تاریخچه
ضروری لرزش یکی از بیماریهای پیشرونده است. این بدان معنی است که با افزایش سن علائم اغلب بدتر می شوند. از آنجا که علت اصلی آن ارثی فرض می شود ، استعداد ابتلا به بیماری در حال حاضر در وجود است کودکی.
در اینجا ، چرا که اغلب مشخص نیست ، چرا که نامشخص است. در سنین 20 و 60 سالگی بیشتر افراد اولین علائم را تجربه می کنند. از اینجا به بعد علائم بیماری با گذشت زمان بدتر و بدتر می شوند.
قابل توجه است که فرکانس از لرزش کاهش می یابد ، اما دامنه افزایش می یابد. در موارد شدید ، افرادی که در چنین فازهایی تحت تأثیر قرار می گیرند ، بعضی اوقات دیگر نمی توانند اشیا را نگه دارند. اما این روند برای همه افراد آسیب دیده اعمال نمی شود. همچنین گزارش شده است مواردی که شدت آن لرزش برای مدت طولانی ثابت مانده است و تأثیر زیادی در زندگی روزمره تا پیری ندارد. بهبود علائم در طول زمان بسیار نادر است ، اما توصیف شده است.
لرزش اساسی در جوانان
ترمور اولیه، تقریباً مانند هر لرزش دیگری ، می تواند در جوانان نیز رخ دهد. این علائم بیشتر در سنین 40 سالگی اتفاق می افتد. اگر علائمی زودتر مانند لرزش مکرر دست ها یا سایر قسمت های بدن رخ دهد ، لرزش ضروری ممکن است وجود داشته باشد. این نیز به عنوان فرم جوانی شناخته می شود. بنابراین ، اگر یک جوان علائمی شبیه لرزش نشان داد ، باید برای توضیحات با پزشک مشورت شود.
درجه معلولیت
تعیین درجه ناتوانی در حضور دشوار است لرزش ضروری زیرا روند بیماری در بسیاری از افراد متفاوت است و می تواند به طور مکرر یا متناوب رخ دهد. بعلاوه ، هیچ دستورالعمل ارزیابی دقیق برای تشخیص لرزش اساسی وجود ندارد ، همانطور که در مورد بیماری پارکینسون مشاهده می شود. این دستورالعمل ها دقیقاً فهرست بندی می کنند که کدام محدودیت منجر به کدام درجه از معلولیت می شود.
با این حال ، محدودیت های توصیف شده در اینجا اغلب مربوط به تحرک عمومی است. با این حال ، لرزش اساسی به ندرت در این مورد تأثیر می گذارد ، بلکه بیشتر در حرکات فعال مانند گرفتن لیوان یا نوشتن متن تأثیر دارد. نظر متخصص از یک پزشک واجد شرایط در هنگام درخواست درجه ای از معلولیت از اهمیت بیشتری برخوردار است.
