نحوه عملکرد برومازپام
در دوزهای درمانی، برومازپام در درجه اول دارای خواص ضد اضطراب و آرام بخش است. این اثر با اتصال به یک محل اتصال مهم (گیرنده) برای سلول های عصبی، به اصطلاح گیرنده GABA (گیرنده گاما آمینوبوتیریک اسید) ایجاد می شود.
سلول های عصبی مغز انسان از طریق مواد پیام رسان (انتقال دهنده های عصبی) که توسط یک سلول عصبی آزاد شده و توسط سلول عصبی بعدی از طریق گیرنده های خاصی درک می شوند، ارتباط برقرار می کنند. این منجر به مدارهای بسیار پیچیده می شود، زیرا گاهی اوقات یک سلول عصبی با هزاران سلول دیگر در تماس است و همچنین انتقال دهنده های عصبی مختلفی وجود دارد.
برخی سلول‌های عصبی بعدی را تحریک می‌کنند و در نتیجه سیگنالی را منتقل می‌کنند، برخی دیگر این انتقال سیگنال را مهار می‌کنند (انتقال‌دهنده‌های عصبی بازدارنده). به عنوان مثال، آدرنالین سیستم عصبی را فعال می کند و انگیزه را تقویت می کند، در حالی که GABA اثر تسکین دهنده دارد.
بنزودیازپین‌ها مانند برومازپام روی گیرنده‌های GABA اثر می‌گذارند و باعث می‌شوند گیرنده با حساسیت بیشتری نسبت به انتقال‌دهنده عصبی واکنش نشان دهد. این بدان معنی است که سطوح پایین GABA سریعتر منجر به خواب آلودگی می شود یا اینکه سطوح ثابت GABA باعث خواب آلودگی بیشتر سیستم عصبی می شود.
جذب، تجزیه و دفع
این به اصطلاح "نیمه عمر" می تواند با افزایش سن افزایش یابد - سپس دفع کندتر است. به همین دلیل، اغلب در سنین بالا دوز کمتر ضروری است.
چه زمانی برومازپام استفاده می شود؟
برومازپام برای کاهش علائم حالت های حاد و مزمن بیقراری، تنش و اضطراب استفاده می شود. با توجه به مدت طولانی اثر، استفاده از آن به عنوان یک قرص خواب تنها در صورتی توجیه می شود که اثر آرام بخشی در طول روز نیز مورد نظر باشد.
درمان باید تا حد امکان کوتاه مدت باشد و نباید بیش از چهار هفته طول بکشد، زیرا برومازپام بسیار اعتیادآور است.
نحوه استفاده از برومازپام
برومازپام به شکل قرص مصرف می شود. درمان معمولاً با دوز سه میلی گرم در روز به عنوان یک دوز واحد در شب شروع می شود.
برای بیماری‌های شدید، دوز را می‌توان به حداکثر دوازده میلی‌گرم برومازپام در روز افزایش داد و سپس دوز را به چند دوز منفرد در طول روز تقسیم کرد.
عوارض جانبی برومازپام چیست؟
عوارض جانبی مانند افسردگی، از دست دادن حافظه، خستگی، خواب‌آلودگی، سرگیجه، سردرد، مشکلات تمرکز، کاهش پاسخ‌دهی، خستگی و اضطراب بیش از حد ممکن است بسیار مکرر رخ دهد (در بیش از یک نفر از هر ده نفر تحت درمان).
همچنین پس از مصرف برومازپام خطر واکنش‌های «پارادوکسیکال» وجود دارد. پس از مصرف دارو، بیمار رفتار پرخاشگرانه و پرخاشگرانه، تحریک پذیری، بی قراری، عصبی بودن، اضطراب و اختلالات خواب از خود نشان می دهد.
چنین واکنش های متناقضی بیشتر در کودکان و افراد مسن مشاهده می شود.
هنگام مصرف برومازپام چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
موارد منع مصرف
برومازپام نباید در موارد زیر مصرف شود:
- وابستگی شناخته شده
- میاستنی گراویس (ضعف عضلانی پاتولوژیک)
- ضعف شدید تنفسی (نارسایی تنفسی)
- سندرم آپنه خواب
- اختلال عملکرد شدید کبد
تداخلات
مصرف همزمان سایر موادی که روی سیستم عصبی مرکزی اثر می‌گذارند می‌تواند منجر به افزایش سرکوب تنفسی و آرام‌بخشی شود. اینها شامل مواد فعال برای اسکیزوفرنی و روانپریشی ها، آرام بخش ها، قرص های خواب، داروهای ضد افسردگی، بی حس کننده ها، ضد اضطراب ها، داروهای ضد تشنج، داروهای آلرژی (ضد حساسیت) و به ویژه الکل است.
سایر داروهایی که از طریق همان سیستم های آنزیمی کبدی (سیتوکروم P450) مانند برومازپام تجزیه می شوند، می توانند تجزیه آن را به تاخیر بیندازند. این کار باعث افزایش و طولانی شدن اثر برومازپام می شود.
توانایی رانندگی و کار با ماشین آلات سنگین
پس از مصرف برومازپام، به ویژه در بیماران مسن، خطر افتادن افزایش می یابد. همچنین هنگام کار با ماشین آلات سنگین و رانندگی وسایل نقلیه خطر تصادف افزایش می یابد.
محدودیت سنی
استفاده از برومازپام در کودکان و نوجوانان غیرعادی است و تنها پس از بررسی دقیق نسبت خطر به فایده توسط پزشک تجویز می شود. دوز باید با وزن پایین بدن تنظیم شود.
در بیماران مسن و بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبد، در صورت لزوم دوز باید کاهش یابد.
بارداری و تغذیه با شیر مادر
اطلاعات کافی در مورد استفاده در زنان باردار وجود ندارد. با این حال، مطالعات حیوانی آسیب احتمالی برای کودک را نشان داده است، به همین دلیل است که برومازپام نباید در دوران بارداری یا فقط در صورت لزوم استفاده شود.
اگر برومازپام اندکی قبل از تولد مصرف شود، کودک ممکن است علائم مسمومیت با بنزودیازپین ("سندرم فلاپی- نوزاد") را پس از تولد نشان دهد. این با کاهش تون عضلانی، فشار خون پایین، ناتوانی در نوشیدن، دمای بدن پایین و تنفس بسیار ضعیف مشخص می شود.
در صورت وجود نشانه ای برای مصرف طولانی مدت در دوران شیردهی، شیرخواری که با شیر مادر تغذیه می شود باید از نظر عوارض جانبی تحت نظر باشد. در صورت لزوم، تغییر به تغذیه بطری باید در نظر گرفته شود.
نحوه تهیه دارو با برومازپام
داروهای حاوی برومازپام فقط در آلمان، اتریش و سوئیس با نسخه در دسترس هستند، زیرا استفاده از آن مستلزم نظارت دقیق پزشکی است. بنابراین آنها را فقط می توان با تجویز پزشک از داروخانه ها تهیه کرد.
چه مدت برومازپام شناخته شده است؟
بنزودیازپین برومازپام در سال 1963 ثبت اختراع شد و در دهه 1970 تحت توسعه بالینی قرار گرفت. این دارو در سال 1977 در بازار دارویی آلمان عرضه شد. ژنریک ها اکنون در دسترس هستند.
