نحوه عملکرد تالیدومید
اولین اثر تالیدومید که در دهه 1950 کشف شد، بر اساس تقلید از یک ماده پیام رسان در مغز (انتقال دهنده عصبی) است. این انتقال دهنده عصبی – معروف به GABA – مهم ترین ماده پیام رسان مهارکننده در مغز است. ارتباط بین سلول های عصبی را کاهش می دهد که باعث خواب آلودگی افراد می شود.
تالیدومید این اثر را تقلید می کند و بنابراین در ابتدا به عنوان یک قرص خواب استفاده می شد. بعداً مشخص شد که این ماده فعال دارای اثر ضد تهوع از جمله حالت تهوع صبحگاهی در زنان باردار است. در نتیجه، تالیدومید نیز به طور خاص برای این برنامه تبلیغ شد.
قوانین دارویی در آن زمان هنوز ایمنی جامع دارو را تضمین نمی کرد. در نتیجه، محققان متوجه نشدند که تالیدومید همچنین اثر مهاری بر التهاب، تومورها و تشکیل عروق خونی جدید دارد. اثر دوم به ویژه در زنان باردار کشنده است، همانطور که در حدود سال 1960 نشان داده شد:
بسیاری از زنانی که در دوران بارداری تالیدومید مصرف کرده بودند، بچه هایی با دست و پاهای از دست رفته یا رشد ناکافی (فوکوملیا) به دنیا آوردند. نام این دارو هنوز به عنوان "رسوایی تالیدومید" شناخته می شود. پس از مشخص شدن عوارض جانبی جدی، این دارو از بازار جهانی خارج شد.
تومورهای بدخیم گاهی آنقدر سریع رشد می کنند که نیاز به تحریک تشکیل رگ های خونی جدید دارند تا بتوانند تامین سریع و هدفمند مواد مغذی و اکسیژن را فراهم کنند. این تنها راه برای اطمینان از رشد سریع تومور است.
تالیدومید و مواد فعال مشابه و جدیدتر مانند لنالیدومید مانع از تشکیل رگ خونی جدید می شود که رشد تومور را مختل می کند. آنها به عنوان IMiD (داروهای میانی تعدیل کننده ایمنی) شناخته می شوند.
جذب، تجزیه و دفع
پس از مصرف، تالیدومید از طریق روده جذب خون می شود و پس از یک تا پنج ساعت به بالاترین میزان خود می رسد. ماده فعال در بدن تجزیه می شود و عمدتاً از طریق ادرار دفع می شود.
تقریباً پنج تا هفت ساعت پس از مصرف، تقریباً نیمی از دوز تجویز شده هنوز در خون یافت می شود (نیمه عمر).
تالیدومید چه زمانی استفاده می شود؟
تالیدومید در آلمان برای درمان مولتیپل میلوما (پلاسماسیتوما) درمان نشده در بیماران بالای 65 سال یا افرادی که نمی توانند شیمی درمانی با دوز بالا را تحمل کنند، تایید شده است. هیچ آماده سازی در بازار اتریش و سوئیس وجود ندارد.
با این حال، ماده فعال را می توان تنها در ترکیب با پردنیزون (یک کورتیکواستروئید ضد التهابی) و ملفالان (یک داروی سیتواستاتیک برای درمان سرطان) استفاده کرد. این برنامه در تأیید رسمی به عنوان "استفاده در برچسب" نامیده می شود.
درمان با تالیدومید به صورت چرخه‌ای انجام می‌شود و به بدن اجازه می‌دهد در این مدت بهبود یابد. حداکثر دوازده دوره با مدت شش هفته توصیه می شود.
نحوه استفاده از تالیدومید
از آنجایی که تالیدومید شما را خسته می کند، دوز روزانه معمولاً 200 میلی گرم باید قبل از خواب مصرف شود (25 تا 100 میلی گرم تالیدومید زمانی که برای اولین بار به عنوان قرص خواب استفاده شد مصرف می شد). دارو با یک لیوان آب و مستقل از یک وعده غذایی بلعیده می شود.
علاوه بر این، مواد فعال پردنیزون و ملفالان باید در دوز تجویز شده توسط پزشک مصرف شوند.
زنان باید قبل از شروع درمان و به طور منظم در طول درمان آزمایش بارداری انجام دهند. همچنین باید در تمام مدت درمان از پیشگیری از بارداری استفاده شود. بیماران مرد نیز باید از روش های پیشگیری از بارداری مناسب (مانند کاندوم) استفاده کنند، زیرا حتی مقدار تالیدومید موجود در انزال می تواند تأثیر مخرب باروری در زنان داشته باشد.
عوارض جانبی تالیدومید چیست؟
عوارض جانبی مربوط به استفاده تایید شده از تالیدومید همراه با پردنیزون و ملفالان است:
از هر ده تا صد بیمار یک نفر تالیدومید باعث ذات الریه، افسردگی، گیجی، اختلالات هماهنگی، کاهش عملکرد قلبی، کند شدن ضربان قلب، تشکیل لخته خون، تنگی نفس، استفراغ، خشکی دهان، بثورات پوستی، خشکی پوست، تب، ضعف و / یا کسالت به عنوان عوارض جانبی.
هنگام مصرف تالیدومید چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
موارد منع مصرف
تالیدومید نباید مصرف شود…
- در صورت حساسیت مفرط به ماده فعال یا هر یک از اجزای دیگر دارو
- در دوران بارداری
- توسط زنان بالقوه باروری که الزامات برنامه پیشگیری از بارداری را برآورده نمی کنند
- توسط مردانی که نمی توانند یا نمی خواهند از روش های پیشگیری از بارداری مورد نیاز استفاده کنند
تداخلات
مصرف تالیدومید با سایر مواد فعالی که شما را خسته می کند می تواند باعث افزایش خستگی شود. به عنوان مثال، داروهای روانگردان برای اضطراب، هذیان و روان پریشی و همچنین قرص های خواب، داروهای تشنج و صرع، داروهای آلرژی (آنتی هیستامین ها)، مسکن های قوی (افیون ها و مواد افیونی) و همچنین الکل.
در طول درمان با تالیدومید، ممکن است اثر داروهایی که ضربان قلب را کاهش می دهند افزایش یابد. چنین داروهایی شامل بتا بلوکرها (از جمله موارد دیگر برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود).
محدودیت سنی
هیچ سود مرتبطی در کودکان و نوجوانان در اندیکاسیون تایید شده "مولتیپل میلوما" وجود ندارد. این شکل از سرطان یک بیماری در سنین بالا است.
بارداری و تغذیه با شیر مادر
زنان باردار و شیرده نباید تحت هیچ شرایطی تحت درمان با تالیدومید قرار گیرند، زیرا این ماده فعال به شدت رشد طبیعی کودک را مختل می کند و حتی می تواند منجر به مرگ کودک در زنان باردار شود.
نحوه تهیه دارو با تالیدومید
طبق قانون داروهای آلمان، تجویز و توزیع داروهای حاوی تالیدومید مشروط به شرایط خاصی است. پزشک ممکن است چنین دارویی را فقط با نسخه سفید مخصوص تجویز کند - به اصطلاح نسخه T (T برای تالیدومید).
نسخه صورتی (معمولاً برای داروهای تجویزی) و نسخه زرد (برای مواد مخدر) برای این منظور قابل استفاده نیستند. نسخه T فقط پس از آموزش بیشتر در درمان بیماران با این ماده فعال خاص برای پزشک صادر می شود. او همچنین باید در نسخه توجه داشته باشد که بیمار باردار نیست و آیا برنامه "در برچسب" یا "خارج از برچسب" است.
هیچ محصول دارویی حاوی ماده فعال تالیدومید در اتریش و سوئیس ثبت نشده است.
تالیدومید از چه زمانی شناخته شده است؟
این دارو برای درمان جذام در ایالات متحده آمریکا از سال 1998 و برای درمان سرطان در آلمان از سال 2008 تأیید شده است. شرکت داروسازی Celgene تنها شرکتی در سراسر جهان است که داروهای حاوی ماده فعال تالیدومید را به بازار عرضه می کند.
