تشخیص | سرخک در بزرگسالان

تشخیص

تشخیص سرخک اساساً بر اساس ظاهر بیمار و توصیف بیماری است. سرخک با دو مرحله بیماری مشخص می شود. فاز اول مرحله کاتارال است و شامل می شود تب, ملتحمه چشم ، رینیت و بثورات خاص در حفره دهان.

این بثورات "لکه کوپلیک" نامیده می شود ، که به نظر می رسد مانند ترشحات آهکی روی دهان است مخاط و قابل پاک شدن نیست. فقط در رخ می دهد سرخک و بنابراین تشخیص را تسهیل می کند. بعد از یک دفع متوسط ​​، مرحله یک بثورات بزرگ روی پوست افزایش می یابد تب دنبال می کند

این بثورات غالباً از پشت گوش بیمار شروع می شود که مخصوص سرخک نیز می باشد و سپس در کل بدن پخش می شود. این توالی علائم برای تشخیص تعیین کننده است. علاوه بر این ، اگر هر چیزی نامشخص باشد ، ویروس یا بدن است آنتی بادی علیه ویروس در خون همچنین می تواند نشان داده شود.

درمان بیماری سرخک

درمان عفونت سرخک فقط به صورت علامت دار انجام می شود ، یعنی برای بهبود علائم. داروهای تب بر ، مانند پاراستامول, ایبوپروفن و متامیزول، برای این منظور استفاده می شود. علاوه بر این، سرفه سرکوب کننده ها و مایعات را می توان از طریق رگ برای تسکین بیماری بیمار و جلوگیری از دوره های خطرناک بیماری.

فقط در مورد عفونت های اضافی ناشی از باکتری باید آنتی بیوتیک ها تجویز می شود ، که باید با پاتوژن سازگار شود. برای جلوگیری از عفونت پس از تماس با ویروس ، می توان ایمونوگلوبولین های به اصطلاح را در طی شش روز از تماس به افراد واکسینه نشده یا کسانی که دارای نقص ایمنی هستند ، داد. این معیار به ویژه برای نوزادان و زنان باردار قابل بحث است.

بیماری سرخک چه مدت طول می کشد؟

مدت زمان بیماری سرخک می تواند بسیار متغیر باشد ، همیشه به سن بیمار بستگی دارد و در غیر این صورت سالم است. در بیشتر موارد ، مرحله اول بیماری سه تا هفت روز طول می کشد. علائم غیر اختصاصی سرماخوردگی مهمترین نقش را دارد. پس از یک دوره کوتاه از دفیبریلاسیون ، بثورات راکلی دنبال می شود ، که پس از چهار تا پنج روز شروع به کم رنگ شدن می کند. روی هم رفته ، می توان مدت زمان بیماری در سرخک را دو تا سه هفته فرض کرد.