ناهنجاری های رفتاری در زمینه جنون - یک تصویر بالینی کاملاً دست کم گرفته شده. امروزه بیش از 1.2 میلیون شهروند آلمانی از این کشور رنج می برند جنون. 800,000 نفر از آنها دارای ناهنجاری های رفتاری شدید مانند پرخاشگری در گفتار و عمل ، تغییر ناگهانی خلق و خو ، بی اعتمادی به اعضای خانواده ، سرگردانی بی قرار در شب هستند. از آنجا که تعداد افراد مسن به سرعت در حال افزایش است ، کارشناسان انتظار دارند جنون تا سال 2.3 به 2030 میلیون نفر افزایش یابد ، این بدان معنی است که اقوام بیشتری نیز مبتلا هستند که باید با این بیماری و سطح بالای رنج آن مقابله کنند. بنابراین زوال عقل در سنین پیری است سلامت و مسئله سیاسی-اجتماعی آینده.
زوال عقل - باری برای همه
در آلمان ، هنوز خیلی کم به مشکلات رفتاری توجه می شود. غالباً رفتار "بدخلقی" افراد مسن با افزایش سن بیمار معذور بوده و به عنوان "عادی" کنار گذاشته می شود. این واقعیت که پرخاشگری ، بی قراری ، بی اعتمادی ، سرزنش و فریاد ، یک تصویر بالینی مستقل را پنهان می کند ، هنوز در آلمان تا حد زیادی ناشناخته است. در انگلستان و ایالات متحده آمریکا این علائم از قبل به عنوان یک بیماری شناخته شده اند و بیماران بر اساس آن درمان می شوند. باید امیدوار بود که این روند بازاندیشی در آینده نیز به سرعت در آلمان آغاز شود. از دست دادن تدریجی عملکرد شناختی و توانایی تفکر ، یک طرف از بیماری زوال عقل است. علامت گذاری که معمولاً به عنوان شناخته می شود آلزایمر این بیماری ، در حال حاضر به خودی خود یک بار تقریباً غیر قابل تحمل برای خانواده است ، که باید یک فرد عزیز را وادار کند که هر چه بیشتر از نظر روحی رو به زوال می رود ، دیگر قادر به واکنش خود به خودی نیست و به طور فزاینده ای به کمک دیگران وابسته است.
اختلالات رفتاری اغلب خانواده ها را از هم می پاشد
اما زوال عقل یک بیماری "رخساره ژنوس" است: حتی تغییرات جدی تر در رفتار همراه با زوال عقل نیز بیشتر است ، که بیشترین تأثیر را در زندگی خانوادگی دارند. هنگامی که یک عزیز به طور ناگهانی نسبت به نزدیک ترین بستگان خود پرخاشگر ، بی اعتماد و خصمانه می شود ، هنگامی که دچار توهم می شود ، مراقبت های سخت و سنگین پیش از این با فشار عاطفی زیاد ، پیچیده تر می شود. غالباً ، همین تغییرات رفتاری دلیل نهادینه شدن است ، بنابراین بیمار را از محیط آشنای خود ریشه کن می کند ، در نتیجه ناامنی ، پرخاشگری و درماندگی تشدید می شود.
شایع ترین اختلالات رفتاری عبارتند از:
بی قراری / سرگردانی / بی قراری: این یک پدیده معمولی در بیماران زوال عقل است. تغییر در درایو اغلب اولین علامت اختلالات در است مغز. افراد مبتلا به یک بی قراری درونی رانده می شوند ، آنها می خواهند مدام کاری انجام دهند ، اما بدون اینکه بدانند در واقع می خواهند چه کاری انجام دهند. آنها می دوند ، کاری را که می خواستند انجام دهند فراموش می کنند و فعالیت دیگری را شروع می کنند. ریتم خواب / بیداری آشفته: بسیاری از بیماران زوال عقل از اختلالات خواب رنج می برند. آنها در طول شب در تاریکی می گردند. اقوام نیز به دلیل ترس و نگرانی از حوادث و جراحات نمی توانند بخوابند. برخلاف مبتلایان ، که در طول روز می خوابند ، دیگر نمی توانند به خواب برسند. پرخاشگری و عصبانیت: بیماران زوال عقل غالباً رفتاری پرخاشگرانه دارند - بدون هیچ دلیل مشخصی برای بستگان - و نه تنها با کلمات ، بلکه با عمل نیز. این رفتار معمولاً ناشی از ترس یا حتی عصبانیت از درخواست چیزی است که در واقع امری بدیهی است. بی اعتمادی و خصومت: بیماران مبتلا به زوال عقل به طور ناگهانی به دوستان ، آشنایان و اقوام خود بی اعتماد هستند ، آنها به طور خصمانه و طرد کننده ای در برابر آنها واکنش نشان می دهند. به عنوان مثال ، حتی نزدیکترین اقوام نیز مشکوک به سرقت چیزی از آنها ، "سرقت" چیزی هستند. انزجار و افسردگی: حالات افسردگی - ناشی از زوال ذهنی - بسیار شایع است. بسیاری از مبتلایان متوجه می شوند که "چیزی" دیگر با آنها درست نیست. آنها دیگر نمی توانند با محیط خود کنار بیایند و به خوبی می دانند که به کمک دیگران وابسته اند. این باعث افسردگی و ناراحتی آنها می شود ، بدون اینکه بتوانند چیزی در مورد آنها تغییر دهند شرط.هذیان ها / هذیان: بیماران مبتلا به زوال عقل غالباً دچار توهمات حسی (توهم) می شوند ، به این معنی که چیزی را می بینند که وجود ندارد ، صدا و صدایی را می شنوند که وجود ندارد بو چیزی که خانواده قادر به درک آن نیست. بسیاری از مبتلایان نیز دچار توهم می شوند: به عنوان مثال ، آنها بستگان خود را به سرقت متهم می کنند ، احساس می کنند توسط غریبه تعقیب می شوند و دیگر خود را در آینه نمی شناسند و معتقدند که غریبه ای در مقابل آنها ایستاده است.
به اولین علائم هشدار دهنده توجه کنید
به ویژه ناهنجاری های رفتاری معمولاً دو تا سه سال قبل از تشخیص زوال عقل آشکار می شود. در بسیاری از موارد ، اختلالات رفتاری به عنوان عوارض جانبی "طبیعی" پیری رد می شوند ، در حالی که این اولین علامت هشدار دهنده احتمالی زوال عقل است. هرچه زوال عقل زودتر تشخیص داده شود ، زودتر کافی است درمان می تواند آغاز شود. و اینجاست که به اقوام فرا خوانده می شود. به محض مشاهده اولین علائم تغییر رفتار ، باید با فرد مبتلا به پزشک خانواده مراجعه کنید ، که با آزمایش های ساده می تواند سرنخ تشخیص را بدست آورد. حتی اگر این اغلب دشوار است ، زیرا فرد مبتلا معمولاً فهم کافی در مورد بیماری ندارد ، شما باید به مراجعه به پزشک اصرار کنید. این به نفع خود شما است ، زیرا حتی اگر هنوز درمان زوال عقل امکان پذیر نباشد ، علائمی مانند پرخاشگری ، بی اعتمادی ، اختلال در ریتم خواب و بیداری و غیره می تواند به طور م reducedثر کاهش یا حتی از بین برود. به این ترتیب ، درمان به فرد آسیب دیده این فرصت را می دهد که تا زمانی که از نظر ذهنی توانایی انجام این کار را دارد ، بر برنامه های زندگی خود تأثیر بگذارد.
