آنژیوتانسین 2

آنژیوتانسین 2 یک هورمون درون زا است که در گروه به اصطلاح پپتید قرار دارد هورمون. پپتید هورمون (مترادف: پروتئوهورمون ها) از کوچکترین اجزای منفرد ، اسیدهای آمینه ساخته می شوند و محلول در آب (آب دوست یا لیپوفوبیک) هستند. آنژیوتانسین 2 خود از مجموع هشت اسید آمینه تشکیل شده است.

آنژیوتانسین 2 به دلیل خاصیت محلول در آب قادر به عبور از آن نیست غشای سلولی به طور مستقل عمل می کند و عملکرد پیام رسان خود را در داخل سلول انجام می دهد. بنابراین ، اثر آن به عنوان یک هورمون تنها پس از اتصال به یک گیرنده سطح مناسب می تواند آشکار شود. به عنوان بخشی از سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) ، آنژیوتانسین 2 نقش تعیین کننده ای در تنظیم آب دارد تعادل و نگهداری از خون فشار.

تشکیل و ترشح آنژیوتانسین 2 به مقدار دلخواه در ارگانیسم اتفاق نمی افتد. در عوض ، هورمون بافتی آنژیوتانسین 2 بخشی از یک آبشار فعال کننده خاص است ، به اصطلاح سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون. در روند این سیستم ، کلیه به زمین خوردن واکنش نشان می دهد خون فشار یا کاهش گردش خون با آزاد سازی آنزیم رنین.

از دست دادن حاد نمک و آب معمولی ، که می تواند با کاهش در برابر شود خون حجم ، همچنین باعث ترشح رنین می شود. به عنوان یک آنزیم ، رنین قادر است پیش ماده آنژیوتانسین 2 یعنی آنژیوتانسین 1 را از آنژیوتانسینوژن تشکیل شده در آن جدا کند. کبد سلول ها. سپس تبدیل پیش ماده هورمون به هورمون فعال با کمک آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE) صورت می گیرد.

گیرنده سطحی (گیرنده AT) مخصوص هورمون بافتی آنژیوتانسین 2 عمدتا در قسمت خارجی آن قرار دارد غشای سلولی of رگ خونی, کلیه و سلولهای آدرنال. با اتصال به گیرنده آنژیوتانسین 2 خون عروق، یک زنجیره سیگنالینگ در داخل سلولهای عضلانی صاف فعال می شود ، که باعث انقباض آنها می شود. به این ترتیب ، قبلی کاهش یافته است فشار خون دوباره از طریق تأثیر سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون مطرح می شود.

در کلیه، فعال شدن گیرنده خاص آنژیوتانسین 2 منجر به انقباض کوچکترین کلیه می شود عروق. این روند تضمین می کند که عملکرد کلیه حتی در مواقع ثابت باقی می ماند فشار خون قطره در غده فوق کلیوی، آنژیوتانسین 2 هیچ تأثیر مستقیمی بر سلولهای عروقی یا عضلانی ندارد.

در عوض ، هورمون بافتی با تحریک ترشح دو ماده پیام رسان دیگر ، آلدوسترون و آدرنالین ، اثر خود را در آنجا آشکار می کند. در غده هیپوفیز (Lat غده هیپوفیز) ، همچنین ، پس از اتصال آنژیوتانسین 2 به گیرنده آن ، افزایش ترشح هورمون دیگری ایجاد می شود.

همچنین فرض بر این است که احساس تشنگی می تواند با ترشح آنژیوتانسین 2 کنترل شود. به طور کلی ، عملکردهای توصیف شده هورمون بافتی آنژیوتانسین 2 را می توان به صورت خلاصه فشار خونافزایش اثر آنژیوتانسین 2 به شکل واقعی خود توسط ارگانیسم دفع نمی شود.

بلکه هورمون بافت باید توسط خاص شکسته شود آنزیم ها (آمینوپپتیدازها) بعد از اینکه اثر خود را اعمال کرد و بنابراین غیرفعال شد. در این زمینه ، باید توجه داشت که محصولات میانی تولید شده در طی فرایند تخریب نیز می توانند بر روی هورمون بافت تأثیر داشته باشند. - سیستم عروقی

  • کلیه ها
  • غدد فوق کلیه و
  • CNS (سیستم عصبی مرکزی)

به طور کلی سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون و به طور خاص هورمون بافتی آنژیوتانسین 2 هدف مناسبی برای درمان بسیاری از بیماری ها به تولید کنندگان دارو ارائه می دهد. تمام داروهای رایج به طور کلی برای کاهش فشار خون (ضد فشار خون) و تسکین فشار خون تولید و استفاده می شوند قلب. بین دو نوع دارو تفاوت قاطعی قائل می شوند: از مهمترین عوارض مهار کننده های ACE و آنتاگونیست های گیرنده AT1 می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مهار کننده های ACE (مانع تشکیل آنژیوتانسین 2)
  • آنتاگونیست های گیرنده AT1 (گیرنده خاص هورمون را مسدود می کنند و بنابراین از تعامل گیرنده 2 آنژیوتانسین جلوگیری می کنند)
  • سرفه مزمن قفسه سینه
  • افت فشار خون
  • سردرد
  • خستگی و
  • مشکلات گردش خون
  • داروها فشار خون بالا
  • آنتاگونیست آنژیوتانسین -2
  • آنژیوتانسین 2 عمل
  • مهار کننده های ACE
  • مهار کننده های ACE عوارض جانبی