تعیین صلب از قطع عضو ارتفاع توسط به اصطلاح طرح های قطع عضو با تقسیم به بخش های اندام با ارزش ، قابل انعطاف و انسداد ، که در گذشته انجام می شد ، اکنون منسوخ شده و باید رد شود. با متنوع قطع عضو ارتفاعات و اشکال ، میزان توانایی اندام باقیمانده در تحمل وزن و مناسب برای دریافت پروتز باید در نظر گرفته شود.
قطع دست ، آرنج و شانه
در اندام فوقانی ، قطع عضو از طریق کمربند شانه ای، یعنی بین کتف (کتف) و قفسه سینه (قفسه سینه) ، بالاترین نقطه حذف احتمالی است. در اینجا ، یک تومور بدخیم معمولاً علت آن است و باعث آسیب قابل توجه در زیبایی و عملکرد می شود. عواقب قطع عضله شانه ، یعنی قطع قطع بازو از ناحیه بازو مفصل شانه، شبیه هستند.
در صورت قطع عضو استخوان بازو، باید اطمینان حاصل شود که فضای کافی برای مفصل آرنج مصنوعی باقی مانده است. تقطیر (قطع) در مفصل آرنج این خود دشوار است ، زیرا قسمتهای استخوانی برجسته می تواند باعث فشار دردناک در شاخه پروتز شود. عقربه ها قادر به حرکات ریز موتور پیچیده هستند و برای زندگی روزمره و کار بسیار مهم هستند ، به طوری که قطع عضو منجر به اختلال قابل توجهی می شود. در ناحیه دست ، علاوه بر انعطاف پذیری ، طول اندام باقیمانده ، حساسیت ، تحرک مفصل و اشکال احتمالی احتمالی نیز باید در نظر گرفته شود. حتی از دست دادن انگشت شست ، فرایندهای گرفتن را به سختی امکان پذیر می کند.
قطع پا ، پا ، پایین پا
در ناحیه اندام تحتانی ، شکل بارگذاری به طور طبیعی با اندام فوقانی متفاوت است. در شرایطی که متاتارسال و تارسال قطع عضو ، باید اطمینان حاصل شود که از پوست به خصوص قوی کف پا و لایه چربی زیرین و همچنین عضلات خم کننده کوتاه پا برای پوشاندن پاجوش استفاده می شود و جای زخم بر روی آن قرار دارد. کشش در سمت دیگر ، یعنی در پشت پا ، خارج از منطقه استرس ، زیرا در غیر این صورت ممکن است نقاط فشار دردناک ایجاد شود. که در پای دیابتی سندرم با نکروز (گانگرن) و یا میکروآنژیوپاتی دیابتی (بیماری کوچکتر عروق) ، قطع ناحیه مرزی انجام می شود ، که می تواند در امتداد خطوط آناتومیکی تعریف شده در متاتارس محدود شود.
در صورت قطع عضو پایین پا، کل استخوان درشت نی (استخوان درشت نی) و استخوان فیبولا را معمولاً می توان حفظ کرد و می توان دقیقاً بالاتر از مچ پا مفصل (قطع سایه) ، اما این اندام باقیمانده به سختی از نظر پروتز درمان می شود و همیشه نمی تواند بدون محدودیت تحمل وزن کند. در مقابل ، قطع عضو بیشتر در ناحیه بین یک سوم بالایی پایین انجام می شود پا و یک سوم میانی ساق پا. اندام باقیمانده توسط میوپلاستی قابل درمان است ، یعنی عضلاتی که به عنوان آنتاگونیست عمل می کنند در اطراف انتهای استخوان متصل می شوند.
با این حال ، یک فلپ پوست ماهیچه ای که از پشت (پشتی) به جلو (شکمی) خورده نیز قادر به تأمین اندام باقیمانده است. تقطیر از مفصل زانو، که قبلا به دلیل پوشش اندام اندک و بدون عضله رد شده بود ، اکنون به طور فزاینده ای در بیماران PAVK (بیماری انسداد شریانی محیطی) انجام می شود. به این دلیل که مزایای آن دقیقاً در طول اندام باقیمانده (بازوی اهرم) و مقاومت (حفظ شده) نهفته است ران عضلات)
برای بیماران عروقی ، قطع قد قطع می شود خون تأمین عضلات. بنابراین ممکن است که الف ران قطع عضو نیز ممکن است انجام شود. ارتفاع مطلوب برای این در وسط است ران استخوان
باید کنده استخوان نسبت به گوشته بافت نرم پوست بطور قابل توجهی کوتاه شود تا بتوان عضلات مخالف (آنتاگونیست) را روی استخوان ران (استخوان ران) بخیه زد. در این به اصطلاح میوپلاستی ، ابتدا باید عضلات به استخوان ثابت شوند (میودیز) ، پس از آن می توان آنها را با هم بخیه زد. با این کار تنش و فعالیت عضلانی خوبی حفظ می شود و بالشتک مناسب را تضمین می کند.
خطر ایجاد نوروبیولوژی به ویژه در عصب تأمین کننده ران وجود دارد (عصب سیاتیک) ، که باید بسیار بالاتر از محل قطع عضو جلوگیری شود (ligated). آ مفصل ران مقلد سازی یک روش بسیار دشوارتر با زخم بزرگ در بافت نرم و مرگ و میر زیاد است (مرگ بیمار). این فقط در موارد شدیدترین عفونت ها یا تومورها باید انجام شود.
