بیهوشی های استنشاقی

محصولات

استنشاق داروهای بیهوشی به صورت مایعات فرار یا گازهایی برای استنشاق به صورت تجاری در دسترس هستند.

ساختار و خواص

پل استنشاق بیهوشی ها اترهای هالوژنه یا هیدروکربن ها هستند. همچنین از ترکیبات غیر آلی مانند گازی استفاده می شود اکسید نیتروژن. نمایندگان هالوژنه به عنوان مایعات فرار و متفاوت وجود دارند نقطه جوش. به دلیل بو و خاصیت تحریک کنندگی ، همه به یک اندازه برای القای بیهوشی مناسب نیستند. سووفلوران فقط بوی ملایمی دارد. یک ویژگی متمایز این است که داروهای هیچ ماده جانبی ندارند. بسیاری از آنها از ماده فعال خالص تشکیل شده اند.

اثرات

داروهای بیهوشی استنشاقی دارای خاصیت افسردگی و بیهوشی مرکزی هستند ، به این معنی که پس از آن به سرعت باعث از دست دادن هوشیاری می شوند حکومت. سایر اثرات شامل تیرگی ، ارتقا sleep خواب ، فراموشی، بی حرکتی و جزئی درد تسکین. اثرات دارویی به تعامل با کانال های یونی نسبت داده می شود انتقال دهنده عصبی سیستم ها (به عنوان مثال ، GABA ، NMDA ، گلیسین). در مغز، آنها باعث مهار و مهار هدایت تحریک می شوند. آنها هم قبل و هم بعد سیناپسی فعال هستند.

موارد مصرف

برای القای و نگهداری از بیهوشی عمومی در طی مراحل جراحی بستری یا سرپایی.

مقدار مصرف

با توجه به SmPC. مواد مخدر معمولاً توسط استنشاق با استفاده از یک دستگاه بخور مناسب و کالیبره شده. برای متوکسی فلوران، از یک استنشاق استفاده می شود.

عناصر فعال

داروهای بیهوشی استنشاقی شامل عوامل زیر است. این لیست مجموعه ای از مهمترین نمایندگان را نشان می دهد: داروهای بیهوشی استنشاق هالوژنه (فرار):

دیگر از نظر تجاری موجود نیست:

  • کلروفرم
  • بادبزن
  • هالوتان

گازهای غیرآلی:

اتر:

هیدروکربن های حلقوی:

  • سیکلوپروپان (دیگر از نظر تجاری موجود نیست).

موارد منع مصرف

  • حساسیت بیش از حد ، از جمله به بی حس کننده های استنشاق مرتبط.
  • استعداد ابتلا به هایپرترمی بدخیم

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

داروهای بیهوشی استنشاقی معمولاً متابولیسم کمی دارند یا به هیچ وجه از طریق ریه ها بدون تغییر از بین می روند. آنها ممکن است بسترهای ایزوآنزیم های CYP450 مانند CYP2E1 و داروی مربوطه باشند فعل و انفعالات ممکن است

عوارض جانبی

شایعترین عوارض جانبی بالقوه عبارتند از: