ارزیابی
بسته به مشکل ، پارامترهای مختلفی هنگام ارزیابی الکتروانسفالوگرام در نظر گرفته می شود. برای توصیف امواج EEG ، ابتدا فرکانس آنها تعیین می شود. در طی دوره های استرس شدید بر سلول های عصبی مغز، مانند هنگام حل یک تمرین ذهنی دشوار ، EEG می تواند امواج را با فرکانس 30-80 هرتز ثبت کند (هرتز = هرتز ، واحد فرکانس ، 1 هرتز = 1 موج در ثانیه).
این نوع امواج در الکتروانسفالوگرافی امواج گاما نامیده می شوند. امواج به اصطلاح بتا فرکانسی بین 15-30 هرتز دارند و عمدتا وقتی چشم ها در حالت بیداری باز هستند ، رخ می دهند. فرکانس نسبتاً زیاد ناشی از برداشت های حسی است که در منطقه پردازش می شود مغز.
نوع موج با فرکانس پایین تر بعدی ، امواج آلفا است. آنها در محدوده فرکانسی بین 10-15 هرتز هستند و در هنگام ثبت توسط الکتروانسفالوگرام ثبت می شوند مغز بیدار است اما با چشمان بسته. با استفاده از مثال امواج آلفا ، به راحتی می توان فهمید که از دست دادن برداشت های حسی ، مانند بینایی ، مستقیماً منجر به کاهش فرکانس EEG می شود. اگر چشم بیمار بسته باشد و خواب کمی داشته باشد ، امواج تتا ایجاد می شود.
آنها فرکانس 5-10 هرتز دارند. کمترین فرکانس در هنگام خواب عمیق با امواج اصطلاحاً تتا حاصل می شود. در اینجا فقط 3-5 موج در ثانیه (3-5 هرتز) قابل تشخیص است.
الکتروانسفالوگرافی همچنین یک جز important مهم در توصیف مراحل خواب است. علاوه بر انواع موجی که قبلاً ذکر شد ، به اصطلاح اسپیندل خواب نیز در هنگام خواب اتفاق می افتد. این موارد در EEG به صورت تخلیه های کوتاه با فرکانس بالا با دامنه نسبتاً زیاد ظاهر می شوند.
این موارد در درجه اول در مرحله خواب II اتفاق می افتد. همچنین در این مرحله به اصطلاح k- کمپلکس ها را می توان مشاهده کرد. k- کمپلکس بخشی از EEG با دامنه بسیار بالا اما فرکانس کم است و احتمالاً به همزمانی بالای سلولهای عصبی تالامی مربوط است.
آخرین تصویر مشخص در EEG ، پیچیده های موج و موج هستند. این امواج با فرکانس بالا با دامنه بالا را می توان در الکتروانسفالوگرام در طول یک اندازه گیری کرد تشنج صرع. مجتمع های سنبله و موج به دلیل بیش فعالی پاتولوژیک (بیمار) برخی سلول های عصبی خاص فرد است مغز مناطق در هنگام تشنج.
با کمک الکتروانسفالوگرافی (EEG) ، الکتروانسفالوگرام ایجاد می شود که در آن روند و قدرت فعالیت بیوالکتریک مغز ثبت می شود. این الکتروانسفالوگرام حاوی امواجی است که با توجه به الگوهای فرکانسی خاص (باندهای فرکانس) ، الگوهای دامنه ، الگوهای فعالیت محلی و فرکانس وقوع آنها ارزیابی می شود. به طور کلی ، در نظر گرفته می شود که کدام منحنی ها وجود دارند ، سرعت آنها چقدر است ، آیا تغییر شکل داده اند و آیا منحنی ها الگوهای خاصی دارند.
همچنین می توان از روشهای ویژه رایانه ای (به عنوان مثال تجزیه و تحلیل طیفی) برای ارزیابی استفاده کرد. بخصوص در ارزیابی ، باند فرکانسی غنی از اطلاعات هستند که بطور کلی می توان آنها را به چهار دسته تقسیم کرد: فرکانسهای موج دلتا از 0.5 تا 3 هرتز: این باند فرکانسی را می توان به ویژه در خواب عمیق مشاهده کرد و با دامنه های آهسته و بزرگ در الکتروانسفالوگرام. فرکانس های موج تتا از 4 تا 7 هرتز: این فرکانس ها در هنگام عمق رخ می دهد تمدد اعصاب یا هنگام خوابیدن
امواج آهسته تتا در کودکان و نوجوانان طبیعی است. در بزرگسالانی که بیدار هستند ، وقوع دائمی امواج تتا (و همچنین امواج دلتا) یافته ای مشهود است. امواج آلفا فرکانس های بین 8 تا 13 هرتز: این فرکانس ها ریتم اساسی فعالیت بیوالکتریک مغز را نشان می دهند و در چشمان بسته و بیمار در حالت استراحت در الکتروانسفالوگرام ظاهر می شوند. فرکانس های موج بتا از 14 تا 30 هرتز: این باند فرکانس ها هنگام تحریکات حسی (یعنی در حالت بیداری طبیعی) یا در هنگام کشش ذهنی ظاهر می شوند.
