علل
بسیاری از تأثیرات مختلف در ایجاد ریه سرطان، اما برخی از عواملی وجود دارد که خطر شخصی را افزایش می دهد ریه سرطان. توسعه ریه سرطان هنوز کاملاً درک نشده است. مانند همه سرطان ها ، یک تقسیم غیرقابل کنترل سلول و یک رشد مخرب کنترل نشده وجود دارد.
فرض بر این است که تغییرات مختلف در مواد ژنتیکی سلول های بدن باعث تحریک می شود. این تغییرات می توانند به عنوان مثال توسط سمومی که بر روی DNA اثر می گذارند ایجاد شوند. عوامل اصلی خطر برای ایجاد کارسینوم برونش ، نوکسای استنشاقی (سموم) است: استعمال دخانیات تا کنون مهمترین عامل است ، بیش از 90٪ از کل سرطان برونش نتیجه سیگار کشیدن است.
دود تنباکو حاوی حدود 40 نوع مختلف است سرطان- ایجاد موادی که باعث پیشرفت کارسینوم برونش می شوند. اصطلاحاً "سال بسته" به عنوان معیار استفاده می شود نیکوتین مصرف. "سال بسته" به معنای مصرف روزانه 1 بسته (مربوط به حدود 20 نخ سیگار) به مدت یک سال است ، یعنی در کل حدود 7200 نخ سیگار. عوامل افزایش خطر 1-14 سیگار -> 8 برابر 15-24 سیگار -> 13 - تا> 25 سیگار -> 25 برابر خطر همچنین با توجه به سیگار کشیدن در زندگی فرد و هرچه زودتر فرد شروع به خطر کند استعمال دخانیات هرچه خطر بیشتر باشد
توقف استعمال دخانیات می تواند به وضوح خطر را کاهش دهد. تعدادی از مطالعات نشان می دهد که چهار تا پنج سال پس از ترک سیگار ، خطر به طور محسوسی کاهش می یابد و به سطح افراد غیر سیگاری پس از 10 سال نزدیک می شود. اگر همه افراد سیگار را ترک کنند ، 1/3 بیماری سرطان در جهان کمتر است.
سموم محیطی
فقط حدود 5٪ از کل کارسینومای برونش ناشی از عوامل محیطی است. عوامل ایجاد کننده سرطان می توانند آزبست ، آرسنیک و ترکیبات کروم ، نیکل ، هیدروکربن های چند حلقه ای (به عنوان مثال بنزپیرن موجود در گازهای خروجی) ، گرد و غبار کوارتز و غیره باشند.
علاوه بر این ، مواد رادیواکتیو ، که به موجب آن رادون گاز بیشترین نقش را دارد. از طریق ترک های سنگ تراشی یا لوله های ضعیف مهر و موم شده در خانه از زمین آزاد می شود. بار رادون را می توان با اقداماتی مانند آب بندی دیواره یا مکرر کاهش داد تهویه.
