تشخیص اختلالات بویایی | بی نظمی

تشخیص اختلالات بویایی

در صورت مشکوک بودن به اختلال بویایی ، جزئیات آن تاریخچه پزشکی باید توسط پزشک گرفته شود ، زیرا قبلاً می توان اطلاعات مهمی در مورد علت احتمالی بدست آورد. پس از آنامنزیس و معاینه ، وجود اختلال بویایی باید با آزمایشات بررسی شود. بررسی بویایی: توانایی بویایی ما با دو نوع آزمایش قابل بررسی است.

از یک طرف ، روشهای به اصطلاح آزمایش ذهنی وجود دارد ، که فرض می کند بیمار متناسب است و می تواند اطلاعاتی را درباره آنچه که بو کرده است ارائه دهد و از طرف دیگر روشهای آزمایش عینی وجود دارد ، که وقتی فرد آسیب دیده نمی تواند همکاری کند و نمی تواند خودش اطلاعاتی را ارائه دهد ، همانطور که در مورد کودکان خردسال یا جنون بیماران روشهای ذهنی: چوبهای Sniffin: تعداد زیادی میله های مختلف بویایی وجود دارد که هرکدام متفاوت هستند بو، که در زیر برگزار می شود بینی از فرد آسیب دیده برای مدت زمان کوتاه با کمک کارت های انتخاب ، بیمار می تواند بوی تازه درک شده را تشخیص دهد. آزمون UPSI: با توجه به محل توسعه ، این آزمون دانشگاه پنسیلوانیا ایالت پنسیلوانیا ایالات متحده نامیده شد بو تست شناسایی (تست UPSI).

در اینجا ، بوهای مختلف در میکرو کپسول ها محصور شده و سپس آزاد می شوند. آزمون CCCRC: این آزمون نام خود را مدیون محل مبدا در ایالات متحده آمریکا است. این آزمایش بوی قابل توجهی بیشتر از دو روش تست شرح داده شده در بو وجود دارد که در بطری های پلاستیکی یا شیشه ای ذخیره می شوند.

علاوه بر این ، همچنین در جایی که آستانه بو برای بوی تند بوتانول وجود دارد ، آزمایش می شود ، یعنی فرد مبتلا در چه غلظت بوتانول آن را بو می کند. در Aachen Rhinotest ، شش عطر محلول به داخل بو پاشیده می شود دهان فرد مبتلا سپس فرد باید بوی ادراک شده را با کمک شش صفت داده شده (گل ، میوه ، رزین ، تند ، میوه ای ، ادویه ای) تعیین کند.

با این حال ، Aachen Rhinotest به ندرت استفاده می شود. روشهای عینی: اگر کسی نتواند به همکاری فعال بیمار اعتماد کند ، از روشهای آزمایش عینی استفاده می شود. در اینجا ، می توان به اصطلاح پتانسیل های برانگیخته بویایی (OEP) را استخراج کرد.

با این حال ، این معاینه پیچیده فقط در چند مرکز مانند برلین ، روستوک ، کلن ، ماینتس ، مانهایم ، بازل یا وین انجام می شود. با استفاده از سه رایحه مختلف تحریک رشته های عصبی تحریک می شود. از فنیل اتیل الکل ، وانیلین و سولفید هیدروژن به عنوان عطر استفاده می شود. این عطرها باید در واقع سیگنال های الکتریکی را تحریک کنند ، سپس توسط الکترودها ثبت و نمایش داده می شوند.