر شانه ها و زانوها زیر لگن قرار گیرند.
اکنون بازوی راست خود را بالا آورده و مستقیم به جلو دراز کنید. مطمئن شوید که بازوی چپ صاف است. این وضعیت را به مدت 20 ثانیه نگه دارید و سپس دستان خود را عوض کنید. برعکس ، برای دشوارتر کردن آن پا می تواند همزمان با بازو کشیده شود. تمرینات بیشتر برای شانه را می توان در مقالات یافت:
- تمرینات برای روتاتور کاف
- تحت فشار قرار دادن شانه - تمرینات
- ورزش هایی برای آرتروز شانه
