مترادف
پزشکی: پیلونفریت عفونت ادراری فوقانی (عفونت دستگاه ادراری) ، پیونفروز ، اوروسپسیس
تعریف
التهاب لگن کلیه (پیلونفریت) التهاب بینابینی (یعنی بین بافت واقعی کلیه) ، باکتریایی ، تخریب کننده بافت (مخرب) التهاب کلیه و سیستم کلیسای لگن کلیه. التهاب لگن کلیه می تواند در یک یا هر دو طرف رخ دهد.
علل
التهاب مزمن لگن کلیه می تواند ناشی از یک درمان ناکافی باشد عفونت مجاری ادراری (UTI) (عوامل خطر ممکن است وجود داشته باشد). اصلی میکروب ها فقط به عنوان یک انگیزه عمل می کنند ، زیرا التهاب مزمن بدون میکروب حفظ می شود.
عوامل خطر
- بیماری های متابولیک با نقص ایمنی (به عنوان مثال دیابت شیرین)
- انسداد آناتومیکی جریان ادرار (گردن مثانه ، دریچه مجرای ادرار)
- انسداد جریان ادرار (سنگ کلیه ، بزرگ شدن پروستات (هیپرپلازی پروستات) ، تومور ، بارداری)
- کاتتر مثانه دراز کشیده
- برگشت ادرار از مثانه به حالب (ریفلاکس وزیکوورترال)
نشانه ها
اغلب علائم قابل توجهی وجود ندارد. علائم عمومی مانند سردرد, از دست دادن اشتها، خستگی ، افزایش جزئی دما (دمای زیر تب) و غیره ممکن است رخ دهد. در یک قسمت حاد ، تب و درد در کلیه منطقه ممکن است رخ دهد.
تشخیص
تشخیص دشوار است ، زیرا علائم خاص اغلب از بین نمی روند. غالباً در طول معاینات معمول موارد زیر به دلیل شکایات فوق الذکر قابل توجه است: برای رد عوامل خطر ، سونوگرافیباید از اشعه ایکس و اوروگرام استفاده شود. در اشعه ایکس، تجمع سیستم کیلیس لگن کلیه و جمع شدگی های زخمی قابل توجه است. عملکرد کلیه باید از نظر محدودیت بررسی شود. - گلبولهای سفید خون (لکوسیتوریا) و باکتریها (باکتریوریا)
- ادرار
- افزایش مقادیر التهاب (BSG ، CRP)
- شمارش غیر طبیعی خون (کم خونی کلیه = کم خونی)
- ضعف اولیه کلیه (نارسایی کلیه / نارسایی کلیه)
- فشار خون بالا (فشار خون مفصلی)
درمان
آنتی بیوتیک ها باید در مراحل حاد استفاده شود. تحت شرایط خاص ، ممکن است برای جلوگیری از عفونت های مکرر (عود) ، درمان طولانی مدت لازم باشد. در صورت وجود عوامل خطر ، باید آنها را از بین برد (احتمالاً با جراحی). علاوه بر این ، درمان می تواند توسط داروهای هومیوپاتی پشتیبانی شود. ما یک موضوع کاملا جداگانه برای این موضوع ایجاد کرده ایم.
پیش بینی
اگر التهاب مزمن لگن کلیه به موقع تشخیص داده شود ، التهاب می تواند بهبود یابد. اگر اینگونه نباشد ، عملکرد کلیه در مرحله آخر بیماری به شدت کاهش می یابد. نتیجه به اصطلاح کوچک می شود کلیه با فشار خون بالا، ضعف کلیه (نارسایی کلیه) و اورمی (اورمی) (زیر را ببینید).
