علت | آسیب های بافت نرم

علت

آسیب های بافت نرم اغلب در اثر زمین خوردن ، خشونت مستقیم یا غیرمستقیم ایجاد می شود. آسیب های بافت نرم اغلب در رخ می دهد آسیب های ورزشی همچنین. جدی صدمات بافت نرم می تواند در حوادث رانندگی یا سقوط از ارتفاعات بزرگ رخ دهد.

امکانات عیب شناسی

در هنگام تشخیص ، معاینه دقیق (بازرسی) از زخم مهم است تا هیچ چیز نادیده گرفته نشود. باید به قرمزی ، تورم ، خونریزی ، کبودی ، گرم شدن بیش از حد ، رنگ ، بو و هر گونه مایعاتی که از زخم نشت می کند توجه شود. قرمزی ، تورم ، گرم شدن بیش از حد ، درد، اختلال عملکرد به اصطلاح علائم التهاب است.

A معاینهی جسمی استفاده از تکنیک های معاینه ارتوپدی نیز به منظور چشم پوشی از آسیب های مفصلی ، خونریزی و سایر آسیب های همراه از اهمیت برخوردار است. روش های تشخیصی تصویربرداری نیز برای تعیین شدت و محلی بودن شکستگی ها و آسیب ها مهم است. قبل از تشخیص مستقیم MRI باید دقت شود ، زیرا اجسام خارجی فلزی به دستگاه MRI جذب می شوند ، که می تواند منجر به آسیب ها و عوارض جدی دیگر شود.

اگرچه تشخیص MRI در موارد پیچیده بسیار آموزنده است صدمات بافت نرم، اجسام خارجی فلزی باید از قبل حذف شوند. علاوه بر این ، تشخیص MRI در مقایسه با روش جایگزین گران است اشعه ایکس و تصویربرداری CT به موجب آن پرتوهای ایکس و CT ضعف در معرض تابش اشعه دارند و در مقایسه با MRI ارزیابی بافت نرم کمتری انجام می شود.

بنابراین ، پس از بررسی دقیق ، در صورت لزوم باید به نفع تصویربرداری معنی دار تصمیم گیری شود. بسته به میزان آسیب ، اقدامات محافظه کارانه و / یا جراحی باید انجام شود. اقدامات محافظه کارانه: در هیچ موردی نباید اجسام خارجی عمیق را از اطراف خارج کرد عروق و اعصاب بدون دانش دقیق به عنوان اولین اقدام. این اجسام خارجی بعداً با جراحی برداشته می شوند.

از طرف دیگر ، اقدامات اولیه شامل اقدامات بعدی است و شامل مراقبت از زخم کلاسیک با تمیز کردن زخم ، آبیاری ، ضد عفونی ، پماد و پانسمان استریل با باند گاز است. با استفاده از پماد ، بین پمادهای زخم های خیلی خشک و پمادهای زخم های خیلی مرطوب تمایز قائل می شوند. پانسمان نیز باید متناسب با آسیب دیدگی تعویض شود.

اولین تغییر پانسمان بعد از عمل در اولین 48 ساعت پس از عمل در صورت پرفیوژن نکردن پانسمان انجام می شود خون. در مورد اقدامات محافظه کارانه ، ممکن است از آتل و گچ برای بی حرکتی و درد تسکین. این می تواند برای ضروری باشد التیام زخم.

با این وجود ، توجه به حرکت احتمالی کوچک گام از اهمیت برخوردار است مفاصل، زیرا در غیر این صورت جمع شدن عضله و تاندون ممکن است رخ دهد. درمان محافظه کارانه همچنین شامل بررسی موارد قاعدگی وضعیت واکسیناسیون ، که به طور قطع باید تجدید شود ، به خصوص در مورد آسیب های بافت نرم. واکسیناسیون پیشگیری 5-12 ساعت پس از آسیب انجام می شود.

کزاز پروفیلاکسی در مورد زخم های بزرگ یا اگر واکسیناسیون از مدت ها قبل تازه شده است ، استفاده می شود. در برخی موارد ، پیشگیری آنتی بیوتیک ها همچنین ممکن است برای زخمهای بزرگ استفاده شود. این باید همیشه با توجه به شدت آسیب و آلودگی زخم ارزیابی شود.

با این حال ، درمانی آنتی بیوتیک ها در صورت ملتهب شدن آسیب بافت نرم نیز ممکن است تجویز شود. در صورت درد, داروهای ضد درد و داروهای ضد التهاب باید تجویز شود. در صورت درد بسیار شدید یا زخم های بسیار بزرگ ، موضعی بیهوشی یا القای بیهوشی نیز می تواند مفید باشد.

اقدامات جراحی بسته به نوع آسیب ، ابتدا لازم است که زخم را تمیز کنید. پس از تشخیص مناسب و محلی سازی اجسام خارجی ، اجسام خارجی نیز باید با جراحی خارج شوند. بستن مستقیم عروق برای جلوگیری از خونریزی نیز ممکن است لازم باشد.

در مورد زخم های سپتیک (یعنی زخم هایی که از قبل ملتهب شده اند) ، یا برداشتن دقیق زخم یا به اصطلاح توالت زخم ، که در آن پس از تمیز کردن زخم ، برداشت کامل بافت مرده انجام می شود. بسته به آسیب دیدگی ، درمان آسیب های تاندون ، عضله و رباط ممکن است شامل بخیه های مستقیم ، اصلاح مجدد استخوان (در اینجا انواع نخ بخیه ، لنگر ، سوراخ سوراخ لنگر یا بخیه غیر مستقیم وجود دارد) اما همچنین در در صورت بازسازی های پیچیده ، برداشتن بافت از سایر قسمت های بدن و قرار دادن مجدد آن در ناحیه آسیب دیده. آسیب های عروقی و عصبی نیز باید با بخیه و بازسازی درمان شوند.

کاربردهای مختلفی برای بستن زخم وجود دارد: تقریب ساده لبه های زخم با گچ نوارها سایر گزینه ها شامل چسب زدن ، منگنه زدن یا حتی بخیه زدن با استفاده از روش های مختلف بسته به بافت نرم آسیب دیده است.

• اولین هموستاز موقت بر اثر تأثیر
• تسکین دهنده درد مبتنی بر دارو
• بی حرکتی مفاصل از طریق آتل