Pruritus senilis - به طور عامیانه خارش پیری نامیده می شود - (مترادف: پوست خارش در سنین بالا ICD-10 L29.9: ICD-10: L29.8 - خارش دیگر) یک نوع است خارش در افراد مسن که اغلب به دلیل کاهش ترشح سبوم توسط پوست (سبوستاز).
Pruritus senilis ممکن است به صورت موضعی یا عمومی باشد. ممکن است بصورت رایگان یا همراه با قابل مشاهده باشد ضایعات پوستی. معمولاً باعث ایجاد خراش می شود.
طبق یافته های پوستی ، تمایز بین:
- Pruritus sine materia - خارش بدون مشاهده تغییرات پوستی (قرمزی پوست ، تاول ، چرک) ، که ممکن است یک بیماری درون زا را نشان دهد (بیماری های داخلی ، عصبی یا روانی).
- Pruritus cum materia - خارش قابل مشاهده است تغییرات پوستی؛ درماتوزهای همراه (بیماری های پوستی).
- خارش در ضایعات خراشیده مزمن - خارش در زمین بیماری های پوستی یا غیر پوستی.
تجمع فصلی این بیماری: شایعترین علت خارش سنلیس عمومی است کم آبی بدن از پوست. این امر به ویژه در ماه های زمستان مشخص می شود. وجود خارش در زمستان pruritus hiemalis نامیده می شود (مترادف: زمستان) خارش).
خارش می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد (به بخش "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید).
هنگامی که خارش مزمن برای اولین بار ظاهر می شود ، مردان از زنان بزرگتر هستند.
شیوع خارش مزمن در افراد زیر 12.3 سال 30٪ است و در افراد 20.3 تا 60 ساله (در آلمان) به 70٪ افزایش می یابد. حدود یک سوم افراد 80 ساله از خارش سنیلیس شکایت دارند.
بروز (فراوانی موارد جدید) خارش مزمن 7 درصد است.
روند و پیش آگهی: خارش سنلیس ، که معمولاً به صورت مزمن اتفاق می افتد ، در موارد شدید ممکن است به قدری شدید باشد که کیفیت زندگی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
