درمان اضطراب خاص

معرفی

درمان هراس ، در این مورد فوبیای خاص ، نه تنها می تواند شامل شود روان درمانی بلکه درمان دارویی (دارو در برابر اضطراب) در صورت استفاده از دارو ، "ضد افسردگی"اغلب تجویز می شود ، یا در موارد نادر" ضد اضطراب "(تسکین دهنده اضطراب). علاوه بر درمان دارویی ، روشهای دیگری نیز وجود دارد که می تواند به افراد کمک کند تا از پس اضطراب شدید خود برآیند.

این روشهای استاندارد روان درمانی باید محور اضطراب درمانی باشد. مدل یادگیری نه تنها مسئول ایجاد هراس است ، بلکه با این روش می توان دوباره ترس از هراس را آموخت. مردم با مشاهده افراد دیگر و رفتار آنها یاد می گیرند و مسئولیت آنها را بر عهده می گیرند.

فرد مبتلا همچنین می تواند در درمان از این جنبه استفاده کند. فرد فرصت مشاهده افراد دیگر مانند درمانگر را پیدا می کند. درمانگر به شخص مورد نظر نشان می دهد که کدام الگوهای رفتاری باید نشان داده شود اضطراب خاصوضعیت پنهان

با تبیین کلامی رفتاری که باید آموخته شود ، فرد می تواند یاد بگیرد که آن را در فهرست رفتاری خود بگنجاند و بعداً به طور مستقل انجام دهد. از طریق این روش ، فرد مورد نظر می بیند که وضعیت اضطراب آور فاجعه ای ایجاد نمی کند ، همانطور که در واقع از فرد مضطرب انتظار می رود. از آنجا که ترس و تمدد اعصاب با هم متناسب نیستند ، یادگیری و استفاده از آرامش در شرایط خاص باید جایگزین ترس شود.

حساسیت زدایی به معنای یک رویکرد سیستماتیک به محرک ایجاد کننده ترس است. این روش معمولاً به عنوان "حساسیت زدایی سیستماتیک" شناخته می شود. در مجموع ، حساسیت زدایی شامل سه مرحله مختلف متوالی است: 1. تمدد اعصاب آموزش: در اینجا فرد مورد نظر یک روش آرام سازی را یاد می گیرد ، به عنوان مثال عضله پیشرونده تمدد اعصاب به گفته Jacobson Other تکنیک های آرامش 2. ایجاد سلسله مراتب اضطراب: در این مرحله فرد نشان می دهد که در کدام موقعیت کمترین اضطراب را احساس می کند ، تا وضعیتی که بیشترین اضطراب را احساس می کند.

این سلسله مراتب هم اکنون طرح درمانی را نیز نشان می دهد. شروع از وضعیت / محرک با کمترین ترس بیان شده ، تا بالاترین محرک ترس. 3) حساسیت زدایی واقعی: اکنون فرد باید با کمترین محرک ترس روبرو شود.

به محض اینکه اولین علائم اضطراب ظاهر شد ، فرد باید با کمک روش یاد گرفته آرام شود. اگر فرد مورد نظر رضایت خود را اعلام کند ، ابتدا با محرک تحریک کننده اضطراب به صورت عکس ، اسباب بازی و غیره روبرو می شود. در آخرین مرحله ، فرد با محرک واقعی روبرو می شود ، وضعیت قبلی در واقع باعث ترس شد.

هدف این است که مطمئن شوید فرد بدون فرار در وضعیت باقی مانده است. با کمک روش آرامش آموخته شده ، فرد باید سعی کند ترس از شرایط را کنترل کند. هر یک از این مراحل تنها با رضایت شخص مربوطه انجام می شود.

حتی اگر احساس آرامش در شرایط اضطرابی بسیار مفید باشد ، اشکال درمانی مانند رویارویی مستقیم بسیار م muchثرتر است.

• آموزش خودکار
• تمرین تنفس

همانطور که از نامش پیداست ، این روش نشان دهنده مواجهه با محرک پر اضطراب ، وضعیت پر اضطراب است. این تحت قوانین خاصی و همیشه با راهنمایی درمانگر اتفاق می افتد.

روش های مختلفی وجود دارد. تقابل می تواند در اندیشه یا واقعیت اتفاق بیفتد. یا یک مرحله به مرحله پیش می رود ، یا یک برخورد مستقیم ناگهانی با یکی از محرک های شدیداً اضطراب زده وجود دارد. هدف این است که فرد بیاموزد تا در وضعیت ترسناک بماند و علائم جسمی را با کمک تمرینات آموخته شده تحمل کند تا زمانی که ترس کاهش یابد و فرد مورد نظر به شرایط عادت کند. در ادامه ، به طور خلاصه روش مقابله با محرک توضیح داده می شود: