تب با التهاب لوزه | مدت زمان ورم لوزه

تب با التهاب لوزه

پس از ورم لوزه عفونی است که اغلب کل ارگانیسم را در عملکرد خود محدود می کند ، وقوع آن تب علامت شایع این التهاب است. ویروسی ورم لوزه اغلب خود را با سرماخوردگی اعلام می کند ، که می تواند همراه باشد تب. باکتریایی ورم لوزه همچنین باعث می شود تب وقتی که باکتری باعث ورود آن به جریان خون می شود.

برای التهاب لوزه باکتریایی ، به طور کلی باید آنتی بیوتیک درمانی آغاز شود که تب را نیز درمان می کند. به این ترتیب تب را می توان با داروهای تب بر و آنتی بیوتیک ها و نباید طولانی باشد. اگر تب در حین آنتی بیوتیک درمانی نیز اتفاق بیفتد ، ممکن است التهاب ویروسی یا مقاوم باشد باکتری. در این موارد باید با یک پزشک مشورت شود ، وی می تواند درمان فردی را تنظیم کند.

مدت زمان برای کودکان و نوزادان

لوزه در کودکان و نوزادان یک بیماری بسیار شایع است. بسته به سن کودک ، تشخیص التهاب می تواند دشوار باشد. شاخص مهمی برای وجود التهاب لوزه در مواردی است که کودکان اشتها ندارند و به طور کلی تمایل به غذا خوردن ندارند درد هنگام بلعیدن.

معمولاً کودکان بین پنج تا پانزده سال مبتلا می شوند. باکتری همچنین ویروس ها همچنین می تواند مسئول التهاب در کودکان باشد ، باکتری ها یکی از علل احتمالی آنها به ویژه در کودکان است. یک تست اسمیر و ارزیابی خون مقادیر می توانند برای تمایز بین دو علت احتمالی مفید باشند.

La مدت زمان ورم لوزه بین کودکان و بزرگسالان تفاوتی ندارد. به عنوان مثال ، التهاب لوزه باید طی یک تا دو هفته بهبود یابد. با گرفتن آنتی بیوتیک ها، التهاب لوزه باکتریایی سریعتر از بدون مصرف دارو درمان می شود.

به خصوص به دلیل تهدید از التهاب لوزه مزمن، این بیماری باید جدی گرفته شود و اگر علت باکتریایی باشد ، آنتی بیوتیک ها باید گرفته شود. لوزه ، بدون توجه به اینکه توسط ویروس یا باکتری ایجاد شده باشد ، بسیار مسری است. با این حال ، مدت زمان عفونت بسته به عوامل بیماری زا و درمان متفاوت است.

التهاب لوزه ویروسی معمولاً طولانی تر از التهاب لوزه ناشی از باکتری است. به خصوص اگر آنتی بیوتیک مصرف شده باشد ، بعد از مدت کوتاهی لوزه باکتریایی دیگر مسری نیست. به منظور تعیین اینکه آیا فرد مبتلا به التهاب لوزه هنوز مسری است یا خیر ، می توان از علائم جهت گیری استفاده کرد.

اگر علائم دیگری وجود نداشته باشد ، احتمال عفونت نسبتاً کم است. البته باید توجه داشت که اگر فرد به تازگی آلوده شده باشد اما هنوز علائمی را احساس نکرده باشد ، می تواند مسری نیز باشد. بنابراین عدم وجود علائم فقط می تواند به عنوان یک شاخص در پایان بیماری استفاده شود.