خارش پوست و بثورات زیر استرس
چندین مطالعه اکنون ارتباط معناداری بین روان انسان و روانشناسی نشان می دهد شرط از پوست استرس می تواند باعث ایجاد یک واکنش ایمنی اغراق آمیز در بدن شود و بنابراین در صورت عدم ایجاد بیماری های پوستی موجود ، مانند آن تشدید می شود نورودرماتیت, پسوریازیس و بثورات پوستی خارش پوست، فرد مبتلا ضعیف می خوابد و بنابراین از بی قراری مداوم رنج می برد ، که به نوبه خود باعث استرس حتی بیشتر می شود.
اما دقیقاً چگونه استرس باعث چنین واکنشی در پوست می شود؟ بدن با یک واکنش دفاعی پیچیده به استرس واکنش نشان می دهد. اول ، هورمون نوراپی نفرین و آدرنالین ترشح می شوند.
به این موارد "استرس" نیز گفته می شود هورمون" زیاد می شوند خون فشار و ضربان قلب و قرار دادن بدن در حالت کاملا هوشیار. علاوه بر این ، استرس باعث ایجاد یک واکنش ایمنی می شود که در آن سلولهای سیستم دفاعی بدن ما از آن مهاجرت می کنند خون وارد بافت ها و پوست شود تا عوامل بیماری زا را بی ضرر کند.
از آنجا که قرار نیست این واکنش ها برای همیشه ادامه داشته باشد ، اکنون از هورمون کورتیزول استفاده می شود. این هدف برای مهار التهاب ناشی از واکنش ایمنی بدن است. بنابراین اثر سرکوب سیستم ایمنی دارد.
با این حال ، اگر عدم تعادل وجود داشته باشد ، ممکن است کورتیزول به اندازه کافی آزاد نشود و واکنش ایمنی بدن عملا مارک را از بین ببرد. التهاب همچنان ادامه دارد و پوست را در معرض ابتلا قرار می دهد نورودرماتیت, پسوریازیس و بثورات و در نتیجه خارش. مهمتر از همه ، حوادث استرس زا و آسیب زای زندگی در اوایل کودکی می تواند این سیستم دفاعی را به بیرون پرتاب کند تعادل و در نتیجه خارش مربوط به استرس را تقویت می کند.
با این حال ، رویکرد دیگری برای ایجاد خارش ناشی از روانی وجود دارد. این روش محور نوروپپتید - نوروتروفین نامیده می شود. ثابت شده است که تحت استرس طولانی مدت پروتئین "ماده P" از سلولهای عصبی آزاد می شود.
این "ماده P" به اصطلاح ماست سل ها را تحریک می کند تا محتوای آنها خالی شود هیستامین، داخل بافت ماست سل ها یکی از اجزای تشکیل دهنده سلول های ما هستند سیستم ایمنی بدن. هیستامین در ایجاد آلرژی و واکنش های آلرژیک نقش دارد و باعث خارش شدید ، تورم و قرمزی پوست می شود.
رویکردهای درمانی احتمالی می توانند دارویی و درمانی باشند یادگیری of تمدد اعصاب تکنیک. همانطور که قبلا ذکر شد ، پوست از نظر عملکرد بزرگترین و همه کاره ترین ارگان بدن انسان محسوب می شود. هدف اصلی آن تأمین حفاظت مکانیکی ، شیمیایی و حرارتی برای بافتهای زیر آن است (اصطلاحاً اندام پوشاننده).
علاوه بر این ، پوست یکی از مهمترین پیام رسان های بین بدن و محیط است ، یعنی وظایف مهمی را در زمینه ارتباطات انجام می دهد. پوست نیز به عنوان بخشی از پوست ضروری است سیستم ایمنی بدن، و برای بسیاری میکروب ها و عوامل بیماری زا اولین سدی است که باید برای آلوده شدن ارگانیسم از بین برود. این به نوبه خود به این معنی است که پوست در حال حاضر قسمت زیادی از عفونت های احتمالی را به روش ویژه ای دفع می کند.
یک پوست دست نخورده پیش شرط داشتن یک بدن با عملکرد ایده آل است. نقص در ناحیه این پوشش محافظ نه تنها به ویژه نگران کننده تلقی می شود بلکه می تواند تأثیر نامطلوبی بر بسیاری از فرایندهای داخل بدن داشته باشد.
