تهویه هوا (روان درمانی)

تعریف

اصطلاح hyperventilation مخفف پدیده فیزیولوژیک تسریع و عمیق است تنفس (بیش از حد = بیش از حد ، تهویه = هوادهی ریه ها).

تنظیم فیزیولوژیک

به طور معمول درایو تنفسی ما توسط محرک های عصبی و شیمیایی تنظیم می شود. به خصوص محرک شیمیایی از نظر تزریق بیش از حد حیاتی است. برای درک بیش از حد تنفس ، درک محرک تنفسی شیمیایی فیزیولوژیک مهم است.

سه عامل اصلی م hyثر در تزریق بیش از حد ، افزایش فشار جزئی دی اکسیدکربن (pCO2) ، افزایش پروتون ها (H +) و کاهش فشار جزئی اکسیژن (pO2) است. قوی ترین محرک تنفسی با کاهش pCO2 تنظیم می شود و تحریک تنفسی هایپرکاپنیک نیز نامیده می شود. مقدار توسط گیرنده های شیمیایی مرکزی در مرکز اندازه گیری می شود سیستم عصبی.

اگر مقدار افزایش یابد ، مکانیسم های نظارتی بدن دخالت کرده و تحریک می شوند تنفس برای بیرون آوردن CO2 اضافی. علاوه بر این ، هنگامی که تعداد H + افزایش می یابد ، تهویه هوا با افزایش عمق نفس رخ می دهد. با این حال ، میزان تنفس بدون تغییر باقی می ماند یا در صورت لزوم افزایش می یابد.

La خون به دلیل افزایش تعداد H + "اسیدی" می شود و مقدار pH به زیر مقدار مطلوب خود یعنی 7.4 کاهش می یابد. بازدم افزایش یافته C02 با کاهش تعداد پروتون همراه است ، به طوری که مقدار pH دوباره افزایش می یابد. آخرین مکانیسم نظارتی مکانیزمی است که از طریق گیرنده های شیمیایی محیطی انجام می شود ، که pO2 را در داخل اندازه گیری می کند خون of آئورت و گلوموس کاروتیکوم. شرط کاهش pO2 شریانی هیپوکسی نامیده می شود (hypo = خیلی کم ، oxys = مخفف اکسیژن است) و محرک تنفسی را تحریک می کند.

بیش از حد تهویه روانشناختی

تهویه هوا ، همانطور که در بالا تعریف شد ، وضعیت تسریع و تعمیق را توصیف می کند تنفس فراتر از نیازهای عادی. نوع تحریک شده روانشناختی کاملاً از مکانیسم های نظارتی بدن جدا شده است. با افزایش تنفس ، مقدار زیادی CO2 از بدن خارج می شود و بنابراین در واقع باید کاهش تنفسی ناشی از رفلکس رخ دهد.

با این حال ، این حلقه نظارتی در بیش از حد تنفسی روانشناختی تأثیری ندارد ، به طوری که مبتلایان با احساس نفس نفس کشیدن به حالت تنفس عمیق و تسریع شده ادامه می دهند. پیامد تزریق بیش از حد روانپزشکی کاهش pCO2 شریانی و آلوئولی است. این منجر به تنفسی می شود آلکالوز، یعنی یک حالت قلیایی وابسته به نفس خون به شکل افزایش PH ، زیرا CO2 با بازدم نمی تواند pH را کاهش دهد.

بنابراین می توان گفت که تزریق بیش از حد ناشی از روان درمانی ، واکنش ناکافی و جدا شده از مکانیسم های طبیعی پاتوفیزیولوژیک بدن است. محرک هایپرونتیشن روانشناختی چند برابر و فردی است. تنفس سریع اغلب با موقعیت های استرس زای روانشناختی همراه است.

اضطراب ، افسردگی، پرخاشگری ، درد و استرس همچنین می تواند دلیل بیش از حد تنفسی روانشناختی باشد. افراد غالباً آگاه از اینكه وضعیت عاطفی آنها در آستانه تحریک فشار خون بالا است آگاه نیستند. بنابراین این امر اغلب ناخودآگاه اتفاق می افتد. طبق مطالعات فعلی ، زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند. بعلاوه ، خطر تزریق بیش از حد روانپزشکی در دهه دوم تا سوم زندگی افزایش می یابد.