گوش داخلی: ساختار، عملکرد، اختلالات

گوش داخلی چیست؟

گوش داخلی عضوی است که دو عملکرد شنوایی و حس تعادل را با هم ترکیب می کند. گوش داخلی در هرم سنگی (بخشی از استخوان تمپورال) قرار دارد و در مجاورت دیواره حفره تمپان قرار دارد که از طریق پنجره بیضی و گرد به آن متصل می شود. این جایی است که اندام واقعی شنوایی و اندام تعادل قرار دارند.

اندام تعادل

هر آنچه باید در مورد حس تعادل بدانید را در مقاله اندام تعادل بخوانید.

گوش داخلی: ساختار

هرم نفتی شامل سیستم پیچیده ای از حفره ها، هزارتوی استخوانی (حلزون گوش) است. حاوی مایعی (به نام پریلنف) است که از نظر ترکیب شبیه مایع مغزی نخاعی است. هزارتوی استخوانی همچنین حاوی هزارتوی غشایی است - لوله های ظریف با غشای نازک ویفری پر از اندولنف. این غنی از پروتئین و پتاسیم است و از نظر ترکیب شبیه مایع سلولی است.

حلزون گوش

حلزون گوش مجرای است که دو و نیم بار به دور محور استخوانی خود (modiolus) می پیچد. در تمام طول خود به سه لوله تقسیم می شود: در وسط مجرای حلزونی (ductus cochlearis) پر شده از اندولنف است. در زیر این پلکان تمپانیک (اسکالا تمپانی) و بالای آن پلکان دهلیزی (اسکالا وستیبولی) قرار دارد که هر دو پر از پریل‌نف هستند.

مجرای حلزونی و راه پله تمپان توسط غشای پایه ای از یکدیگر جدا می شوند که اندام واقعی شنوایی روی آن قرار دارد - اندام کورتی که از حدود 25,000 سلول حسی یا سلول های مو تشکیل شده است.

این گونه است که محرک از گوش میانی به عصب شنوایی می رسد

ارتعاشات رکاب در گوش میانی باعث ایجاد ارتعاش در غشای گوش داخلی می شود که به صورت امواج (موج سفر) در سراسر غشای بازیلار به سمت نوک حلزون حرکت می کند. برای هر فرکانس، یک نقطه خاص در حلزون حلزون وجود دارد که در آن موج سیار بالاترین اوج خود را دارد.

سلول های موی بیرونی به شدت در ناحیه حداکثر موج حرکت خم می شوند که پتانسیل های گیرنده ای را ایجاد می کند که موج سفر را تقویت می کند. به دنبال تحریک سلول های موی داخلی، که به نوبه خود منجر به پتانسیل های گیرنده ای می شود که باعث آزاد شدن یک فرستنده در سلول های موی داخلی می شود که در نهایت عصب شنوایی را تحریک می کند. اطلاعات دریافتی را به مغز منتقل می کند.

با کم شنوایی حسی عصبی (کم شنوایی حسی عصبی)، سیگنال های صوتی در گوش داخلی به دلیل از بین رفتن فرکانس ها متفاوت درک می شوند. علل احتمالی عبارتند از برخی داروها (مانند آنتی بیوتیک های خاص)، کم شنوایی ناگهانی، بیماری های گوش داخلی و عفونت هایی که به گوش داخلی سرایت می کنند (مانند اوریون، سرخک، بیماری لایم). علل سمی نیز ممکن است.

کم شنوایی یک شروع ناگهانی کم شنوایی گوش داخلی است که معمولاً به دلیل اختلالات گردش خون ایجاد می شود.

سرگیجه می تواند ناشی از بیماری های سیستم دهلیزی در گوش داخلی باشد.

وزوز گوش (زنگ در گوش) می تواند پس از کاهش شنوایی ناگهانی یا به دلیل اختلالات گردش خون و انقباض عروق رخ دهد.

بیماری منیر یک بیماری گوش داخلی است که با سرگیجه چرخشی، وزوز گوش و کاهش شنوایی حسی عصبی همراه است.

تومور در ناحیه گوش داخلی نیز امکان پذیر است.