خطر عفونت برای کودکان خردسال
نوزادان و نوزادان نسبتاً اغلب از این بیماری رنج می برند ذات الریه. این عمدتا به دلیل ضعیف شدن است سیستم ایمنی بدن کودکان ، که نمی توانند به راحتی از عوامل بیماری زای مسئول توسعه جلوگیری کنند ذات الریه. علاوه بر این ، کودکان اغلب با عوامل بیماری زا روبرو می شوند و این عوامل وارد بیماری می شوند دهان از طریق دستها
این امر باعث می شود که نوزاد راحت تر توسط یک بزرگسال یا کودک آلوده آلوده شده و رشد کند ذات الریه خودش عفونت با یک عامل بیماری زای باکتریایی ، به اصطلاح پنوموکوک ، معمولاً تنها در صورتی امکان پذیر است که نوزاد مبتلا در برابر عامل بیماریزا واکسینه نشود. کمیسیون واکسیناسیون دائمی (STIKO) توصیه می کند واکسیناسیون علیه پنوموکوک برای نوزادان از سن 2 ماهگی
واکسیناسیون علیه باکتری هموفیلوس تاثیر نوع B نیز برای نوزادان توصیه می شود. با وجود واکسیناسیون ، عفونت با دیگر باکتری or ویروس ها ممکن است ایجاد شود و ذات الریه در نوزادان ایجاد شود. به طور کلی ، اگر علائم بیماری از بین برود ، احتمال عفونت بعید است. به ویژه در مورد پنومونی ناشی از باکتری، احتمالاً عفونت فقط از طریق مخاط سرفه شده ایجاد می شود.
عفونت در دوران بارداری
به طور کلی، ذات الریه در طول این مدت بیشتر رخ نمی دهد بارداری نسبت به افراد دیگر با این حال، اگر ذات الریه رخ دهد، زنان باردار معمولا در بیمارستان تحت نظارت دقیق درمان می شوند. فقط مشخصه آنتی بیوتیک ها برای درمان استفاده می شود که برای مادر و کودک مشکلی ندارد و هیچ خطری ندارد.
پنومونی مادر قابل انتقال به جنین نیست. با این حال، از آنجایی که ذات الریه یک اثر تضعیف کننده قوی بر روی مادر دارد، او به مراقبت های پزشکی ویژه نیاز دارد. از نظر پیشگیرانه معمولاً هیچ واکسنی قبل از آن توصیه نمی شود بارداری برای جلوگیری از ذات الریه برای زنانی که این بیماری را داشته اند استثنا قائل شده است طحال حذف شده. به این زنان توصیه می شود واکسن پنوموکوک را انجام دهند باکتری.
عفونت بعد از مصرف آنتی بیوتیک
در بسیاری از موارد، پنومونی با آن درمان می شود آنتی بیوتیک ها. اینکه کدام آنتی بیوتیک استفاده می شود به شدت بیماری و همچنین سن و وضعیت ایمنی بستگی دارد. ذات الریه مخصوصاً برای افراد سالم مسری در نظر گرفته نمی شود.
احتمال بروز آن در افرادی که سیستم ایمنی بدن ضعیف شده است. این ممکن است به دلیل سایر عفونت ها مانند HIV یا شیمی درمانی یا صرفاً به سن فرد. افراد دارای نقص ایمنی باید از تماس با افراد مبتلا به پنومونی خودداری کنند.
خطر ابتلا به ذات الریه پس از تجویز آنتی بیوتیک ها به عوامل مختلفی بستگی دارد مهمتر از همه، پاتوژن مسئول التهاب تعیین کننده است. اگر علائم پس از مصرف آنتی بیوتیک بهبود یابد، این احتمال وجود دارد که آنتی بیوتیک علیه باکتری های موجود در ریه ها عمل کند.
در این صورت احتمال ابتلای دیگران پس از حدود 3-4 روز بعید به نظر می رسد. اگر علائم ادامه یابد یا یک ذات الریه ویروسی وجود داشته باشد، این قانون اعمال نمی شود. در این موارد عفونت تا زمانی امکان پذیر است علائم ذات الریه اصرار ورزیدن.
