تأثیر بر روان
بیماری کرون هست یک بیماری مزمن که گزینه های درمانی برای آنها وجود دارد اما قابل درمان نیست. برای بسیاری از بیماران رنج بردن از یک چالش روانشناختی است بیماری مزمن ارزیابی پیشرفت و پیش آگهی فردی آن دشوار است. از آنجا که تشخیص معمولاً در سنین جوانی (بین 15 تا 35 سال) انجام می شود ، بیماران در برنامه ریزی زندگی خود مطمئن نیستند.
بسیاری از بیماران درمورد آینده یا حتی دچار اضطراب می شوند افسردگی. کیفیت زندگی محدود است. به خصوص در یک حاد حاد بیماری کرون، زندگی روزمره بیماران مبتلا می تواند به شدت توسط علائم شدید و مکرر محدود شود اسهال، قرارها باید لغو شوند و برنامه ها باید تغییر کنند. این علائم اغلب تابو است ، به همین دلیل است که بیماران گاهی اوقات در مورد لغو قرار ملاقات با دوستان یا عدم حضور در محل کار درک نمی کنند.
عدم درک منجر به عدم حمایت و در نتیجه انزوای اجتماعی بیماران می شود ، که به نوبه خود خطر ابتلا را افزایش می دهد افسردگی. بنابراین مقابله علنی با این بیماری برای حفظ شبکه اجتماعی مهم است.
