اقدامات درمانی و درمانی | کم خونی آپلاستیک

درمان و اقدامات

درمان از کم خونی آپلاستیک بسیار پیچیده است و فراتر از محدوده چنین مقاله ای است. هدف از درمان ، درمان است کم خونی آپلاستیک با مبارزه با علت بسته به علت ، بنابراین باید به طور جداگانه توسط پزشک معالج برنامه ریزی شود.

همچنین به سن بیمار ، شدت بیماری و سایر عوامل بستگی دارد. "آخرین چاره" آلوژنیک است پیوند سلول های بنیادی، همچنین به عنوان شناخته شده است مغز استخوان پیوند. با این حال ، این گزینه بسیار موثر خطرات زیادی را به همراه دارد ، به همین دلیل استفاده از آن همیشه باید به صورت جداگانه توسط یک متخصص خون آزمایش خون اندازه گیری شود.

یک م componentلفه بسیار مهم نیز درمان حمایتی است ، منظور ما کلیه اقدامات پزشکی است که برای همراهی و حمایت از بیمار انجام می شود. مطالعات نشان داده است که اقدامات حمایتی احتمال بقا را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. اول و مهمترین ، پیشگیری از عفونت در اینجا مهم است ، زیرا حتی عفونتهای پیش پا افتاده و در واقع نسبتاً بی خطر مانند کپک ، تهدیدی حاد برای بیماران مبتلا به کم خونی آپلاستیک.

این شامل توجه به بهداشت خاص ، یعنی شستن منظم دست یا ضد عفونی ، عدم تماس با سرماخوردگی یا حتی به اصطلاح ایزولاسیون معکوس در بیمارستان است. استفاده پیشگیرانه از آنتی بیوتیک ها همچنین ممکن است لازم باشد. علاوه بر این ، "آپلاستیک رژیم غذایی"باید دنبال شود ، که شامل این موارد می شود ، به عنوان مثال: لازم نیست که این اقدامات توسط هر بیمار به صورت کامل آپلاستیک انجام شود ، جزئیات همیشه باید توسط پزشک معالج تعیین شود.

اقدامات حمایتی بیشتر انتقال خون از خون محصولات ، تحریک مغز استخوان و درمان عوارض جانبی توسط درمان مربوطه. - ظرف 24 ساعت غذای باز شده را مصرف کنید ، در غیر این صورت دور بریزید

  • هیچ غذای تازه ای که پوست کندن آن وجود نداشته باشد (مخصوصاً بدون سالاد!) - غذایی که بسته بندی صنعتی نداشته باشد ، به خوبی طبخ شود یا آن را بپزید
  • عدم مصرف فرآورده های شیر خام

امید به زندگی در کم خونی آپلاستیک

امید به زندگی به عوامل مختلفی بستگی دارد. اول ، کم خونی آپلاستیک را می توان به سه درجه شدت (متوسط ​​، شدید ، بسیار شدید) تقسیم کرد. طبقه بندی بر اساس تعداد مختلف است خون سلول.

کمتر خون سلولهای مغز استخوان تولید می کند ، شدت بیماری بیشتر است. تعداد گرانولوسیتهای نوتروفیل ، که هستند گلبول های سفید خون، و سن در هنگام تشخیص مهمترین عوامل پیش آگهی هستند. تعداد کمی از گرانولوسیت ها نشان دهنده سیر شدید بیماری با پیش آگهی ضعیف است ، زیرا دفاع ایمنی از عوامل بیماری زای واقعاً بی ضرری مانند قارچ ها (به عنوان مثال آسپرژیلوس) به شدت مختل می شود.

با وجود شدت کمی بیماری ، امید به زندگی به سختی محدود می شود. در مورد دوره های متوسط ​​و شدید بیماری ، اصطلاحاً آلوژنیک پیوند سلول های بنیادی (ASZT) می تواند به عنوان آخرین اقدام انجام شود اگر بیماری با اقدامات دیگر قابل کنترل نباشد. این روش درمانی یک اقدام بسیار شدید را نشان می دهد که در آن مغز استخوان بیمار تخریب شده و سپس توسط یک اهدا کننده جایگزین می شود.

ASCT عوارض جانبی زیادی دارد و در صورت عدم پذیرش می تواند زندگی را تهدید کند ، اما شکل شدید آنمی آپلاستیک نیز اغلب کشنده است. اقدامات حمایتی ، یعنی پیشگیری و درمان عوارض نیز بسیار مهم است. پیشگیری از عفونت در اینجا بسیار مهم است ، اما خونریزی و کم خونی نیز باید به خوبی مشاهده و در صورت لزوم درمان شود.