ادم در دوران بارداری
توسعه از ادم در دوران بارداری حدود هشتاد درصد از کل زنان باردار را تحت تأثیر قرار می دهد و یک مشکل بسیار طبیعی است. همچنین در بیشتر موارد بی ضرر است. در حین بارداری بدن دچار برخی تغییرات می شود ، به خصوص یک تغییر شدید هورمونی.
پروژسترون گفته می شود مسئول افزایش ذخیره آب در بافت است. همچنین یک نمک و کمبود پروتئین. هر دو ماده به طور معمول آب را متصل می کنند و بنابراین می توانند آب اضافی را از بدن خارج کنند.
ادم اغلب در طول روز در نتیجه ایستادن طولانی مدت یا راه رفتن ایجاد می شود ، اغلب بدون وقفه کافی. سپس در عصر به وضوح قابل مشاهده هستند و در روزهای گرم بیشتر نمایان می شوند. تجمع آب بیشتر در بازوها و پاها رخ می دهد ، اما همچنین می تواند صورت و سایر مناطق بدن را تحت تأثیر قرار دهد.
ادم معمولاً در طول عارضه نیست بارداری و با استراحت و بالا بردن پاها به خوبی قابل درمان است. با این حال ، اگر ادم با فشار خون حاملگی ناگهانی (فشار خون بالا) همراه باشد ، این ممکن است نشان دهد مسمومیت بارداری (پره اکلامپسی). پره اکلامپسی یک بیماری معمولی است که در طی آن اتفاق می افتد بارداری و مرتبط است فشار خون بالا و از دست دادن قابل توجهی پروتئین از طریق ادرار. این اغلب از هفته 24 بارداری اتفاق می افتد و بیماران از ادم رنج می برند.
پره اکلامپسی در یک زن باردار باید همیشه توسط پزشک مشخص شود و به طور منظم کنترل شود. خون فشار به طور منظم و الکترولیت اندازه گیری می شود تعادل بررسی می شود پس از تولد ، فشار خون بالا معمولاً به سرعت فروکش می کند و حداکثر پس از شش هفته به حالت عادی برمی گردد.
شکایات دیگر مانند ادم نیز پس از آن فروکش می کند. با این حال ، پره اکلامپسی نیز می تواند ناگهان به حالت اکلامپسی تبدیل شود. این عارضه تهدیدکننده زندگی است و باید در بیمارستان کنترل و فوراً درمان شود.
اختلالات عصبی رخ می دهد ، که در نهایت می تواند منجر به تشنج در خانم باردار شود. حاد کلیه نارسایی ، ترومبوز ، خونریزی ، نارسایی جفت و مغز ادم نیز می تواند ایجاد شود. اکلامپسی هم برای مادر و هم برای کودک متولد شده خطری ایجاد می کند.
