رفتار
درمان التهاب مفصل ران در کودکان و نوزادان همیشه به بیماری زمینه ای و علائم توصیف شده بستگی دارد. بنابراین ، تشخیص صحیح علت مسئول شکایات و التهاب مفصل ران برای شروع درمان ضروری است. به همین دلیل ، در صورت مشاهده شکایت از لگن در کودک یا کودک نوپا ، همیشه مراجعه به پزشک متخصص اطفال توصیه می شود.
التهابات مفصل ران، که نمی توان به علت باکتریایی یا ویروسی آن پی برد ، معمولاً پس از چند روز بهبود می یابد. علائم رینیت مفصل ران (Coxitis fugax) باید پس از 6-10 روز به طور قابل توجهی بهبود یابد ، حتی بدون درمان. علاوه بر این ، می توان داروهای ضد التهابی مصرف کرد که می تواند التهاب را نیز به خوبی درمان کند.
به منظور فشار نیاوردن مفصل ، در بیشتر موارد توصیه می شود که از مفصل ران خودداری کنید. با این حال ، این به طور معمول نباید از چند روز بیشتر باشد تا خطر وقوع عوارض جانبی حرکت محدود را ایجاد نکند. درد که در طول بیماری اتفاق می افتد ، در صورت لزوم با یک داروی مسکن مناسب تسکین می یابد.
اگر علائم بهبود نیافت ، باید تشخیص های بیشتری انجام شود تا از بیماری های دیگر که ممکن است علت علائم باشند غافل نشوید. التهاب های ران ، که علت آن عوامل بیماری زای باکتریایی هستند ، معمولاً با داروهای آنتی بیوتیکی موثر درمان می شوند. علائم همراه مانند تب و درد همچنین می تواند با دارو درمانی درمان شود. در برخی موارد ، مداخله جراحی برای اطمینان از بهبود التهاب لازم است.
باکتری التهاب ران مفصل باید بسیار جدی گرفته شود ، زیرا وقوع عوارض می تواند منجر به آسیب دائمی به ساختارهای درگیر در مفصل شود. التهابات مفصل ران، که نشان دهنده یک بیماری ساییدگی است ، در کودکان نادر است. با این وجود ، در متن به اصطلاح بیماری پرتس، کودکان همچنین می توانند رشد کنند شرط که در آن قسمت هایی از استخوان درگیر می شود مفصل ران آسیب دیده اند تمرینات فیزیوتراپی و روش های درمانی و همچنین استفاده از داروهای خاص پزشکی ایدز با هدف بهبود تخریب استخوان ، اساس درمانی بیماری است. در مراحل پیشرفته بیماری ، مداخلات جراحی می تواند به بهبود بیماری کمک کند.
