ترجمه آخرین مرحله در تحقق اطلاعات ژنتیکی است. انتقال RNA (tRNA) در این فرآیند رشته های RNA پیام رسان (mRNA) را به توالی های پروتئینی تبدیل می کند. به خطاهای این ترجمه جهش نیز گفته می شود.
ترجمه چیست؟
ترجمه فرآیند تبدیل کد ژنتیکی به زنجیره های پروتئین ها. در حین ترجمه ، mRNA خوانده می شود. نتایج این مطالعه در سنتز پروتئین ها. در حین ترجمه ، کد ژنتیکی به زنجیره های تبدیل می شود پروتئین ها. زیرشاخه قبل از ترجمه به عنوان رونویسی نیز شناخته می شود. در طی این رونویسی ، یک متن DNA تک رشته ای ایجاد می شود. این متن مربوط به یک زیرمجموعه DNA است که هر یک مربوط به یک بخش است ژن. رونویسی توسط آنزیم RNA پلیمراز انجام می شود. محصول نهایی رونویسی به اصطلاح mRNA است. در حین ترجمه بعدی ، این mRNA خوانده می شود. نتایج این مطالعه منجر به سنتز پروتئین ها می شود. در پایان ترجمه ، mRNA به زنجیره های پروتئینی ترجمه شده است. ترجمه در ریبوزوم سلول ، یعنی در اندامک سلول صورت می گیرد. این مرحله تحقق نهایی اطلاعات ژنتیکی است. در این فرایند ، mRNA از هسته به درون سیتوپلاسم خارج می شود و خود را به درون نخ می کشد ریبوزومها.
کارکرد و وظیفه
ترجمه در خدمت ترجمه یک توالی mRNA به یک توالی پروتئین است. هر رشته mRNA از یک زنجیره تشکیل شده است پایگاه. پایگاه در سه قلوها وجود دارد ، یعنی هر کدام سه قسمت متوالی. هر سه پایه پایه mRNA برای یک اسید آمینه خاص کدگذاری می کند و کدون نیز نامیده می شود. در mRNA کدون های شروع ، کدون های نرمال و رمزهای توقف وجود دارد. کدون شروع از پایگاه آدنین ، گوانین و اوراسیل. سه کدون متفاوت وجود دارد که به اختصار UGA ، UAG و UAA گفته می شود. بر این اساس ، آنها همچنین از اوراسیل ، گوانین و آدنین تشکیل شده اند ، اما به ترتیب متفاوت. ترجمه همیشه از کدون شروع شروع می شود و همیشه در یک کدون توقف پایان می یابد. کدون های نرمال همه بقیه سه قلوهای پایه هستند. هر کدام کد یک اسید آمینه خاص را می زنند. کدهای شروع کدهای AUG برای متیونین. سه کدون توقف منحصراً برای خاتمه ترجمه در نظر گرفته شده اند و بنابراین کدگذاری نمی کنند اسیدهای آمینه. در مرحله بعدی ترجمه ، وظایف مهم به RNA انتقال داده می شود. این tRNA RNA کوتاه است که انتقال صحیح را انجام می دهد اسیدهای آمینه به کدون مربوط به mRNA. tRNA مولکول ها با بارگذاری می شوند اسیدهای آمینه, آنزیم ها و پروتئین ها آنها به ریبوزوم کمک می کنند تا mRNA به توالی پروتئین تبدیل شود. ساخت توالی های پروتئینی با کمک کوچکترین اجزای آنها یعنی آمینو صورت می گیرد اسیدها. وقتی tRNA mRNA را به یک ریبوزوم خاص منتقل کرد ، آمینو را متصل می کند اسیدها به سایر اسیدهای آمینه و از این طریق زنجیره های پپتیدی را تشکیل می دهد. tRNA همیشه چندین بازو دارد. اسید آمینه هر بار به یکی از بازوها متصل می شود. در مقابل آن ضد کدون مکمل آن قرار دارد که هر کدام از آنها به کدون پایه mRNA تعلق دارند. که در متیونین، به عنوان مثال ، tRNA دارای آنتی کدون UAC است. این آنتی کدون با هر سه پایه پایه مطابقت ندارد ، بلکه فقط با کدون AUG مطابقت دارد. به این ترتیب ، توالی پایه AUG در mRNA اسید آمینه کد می شود متیونین. هر کدام از آمینوها اسیدها بستگی به یک tRNA خاص دارد. در غیر این صورت ، نمی توان آن را به کدون مربوط به mRNA منتقل کرد. کدام tRNA مسئول اسید آمینه توسط آنتی کدون آن است. در ریبوزوم ، اولین tRNA در کدون آغازین به mRNA متصل می شود. در کنار این اولین tRNA ، ماده دوم با اسید آمینه خاص اضافه می شود. ارتباط آمینو اسیدهای همجوار با پیوند پپتیدی تحقق می یابد. اولین tRNA اسید آمینه خود را در انتهای بازوی دوم باقی می گذارد و ریبوزوم را ترک می کند. اکنون دو آمینو اسید در tRNA دوم وجود دارد. وقتی اولین tRNA دوباره ریبوزوم را ترک کرد ، tRNA سوم با اسید آمینه ویژه خود به mRNA متصل می شود. این روند تا زمانی که هیچ سه پایه پایه ای با کدون توقف ظاهر نشود ، به این ترتیب ادامه می یابد. به محض ظاهر شدن کدون توقف ، زنجیره پپتید جدا می شود. این روند نمی تواند ادامه یابد زیرا tRNA مرتبط با کدون های توقف وجود ندارد.
بیماری ها و اختلالات
با تحقق نادرست اطلاعات ژنتیکی ، بیماری ها می توانند بوجود آیند. بنابراین جهش ها گاهی در حین ترجمه خود را نشان می دهند. جهش های نقطه ای تغییرات خود به خودی یا القایی در ماده ژنتیکی است که فقط بر یک پایه هسته ای تأثیر می گذارد. برخی جهش های نقطه ای بی نتیجه می مانند. این مورد زمانی است که یک اسید آمینه می تواند توسط چندین کدون رمزگذاری شود. این ممکن است منجر به پروتئین های یکسان شود. از طرف دیگر ، اگر یک پایه از mRNA با پایه دیگر جایگزین شود ، از جهش های نقطه ای نیز به عنوان جایگزینی یاد می شود. این منجر به قرار دادن یک اسید آمینه متفاوت در یک منطقه کدگذاری می شود. به این ترتیب ، پروتئینی تغییر یافته تشکیل می شود که ممکن است دیگر نتواند عملکرد خود را انجام دهد. سلول داسیشکل کم خونی نمونه ای از چنین جهشی در حین ترجمه است. این پدیده یک بیماری ارثی قرمز است خون سلول ها. مزمن کم خونی وارد می شود. در نتیجه ، آسیب اندام به علت ایجاد می شود اکسیژن کمبود. با این حال ، یک رشته mRNA نیز می تواند در حین ترجمه منتقل شود. در صورت جابجایی قاب خواندن ، رشته معنای واقعی و عملکرد اصلی خود را از دست می دهد. حذف اغلب در این زمینه اتفاق می افتد. این بدان معناست که پایگاه ها از بین می روند. احتمالاً همچنین یک درج اتفاق می افتد و بازها اضافه می شوند. حذف و وارد کردن معمولاً شدیدتر از تعویض است و می تواند منجر به ناهنجاری شدید یا اختلال عملکرد جسمی شود.
