بسیاری از افراد مشکلات روانی دارند که برای آنها به کمک روان درمانی نیاز دارند. گشتالت درمان می تواند برای مشتریانی در نظر گرفته شود که می خواهند در وهله اول توجه خود را متمرکز کنند و مایل به پذیرش مسئولیت شخصی هستند.
گشتالت درمانی چیست؟
گشتالت درمان خود را نوعی از درمان می داند که فراتر از روح ، جسم و روان است و شامل زمینه های فرهنگی اجتماعی و زیست محیطی زندگی است. گشتالت درمان یکی از روشهای انسجام گرایانه و تجربی انسان گرایی است روان درمانی. توسط فریتز پرلز ، لورا پرلز و پاول گودمن تاسیس شد و بیشتر از روانکاوی ایجاد شده است. پرلز معتقد بود كه هر شخص مسئول اعمال خود است و همچنین قادر به تحقق توانایی های بالقوه خود است. گشتالت درمانی در درجه اول با احساسات و تجربیات حال حاضر سروکار دارد ، حتی اگر ممکن است ارتباطی با گذشته داشته باشد. نگرانی اصلی کار گشتالت درمانی "من و شما در اینجا و اکنون" است. کار درمانی به منظور ارتقا مهارتهای روانی اجتماعی است که در خدمت زندگی خود تعیین شده با ارزشهای شخصی و مرتبط با محیط فرد است.
عملکرد ، اثر و اهداف
گشتالت درمانی چندین کاربرد دارد و در هر سنی مناسب است. این می تواند به صورت درمان فردی ، گروهی ، زوجی یا خانوادگی انجام شود و به مشکلات مختلف کمک کند:
- اختلالات شخصیت
- نوروزها
- مشکلات روان پریشی
- اختلالات اشتها
- اعتیاد به مواد مخدر
این خود را نوعی از درمان می داند که فراتر از روح ، جسم و روان است و شامل زمینه های فرهنگی اجتماعی و زیست محیطی زندگی در درمان است. او می خواهد به تعامل انسانی بیشتری بین مردم دست یابد و آگاهی بیشتر از محیط زیست را تشویق کند. بنابراین ، این فقط یک نیست روان درمانی روش ، بلکه یک فلسفه زندگی و یک جهان بینی است. فریتز پرلز اختلالات روانی را نتیجه اختلالات تماس بین افراد دانست. همه افراد به ارتباط اجتماعی و نزدیکی با افراد دیگر احتیاج دارند ، اما برخی از افراد از ترس طرد شدن ، مکانیسم های دفاعی ایجاد می کنند و نمی توانند خود را به احساسات خود برسانند. در گشتالت درمانی ، هدف در چنین شرایطی این است که بتوانیم دوباره احساسات زنده را زنده بگذاریم و آنها را در درمان در اینجا و اکنون زنده کنیم. گذشته نیز مهم و شکل دهنده است ، اما گشتالت درمانی برخلاف روانکاوی وظیفه خود را کاوش در گذشته نمی داند ، زیرا کنار آمدن با گذشته لزوماً به مشکلات موجود کمک نمی کند. با 3 اصل کار می کند:
- تجربه
- درک
- حمایت از خود
برای تجربه ، باید هم نوعان و محیط زیست آگاهانه درک شوند. افراد مبتلا به مشکلات روان رنجوری از ترس درگیر شدن و تماس با یکدیگر ترس دارند زیرا از رد شدن می ترسند. مکانیسم های دفاعی آنها مانع از احساس ، تجربه و درک می شوند. برای اینکه در باطن آزادتر شویم ، لازم است که آنها خود را از علائم و مشکلات خود ، که دیگران را مجبور به عمل می کنند ، جدا کنند و در عوض مسئولیت شخصی را بر عهده بگیرند. در سکانس کلاسیک جلسه گروهی گشتالت درمانی ، اعضای گروه از طریق اتاقی که صندلی خالی ("صندلی داغ") وجود دارد حرکت می کنند. کسانی که می خواهند روی یک موضوع کار کنند روی این "صندلی داغ" می نشینند. درمانگر پیشنهادهای ظریفی را ارائه می دهد ، گروه پشتیبانی و بازخورد می دهد ، در حالی که شخصی که روی صندلی داغ است همه احساسات را فراهم می کند و چیزی را سرکوب نمی کند. در این تجربه گروهی می توان طیف وسیعی از احساسات را تجربه کرد ، از قدردانی و امنیت گرفته تا در معرض انتقاد قرار گرفتن. رویاها و خیالات نیز در گشتالت درمانی نقش دارند. برای کار با آنها از روشهای خلاقانه استفاده می شود. درمان فردی می تواند از 20 تا 200 ساعت باشد. گروه درمانی به صورت باز یا بسته ارائه می شود.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
گشتالت درمانی می تواند یک شکل موثر از درمان برای مشکلات مختلف باشد ، اما تاکنون هیچ تحقیق علمی وجود ندارد که بتواند ثابت کند گشتالت درمانی معیارهای تأثیر مثبتی دارند و موفقیت دیرپا را تضمین می کنند. از آنجا که از تکنیک های نمایشی استفاده می شود ، برای افرادی که تمایل به ساختاری شخصیت هیستریک دارند کمتر مناسب است ، زیرا کار با "صندلی داغ" می تواند افراد را به بازی در مورد احساسات ترغیب کند. این می تواند رهبری به واکنشهای بیش از حد ذهنی به درمانگران باتجربه نیاز دارند تا مسئولیت پذیری تجربیات گروه را بر عهده بگیرند و به مشتریان کمک کنند تا پس از آن به طور مناسب این تجربیات را در زندگی روح خود طبقه بندی کنند. تا حدی ، درمانگران ناكافی آموزش دیده وجود دارند كه به سبكی بسیار تقابل آمیز روی می آورند و مشتریان را بیشتر ناامید می كنند. صحنه جایگزین همچنین از تکنیک هایی استفاده می کند که احساسات را تحریک می کنند و در "گفتگوی صوتی" به قسمت های مختلف درگیری های روح صدا می بخشند. این موارد پس از آن قرار است با یکدیگر گفتگو کنند. برای افرادی که اضطراب اجتماعی دارند ، تجربه گروهی در صندلی داغ می تواند نتیجه مثبتی نداشته باشد ، زیرا در گروهی که تحت نظر دائمی هستند ، حتی بیشتر تمایل ندارند که احساسات خود را آزاد کنند. به این ترتیب ، آنها می توانند حتی بیشتر خود را ببندند. مسئولیت درمانی باید همیشه مرزهای فردی شرم اعضای گروه را در ذهن داشته باشد و نباید بخواهد مرزهای شخصی را پشت سر بگذارد. هر شخصی مکانیسم های محافظتی روانی دارد که توجیه خود را دارد. بنابراین بسیار مهم است که درمانگران گشتالت آموزش جدی دیده اند و با احتیاط و مراقبت مناسب اقدام می کنند ، به طوری که آنها مکانیسم های دفاعی بیشتری را در مراجعین تقویت نمی کنند.
