التهاب ورم پستان (non-pupeperalis) | ورم پستان

التهاب ورم پستان (non-pupeperalis)

ورم پستان non puerperalis التهاب حاد غده پستانی زن است که می تواند دلایل باکتریایی و باکتریایی داشته باشد. در مقابل ورم پستان puerperalis ، ماستیت غیر pupeperalis به طور مستقل از توسعه می یابد بارداری و نفاس. ورم پستان non puerperalis تا 50 درصد از کل عفونت های پستان را تشکیل می دهد.

شایع ترین عوامل بیماری زا از نوع باکتریایی از ماستیت غیر pupeperalis استافیلوکوک. این نوع ورم پستان توسط بیماری های مختلف مورد علاقه است که عبور پاتوژن های باکتریایی را به بافت غده پستانی تسهیل می کند. به عنوان مثال ، نشت خود به خود از شیر مادر از بافت غده پستانی (galactorrhoea) نقش ویژه ای در ایجاد ورم پستان دارد.

شکل ناهنجار از ماستیت غیر pupeperalis در بیشتر موارد ناشی از هایپرپرولاکتینمی هورمونی ، دارویی یا استرس است. در طی این بیماری ، زنان مبتلا ترشح فزاینده ای از انتهای غده و مرتبط را تجربه می کنند احتقان شیر. بافت غده پستانی به این واکنش نشان می دهد احتقان شیر با اتساع انعکاسی مجاری شیر (داکتکتازی) ، که به نوبه خود می تواند منجر به فرار شیر در بافت اطراف شود.

این در نهایت محرکی برای ارگانیسم است که می تواند باعث فرآیندهای التهابی شود. اساساً ، این شکل از ورم پستان یک واکنش کلاسیک بدن خارجی است. عوامل خطر خاصی برای بروز ورم پستان وجود دارد ، از جمله استعمال دخانیات، شیردهی منقضی شده و آسیب بافت غده ای.

علائم ورم پستان غیر pupeperalis به طور معمول با علائم هر فرآیند التهابی مطابقت دارد. در زنان مبتلا ، پس از مدت کوتاهی می توان قرمز شدن سطح مشخصی از پستان را مشاهده کرد. علاوه بر این ، فرآیندهای التهابی در داخل بافت غده پستانی باعث گرم شدن بیش از حد پستان می شود.

علاوه بر این ، زنان مبتلا به ورم پستان غیر puerperalis متوجه تورم پیشرونده در ناحیه پستان آسیب دیده می شوند. لمس غدد شیری معمولاً یک نفوذ منتشر و درشت را نشان می دهد. بسته به شدت التهاب غده پستانی ، درد با شدت متفاوت ممکن است رخ دهد.

از آنجا که ورم پستان در ناحیه pupeperalis اغلب یک عفونت حاد است ، در حدود 50 درصد موارد تورم نیز وجود دارد لنف گره های زیر بغل در طرف آسیب دیده بدن. در مقابل ورم پستاندار، با این حال ، بیماران اغلب از علائم عمومی برجسته رنج نمی برند (مانند تب و لرز) این رایج ترین شکل ورم پستان معمولاً حدود 2 هفته پس از تولد از طریق مهاجرت ورم ایجاد می شود باکتری (اغلب استافیلوکوک) از کودک دهان به پستان

نقطه ورود به باکتری ترک های کوچکی روی نوک سینه ها یا خود مجاری شیر است. علاوه بر علائم ورم پستان (ماستیت غیر- نفاس) مانند قرمزی ، گرما و دردناک تورم پستان، یک محدودیت عظیم نیز وجود دارد شرط با تب. در بیشتر موارد ، تغییرات واضحی در شیر مادر قابل تشخیص است.

این تغییرات عمدتا به دلیل اختلال در ترشح غده پستان ایجاد می شود. در صورت وجود ورم پستان ، سلولهای خاصی در ایجاد می شوند شیر مادر به تعداد زیاد قابل تشخیص است. در مورد اشکال مربوط به عفونت ماستیت ، لنف گره های اطراف پستان نیز معمولاً درگیر می شوند. در بیشتر بیماران ، اینها تحت فشار بزرگ و بزرگ می شوند. با توجه به درد در اثر التهاب ، شیردهی معمولاً برای مادران آسیب دیده بسیار محدود یا حتی غیرممکن است.