هورمون درون زا آدرنالین به ویژه در زمینه شرایط استرس زا ، در مقادیر بیشتری آزاد می شود. با این حال ، اثرات بالقوه هورمون آدرنالین مدتهاست که دست کم گرفته شده اند.
آدرنالین چیست؟
هورمون آدرنالین اساساً در غدد فوق کلیه تولید می شود. مترادف با اصطلاح آدرنالین ، اصطلاح اپی نفرین ، به ویژه در پزشکی مدرن استفاده می شود. به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از بدن انسان ، هورمون آدرنالین در اندام های بدن انسان و همچنین در آن ذخیره می شود. سیستم عصبی. ترشح هورمون اپی نفرین فقط در زمینه اضافه بار محرک رخ می دهد. با این حال ، آدرنالین نه تنها در شرایط شدید ترشح می شود فشار شرایط به عنوان مثال ، سطح آدرنالین نیز می تواند توسط یک فعالیت بدنی بسیار بالا افزایش یابد. کمبود شدید اکسیژن همچنین می تواند سطح آدرنالین را به میزان قابل توجهی بالاتر براند. برای جلوگیری از عوارض جانبی آدرنالین که گاه تهدیدکننده زندگی است ، طب مدرن از یک روش ساده برای اندازه گیری سطح آدرنالین استفاده می کند.
اندازه گیری و بررسی اپی نفرین
هورمون اپی نفرین را می توان در خون پلاسمای بدن انسان. روش دیگر ، برای اندازه گیری سطح آدرنالین ، می توان ادرار فرد را در یک دوره 24 ساعته جمع آوری کرد. به عنوان مثال ، یک محصول تجزیه کننده هورمون خود بدن فقط در ادرار جمع شده تشخیص داده می شود. اگر یک خون نمونه ای برای تعیین سطح آدرنالین در نظر گرفته شده است ، بیمار باید حداقل 30 دقیقه قبل از گرفتن نمونه واقعی خون ، دراز بکشد. این تنها راه برای بدست آوردن مقادیر قابل اطمینان با توجه به سطح آدرنالین است. حتی فعالیت بدنی سبک قبل از واقعی بودن خون قرعه کشی می تواند به میزان قابل توجهی سطح آدرنالین را افزایش دهد. رعایت مقادیر استاندارد کاملاً مشخص نیز ضروری است. در دوره a آزمایش خون، سطح آدرنالین نباید بیش از مقدار 80 نانوگرم در لیتر باشد. با این حال ، از آنجا که آزمایشگاه های فردی اغلب با واحدهای مختلف اندازه گیری کار می کنند ، مقدار حداکثر 4.4 نانومول در روز طبیعی تلقی می شود. نباید بیش از 20 میکروگرم هورمون درون زا در ادرار باشد. روش دیگر ، مقدار 110 نانومول در روز در آزمایش ادرار تحمل می شود.
عملکرد ، جلوه ها و نقش ها
در پزشکی مدرن ، هورمون اپی نفرین به دلیل قابلیت های درمانی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هورمون اپی نفرین در زمینه توقف گردش خون برای احیای عملکردهای حیاتی استفاده می شود. علاوه بر این ، اسپاسم در لوله های برونش و آسم همچنین می تواند با هورمون خود بدن به طور موثری درمان شود. آدرنالین نیز به طور مکرر به عنوان یک مورد استفاده می شود بی حسی موضعی. در ارگانیسم انسان ، آدرنالین در درجه اول باعث افزایش می شود فشار خون و قلب نرخ. این ، در میان سایر موارد ، منجر به کاهش متابولیسم گلیکوژن می شود. با این حال ، در همان زمان ، سطح گلیکول به ویژه به میزان بالایی افزایش می یابد. از اثرات جانبی احتمالی هورمون آدرنالین در بدن نباید غافل شد.
بیماری ها ، شکایات و اختلالات
سطح پایین آدرنالین به طور کلی توسط متخصصان برجسته پزشکی بی خطر تلقی می شود. به ویژه داروهای مختلف می توانند تأثیر مهاری بر روی سطح آدرنالین داشته باشند. با این حال ، افزایش سطح آدرنالین اساساً نیاز به تحقیقات گسترده در مورد علت آن دارد. اگر بدن بیش از حد آدرنالین تولید کند ، علائمی مانند تپش قلب یا تعریق ممکن است ایجاد شود. به ندرت ، علائمی که قبلاً ذکر شد با نسبتاً شدیدی همراه است سردرد. در بیشتر موارد ، بیماران مبتلا بسیار عرق می کنند. علاوه بر این ، یک احساس شدید اضطراب اغلب تجربه می شود. در صورت عدم درمان ، افزایش سطح آدرنالین می تواند رهبری به عوارض جدی از جمله این موارد شدید است آریتمی قلبی و همچنین خونریزی در ناحیه مغز. از آنجا که غیرممکن است که یک بیماری زمینه ای جدی مسئول افزایش سطح آدرنالین باشد ، بیماران مبتلا باید تحت معاینه جامع قرار گیرند. این تنها راه برای مثال رد کردن است فشار خون بالا در زمان مناسب. علاوه بر این ، هر توموری که ممکن است وجود داشته باشد ، می تواند در مراحل اولیه به عنوان علت احتمالی افزایش ترشح آدرنالین شناخته شود.
