علل
درمان فردی برای یک قطعه استخوان موجود بسیار متفاوت است. در اصل ، این به ساختارهای درگیر و اندازه قطعه بستگی دارد. به طور کلی می توان بین درمان جراحی و محافظه کارانه تمایز قائل شد.
درمان محافظه کارانه معمولاً شامل تجویز داروهای ضد درد و تثبیت استخوان آسیب دیده. اینکه چقدر تثبیت کننده باید قوی باشد به اندازه قطعه و قسمت بدن آسیب دیده بستگی دارد. استخوان که معمولاً تحت فشارهای روزمره قرار دارند معمولاً باید تثبیت شدیدی داشته باشند.
با استفاده از a می توان ثبات خارجی را به دست آورد گچ ریخته گری یا آتل پوشیدن. آ گچ گچ اغلب اعمال می شود ، به خصوص اگر استخوان علاوه بر استخوان کاملاً شکسته باشد خرد شدن استخوان. از طرف دیگر ، شکاف استخوان با جراحی درمان می شود.
اگر شکاف استخوان در وضعیت نامساعدی قرار داشته باشد و با بقیه استخوان به خودی خود رشد نکند یا شکاف بسیار بزرگ باشد ، این ممکن است لازم باشد. اگر اختلال در مهم وجود دارد عروق or اعصاب، جراحی نیز نشان داده شده است. بسته به محل و اندازه ترکش ، ممکن است روشهای مختلف جراحی در نظر گرفته شود.
برای قطعات بسیار کوچک ، برداشتن ساده ممکن است مناسب باشد ، در حالی که قطعات بزرگتر استخوان معمولاً به استخوان متصل می شوند. اگر یک تشخیص جامع از منطقه آسیب دیده انجام شود ، پزشک معالج می تواند به بهترین روش درمان فردی را ارزیابی کند. بر اساس تصاویر تولید شده ، می توان میزان شدت و ساختارهای آسیب دیده را ارزیابی کرد و با این اطلاعات ، یک برنامه درمانی فردی تهیه کرد که معمولاً منجر به بهبود بدون درد آسیب می شود.
تکه تکه شدن استخوان معمولاً در زمینه آسیب دیدگی بزرگتر با یک نیروی خارجی اتفاق می افتد. علاوه بر شکاف استخوان ، آسیب های دیگر اغلب مورد توجه قرار می گیرند. بنابراین برای به دست آوردن یک نمای کلی از وضعیت فردی فرد مبتلا ، تشخیص های جامع ضروری است.
تشخیص معمولاً با مشاوره پزشک و بیمار آغاز می شود. در مورد صدمات اساسی ، طبیعتاً این کوتاهتر است و اگر فرد مبتلا به هوشیاری نباشد ، ممکن است مجبور شود با مکالمه با یکی از اقوام یا شخص دیگری که در آن حضور دارد جایگزین شود. این به دنبال یک معاینهی جسمی.
اگر یک استخوان کامل باشد شکستگی وجود دارد ، اغلب می توان آن را در طی تشخیص داد معاینهی جسمی. با این حال ، یک استخوان شکستگی معمولاً قابل لمس نیست ، بنابراین از تجهیزات تصویربرداری پس از آسیب دیدگی شدید استفاده می شود. این موارد علاوه بر تشخیص ، به ایجاد یک برنامه درمانی مناسب برای فرد مبتلا نیز کمک می کند.
بسته به محل و میزان آسیب ، از دستگاه های مختلف تشخیصی استفاده می شود. روش استاندارد برای آسیب دیدگی استخوان گرفتن یک است اشعه ایکس. برای اینکه بتوان میزان آسیب را ارزیابی کرد ، این کار معمولاً در دو مرحله انجام می شود.
اگر تصاویر تولید شده توسط اشعه ایکس کافی نیستند یا اگر آسیب دیدگی شدید باشد و همچنین بر سر، توموگرافی رایانه ای معمولاً انجام می شود. در این مورد همه استخوان ها از بدن می تواند در تمام هواپیما با کمک نشان داده شده است اشعه ایکس فن آوری. برای اینکه بتوانید بافت نرم مانند اعصاب و عروق، باید تصویربرداری رزونانس مغناطیسی انجام شود. این امر ممکن است خصوصاً در مورد تکه تکه شدن استخوان ، به عنوان مثال برای تشخیص هرگونه اختلال در ساختارهای دیگر ناشی از تکه تکه ضروری باشد.
