سیستوستومی
کیست ها فضاهای توخالی هستند که با آنها پوشانده شده است مخاط. اگر کیست در فک ایجاد شود ، معمولاً باید آن را خارج کرد و آخرین مورد ، باید مورد بررسی قرار گیرد تا مشخص شود آیا این یک تغییر خوش خیم یا احتمالاً بدخیم در بافت است. در سیستوستومی ، ارتباطی بین حفره کیست و دهان یا سینوس فک بالا با ایجاد یک سوراخ در مرز استخوانی کیست ایجاد می شود.
بخشی از کیست در فک باقی مانده و زخم حاصل به طور آشکار بهبود می یابد. اگر کیست به خصوص بزرگ باشد یا اگر قرار است بار بیمار تا حد امکان پایین باشد ، مثلاً به دلیل سن ، سیستوستومی نشان داده می شود. احتمال آسیب دیدن سازه های همسایه کمتر است. با این حال ، این روش از بین بردن کیست بیشتر طول می کشد. برای اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید: سیستوستومی
سیستکتومی
هدف از سیستکتومی برداشتن کامل کیست است. اگر کیست یک تغییر خوش خیم با خطر کم عود پس از برداشتن باشد ، انجام می شود. حفره کاملاً پاک و از بافت کیست آزاد شده و سپس دوباره بسته می شود.
فضایی که کیست اشغال کرده از داخل به خارج التیام می یابد. برای حمایت از این روند ، پزشک می تواند ماده ای را معرفی کند که از این روند پشتیبانی می کند. زمان درمان پیگیری کوتاهتر از سیستوستومی است زیرا زخم بسته است. با این حال ، بسته شدن نیز خطر بالاتری از عفونت را به همراه دارد. در اینجا می توانید به صفحه اصلی دسترسی پیدا کنید: سیستکتومی
کاشتن
اگر دندان از بین رفته باشد ، می توان آن را با ایمپلنت جایگزین کرد. ایمپلنت متشکل از یک بدنه ایمپلنت است که معمولاً می توان آن را یک پیچ ، یک قسمت اتصال دهنده و تکیه گاه تصور کرد که در نهایت به شکل دندان جایگزین دندان از دست رفته می شود. در حین کاشت ، بدن پیوند در محل مورد نظر کاشت به داخل استخوان پیچ می شود.
این کار را می توان مستقیماً از طریق لثه یا با جمع کردن بخشی از لثه و آماده سازی استخوان برای کاشت از طریق عملیات مختلف "قبل از حفاری" و سپس پیچاندن ایمپلنت انجام داد. در حالت دوم ، لثه بالای ایمپلنت در جای خود بخیه زده می شود تا بتواند به صورت نامرئی بهبود یابد و در برابر آن محافظت شود باکتری در حفره دهان.
