این تأثیر منفی بر امید به زندگی دارد | امید به زندگی در نارسایی کلیه

این تأثیر منفی بر امید به زندگی دارد

پس از تشخیص نارسایی مزمن کلیه، مهمترین هدف جلوگیری از پیشرفت بیشتر بیماری است. چندین عامل شناخته شده وجود دارد که پیشرفت بیماری را تقویت می کند. برخی از این عوامل می توانند تحت تأثیر خود شما قرار بگیرند ، بعضی از آنها دشوار است.

سیگار کشیدن یکی از این عوامل است و پس از آن باید از آن اجتناب شود نارسایی کلیه. علاوه بر این ، شدید اضافه وزن و فشار خون بالا تأثیر منفی بر پیشرفت بیماری داشته باشد. بنابراین خوب است خون تنظیم فشار در درمان نارسایی کلیه ضروری است.

در حال حاضر بیماری های اساسی دیگر از کلیه همچنین تأثیر منفی بر روند بعدی بیماری دارد. اگر فرد مبتلا شده باشد دیابت سنگین ، خوب است خون کنترل قند بسیار توصیه می شود. علاوه بر این ، کم خونی تأثیر منفی در روند بیماری و در نتیجه نیز در امید به زندگی دارد.

این نیز توسط پزشک معالجه می شود. همچنین عدم مصرف دارویی که به کلیه ها آسیب برساند بسیار مهم است. این شامل بسیاری از داروها است که به طور آزاد در داروخانه ها موجود است ، مانند ایبوپروفن.

علاوه بر این ، عوامل ژنتیکی در پزشکی شناخته شده اند که تأثیر منفی بر پیشرفت بیماری دارند. متأسفانه در این مورد نمی توان کاری کرد. در مرحله 1 محدودیتی در مورد وجود ندارد کلیه.

اگر علت خرابی جزئی یافت شود ، معمولاً می توان آن را به خوبی درمان کرد و از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. با این حال ، مرحله 1 نارسایی مزمن کلیه متأسفانه اغلب نادیده گرفته می شود و تشخیص داده نمی شود زیرا باعث ناراحتی کمی می شود یا اصلاً ایجاد نمی کند. با این حال ، از آنجا که صدمه ای به سختی وارد می شود ، امید به زندگی در مرحله 1 محدود نیست.

امید به زندگی در مرحله 2 مانند مرحله 1 است و بدن هنوز هم می تواند نقص عملکرد آن را جبران کند کلیه. با این حال ، باید علل آن درمان شود. ثابت شده است که مراقبت توسط متخصص نفرولوژی امید به زندگی در نارسایی کلیوی موجود را طولانی می کند.

در مرحله 3 ، امید به زندگی کاهش می یابد. تأثیر مهمی در امید به زندگی آلبومینوریاست. آلبومینوریا دفع پروتئین خاصی از طریق ادرار است.

هرچه این پروتئین از طریق کلیه به ادرار وارد شود ، خطر مرگ بیشتر می شود. بنابراین ، یک هدف در درمان نارسایی کلیه این است که مقدار پروتئین وارد ادرار را تا حد ممکن پایین نگه دارد. علاوه بر این ، خطر بیماری های قلبی عروقی با افزایش وخیم شدن فیلتر افزایش می یابد عملکرد کلیه. بنابراین ، نارسایی کلیوی کلسیفیکاسیون را افزایش می دهد عروق.

خطر مرگ در بیماری های قلبی عروقی افزایش می یابد. البته امید به زندگی به عوامل دیگری نیز بستگی دارد. به عنوان مثال ، سن و عمومی سلامت فرد مبتلا نقش مهمی دارد.

بعلاوه ، مردم به روشهای درمانی متفاوت پاسخ می دهند. بنابراین ، امید به زندگی در افراد مختلف بسیار متفاوت است. در مرحله 4 ، عملکرد کلیه در حال حاضر به شدت محدود شده است و قابل پیش بینی است که انتقال به مرحله 5 ، نارسایی کلیه، پیش خواهد آمد.

در اینجا کلیه دیگر قادر به پذیرش عملکردهای خود نیست و باید درمان جایگزینی کلیه ارائه شود. بنابراین ، در مرحله 4 ، درمان های جایگزین کلیه مانند دیالیز علاوه بر درمان موجود ، در حال آماده سازی هستند. دیالیز می تواند فرد مبتلا را زنده نگه دارد.

If دیالیز قطع می شود ، بیمار طی چند روز تا چند هفته می میرد. با دیالیز ، بیمار می تواند چندین سال زندگی کند. با این حال ، بهترین امید به زندگی زمانی است که بتوان پیوند کلیه را انجام و انجام داد.

در صورت موفقیت ، امید به زندگی به شدت بهبود می یابد. اگر پیوند کلیه از طرف اهدا کننده فوت شده باشد ، 77٪ پس از آن 5٪ از بیماران هنوز زنده هستند پیوند. در مورد اهدا کنندگان زنده ، 85٪ بیماران پیوند شده هنوز زنده هستند.

امید به زندگی با پیوند کلیه در مقایسه با دیالیز درمانی در بیماران میانسال یا جوان 17 سال افزایش یافته است. متوسط ​​امید به زندگی برای همه بیماران پیوندی حدود 14 سال است. این رقم برای اهدا کنندگان زنده حتی بیشتر است.