تعدادی بیماری وجود دارد مفاصل که مستلزم بررسی دقیق آنها از داخل است. نوین آرتروسکوپی، یا مفصل آندوسکوپی، انجام این کار بدون نیاز به جراحی اساسی ، همانطور که قبل از اختراع آن ضروری بود ، امکان پذیر است.
آرتروسکوپی چیست؟
نمودار شماتیک یک آرتروسکوپی از مفصل شانه. برای بزرگنمایی کلیک کنید. آرتروسکوپی یک عمل جراحی به اصطلاح کم تهاجمی است. این به یک روش پزشکی اشاره دارد که در آن بدن زنده نفوذ می کند ، اما نه به حدی که در یک عمل عادی وجود دارد. بلکه ابزار خاصی از طریق برشی به اندازه چند میلی متر به بدن وارد می شود. هدف از آرتروسکوپی ، همانطور که از نام مشتق شده از یونان نشان می دهد ، مشاهده دقیق است شرط از یک مفصل از داخل "Arthros" در یونانی به معنی "مشترک" است. "skopien" می تواند به عنوان "نگاه کردن" یا "بررسی" ترجمه شود. در حین آرتروسکوپی ، مفصل با استفاده از آندوسکوپ مشاهده یا بررسی می شود. این یک ابزار پزشکی است که شبیه لوله است. ویژگی خاص این "لوله" این است که یک دوربین با وضوح بالا در انتهای فوقانی نصب شده است ، که داده های نوری را به مانیتور می فرستد که پزشک معالج می تواند روی آن آرتروسکوپی را دنبال کند و ارزیابی کند شرط مفصل ابزارهای دیگری نیز از جمله قلاب و همچنین ابزارهای برش متصل شده اند تا در صورت لزوم بتوانند مفصل را از نظر آرتروسکوپی تحت درمان قرار دهند. تاریخچه آرتروسکوپی را می توان به جراح سوئیسی ، اوگن بیرچر (Eugen Bircher) ، که اولین کسی بود که در اوایل قرن 20 این روش را انجام داد و آن را تا امروز تاسیس کرد ، جستجو کرد.
عملکرد ، اثر و اهداف
قبل از شروع آرتروسکوپی ، مفصل مورد بررسی باید با یک مایع یا کمتر معمول گاز پر شود. در حالی که بیرچر استفاده می کرد نیتروژن در آن زمان ، امروز استاندارد طلایی است سدیم کلرید محلول یا محلول رینگر. به دفعات کمتر ، به عنوان مثال اگر خطر واکنشهای آلرژیک از طرف بیمار وجود دارد ، کربن دی اکسید استفاده می شود. محلول انتخاب شده سپس از طریق سرنگ به مفصل تزریق می شود. خون سپس تأمین ناحیه ای از بدن که مفصل در آن قرار دارد با استفاده از دکمه های دستگیره قطع می شود. در صورت تمایل بیمار ، می توان آرتروسکوپی را در زیر انجام داد بیهوشی عمومی؛ در غیر این صورت ، که همچنین استاندارد تر است ، فقط منطقه آسیب دیده بیهوش می شود. به محض اینکه بیهوشی شروع به کار می کند ، عملیات واقعی با برش یک برش کوچک به قطر پنج میلی متر انجام می شود. آندوسکوپ از طریق این محل برش وارد می شود. با توجه به هدفی که در ابتدا آرتروسکوپی برای آن در نظر گرفته شده است ، بین آرتروسکوپی تشخیصی و درمانی تمایز قائل می شود. در آرتروسکوپی تشخیصی ، پزشک خود را به معاینه محدود می کند شرط مشترک و بررسی عملکرد آن به عنوان مثال ، برای انجام این کار ، او از قلاب های متصل به آندوسکوپ برای بررسی پایداری پارگی رباط های صلیبی استفاده می کند. آرتروسکوپی درمانی فراتر رفته و اقدامات جراحی را انجام می دهد. برای ماندگاری با مثال زانو ، می توان از ابزارهای متصل به آندوسکوپ برای برداشتن قرنیه ها یا در مورد رباط صلیبی پارگی ، برای جایگزینی رباط ها با رباط های جدید. پس از آرتروسکوپی موفقیت آمیز ، شرکت در بیمار ضروری است تن درمانی. این برای بررسی و تمرین - به ویژه در آرتروسکوپی درمانی - عملکرد این است مفاصل و احتمالاً رباط های تازه وارد شده پس از آرتروسکوپی توسط پزشک.
خطرات و خطرات
با این حال ، آرتروسکوپی نیز مورد انتقاد قرار گرفته است. به عنوان مثال ، آرتروسکوپی تشخیصی بطور خاص متهم می شود که منسوخ شده است. حداکثر از زمان معرفی توموگرافی کامپیوتری، زائد شده است. بعلاوه ، مانند سایر عملیات ، مشاهداتی نیز انجام شده است که خطر ابتلا به آن را در پی دارد ترومبوز توسط آرتروسکوپی افزایش می یابد. بهبود زخم اختلالات نیز به عنوان نتیجه آرتروسکوپی ثبت شده است. علی رغم انتقادات ، آرتروسکوپی درمانی به ویژه یک روش ملایم برای درمان بیماری های موجود است. این به این دلیل است که همان انتقادهایی که به آرتروسکوپی وارد می شود ، در مورد جراحی های سنتی نیز اعمال می شود - و حتی بیشتر.
