چه باید کرد؟ | استفراغ بعد از بیهوشی

چه کاری انجام دهید؟

کارهای زیادی نیست که می توانید خودتان انجام دهید تا از آنها جلوگیری کنید استفراغ بعد از عمل اگر باید از آن رنج ببرید ، مهم است که زودتر با کادر پرستاری یا پزشکی تماس بگیرید. بسیار مهم است که آنها برای بهبود یا متوقف کردن سریع درمان را شروع کنند استفراغ.

توصیه می شود آرامش خود را حفظ کنید و سعی کنید آرامش و آرامش داشته باشید. در هر صورت ، غذا و نوشیدنی معمولاً مستقیماً بعد از عمل مجاز نیست. در صورت تهوع و استفراغبا این حال ، برای ایجاد تهوع بیشتر و کاهش خطر آسپیراسیون ، باید از انجام این کار خودداری کنید.

جدا از آن ، متأسفانه هیچ کاری نمی تواند در برابر استفراغ انجام دهد. ثابت شده است که داروهای هومیوپاتی در درمان استفراغ بعد از آن هیچ فواید و مزیتی ندارند بیهوشی. استفاده از هر داروی هومیوپاتی پس از جراحی به شدت مأیوس می شود.

برخی از این درمان ها حاوی الکل یا مواد گیاهی هستند که فقط می توانند استفراغ را بدتر کنند. علاوه بر این ، به خصوص در بیمارستان ها ، کاملاً لازم است که از مصرف خود دارو خودداری کنید ، مگر اینکه با پزشکان معالج توافق شده باشد ، زیرا برای موفقیت خوب در درمان باید همیشه دانست که بیمار چه می خورد. موادی که ترکیبات دقیق آنها مشخص نیست به ویژه مشکل ساز هستند.

در صورت بروز عوارض ، آلرژی یا سایر مشکلات ، پزشکان و پرسنل پرستاری نمی توانند واکنش کافی نشان دهند. به خصوص بعد از بیهوشی ، بدن باید در امان باشد و از هرگونه عارضه اجتناب شود. کودکان بعد از بیهوشی نیز تحت تأثیر استفراغ قرار می گیرند.

با این حال ، کودکان قبل از 3 سالگی به ندرت تحت تأثیر قرار می گیرند. با این حال ، پس از سال 3 زندگی ، فرکانس افزایش می یابد به طوری که بین سال های 6 و 10 زندگی به اوج خود می رسد. مشكل كودكان و نوزادان این است كه برای تخمین خطر استفراغ بعد از جراحی نمی توان همان فاكتورهای بزرگسالان را برای بزرگسالان فرض كرد.

یک سیستم ساده برای تخمین خطر تقریباً ایجاد شده است. بر این اساس ، کودکان پس از 3 سالگی بیشتر تحت تأثیر استفراغ پس از بیهوشی قرار می گیرند. بعلاوه ، کودکانی که خود یا بستگان درجه 1 آنها قبلاً یک بار دچار بیماری حرکت شده اند ، پس از بیهوشی خطر بیشتری برای استفراغ دارند.

دو عامل خطر دیگر برای کودکان وجود دارد. یکی روشی است که بیش از 30 دقیقه طول می کشد و دیگری جراحی استرابیسم است. با این حال ، مشخص نیست که چرا چنین است. اقدامات درمانی و پیشگیری همانند بزرگسالان در مورد کودکان نیز اعمال می شود. با این حال ، دوز داروهای مورد استفاده ممکن است متفاوت باشد. بر خلاف بزرگسالان ، داروها طبق یک برنامه دوز ثابت داده نمی شوند ، اما به طور خاص با وزن بدن کودک سازگار هستند.