آیا یک آنتی بیوتیک می تواند از بروز عفونت جلوگیری کند؟ | آیا ورم ملتحمه مسری است؟

آیا یک آنتی بیوتیک می تواند از عفونت جلوگیری کند؟

یک آنتی بیوتیک به طور کلی فقط در خطر عفونت و مدت زمان باکتری تأثیر دارد ملتحمه. یک عفونی ملتحمه ناشی از ویروس ها، قارچ ها یا انگلی ها تحت تأثیر یک آنتی بیوتیک باقی نمی مانند. این بدان معنی است که نمی تواند بر خطر عفونت تأثیر بگذارد.

درعین حال ، مشخص است آنتی بیوتیک ها می تواند به صورت پیشگیری برای کاهش خطر عفونت و شروع باکتری تجویز شود ملتحمه. این پیشگیری از آنتی بیوتیک فقط در شرایط خاص منطقی است ، به عنوان مثال برای محافظت از نوزادان و افرادی که بسیار ضعیف هستند سیستم ایمنی بدن. هدف در اینجا اجتناب یا به حداقل رساندن عوارض است.

یک تجویز عمومی و پیشگیری کننده از آنتی بیوتیک ها به شدت رد می شود. خطر به اصطلاح توسعه مقاومت و تولید مثل باکتری خیلی عالیه اگر وضعیت استثنایی وجود داشته باشد ، ماکرولاید آنتی بیوتیک ها، به عنوان مثال به صورت پماد اریترومایسین ، در صورت عفونت با کلامیدیا قابل استفاده است.

این به منظور جلوگیری از اصطلاحاً اجسام شمول ، که فرم تولید مثل از است باکتری. در صورت ورم ملتحمه باکتریایی ، آنتی بیوتیک نمی تواند از عفونت جلوگیری کند. سپس می تواند خطر عفونت را تا حدی کوتاه کند.

در صورت مصرف آنتی بیوتیک ، 2-3 روز اول هنوز خطر عفونت وجود دارد. به این دلیل که ابتدا باید عامل بیماری زا را از بین برد. حتی اگر علائم فرد مبتلا در حال کاهش است ، این هیچ تضمینی برای از بین بردن کامل عامل بیماریزا نیست.

ورم ملتحمه در بارداری

ورم ملتحمه در بارداری می تواند به شکل عفونی یا غیر عفونی رخ دهد. به همین ترتیب ، خطر ابتلا به عفونت نیز داده می شود یا داده نمی شود ، دقیقاً مانند زنان غیر باردار. مدت زمان ورم ملتحمه در بارداری می تواند روند بهبودی نسبتاً طولانی تری داشته باشد.

از آنجایی که در طول درمان باید تا حد ممکن از مصرف دارو خودداری شود بارداری، به عنوان مثال ملتحمه باکتریایی فقط در شرایط خاص باید با آنتی بیوتیک درمان شود. در نتیجه ، مدت زمان عفونت می تواند طولانی شود. در برخی از زنان باردار سیستم ایمنی بدن ممکن است ضعیف شود ، که می تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

در مورد التهاب ملتحمه مادر کمی قبل از تولد ، ناشی از کلامیدیا یا گنوکوک ، باید احتیاط کرد. در این حالت خطر ابتلای کودک وجود دارد. در غیر این صورت ، ورم ملتحمه غیر عفونی و عفونی در دوران بارداری معمولاً برای کودک متولد شده بی ضرر است.

زنان باردار مانند سایر افراد می توانند به التهاب ملتحمه مبتلا شوند. این معمولاً برای کودک متولد نشده قابل انتقال نیست. یک استثنا برای ملتحمه باکتریایی ناشی از کلامیدیا یا گونوکوک ایجاد شده است.

هر دو باکتری سبب می شود امراض مقاربتی و اغلب در مادر باردار شناسایی نشده است. تنها در صورت بروز عفونت در روزهای آخر قبل از زایمان ، می توان باکتری را هنگام تولد در کانال زایمان به نوزاد منتقل کرد. در نوزادان ، کلامیدیا و گونوکوک منجر به ورم ملتحمه می شود.

عفونت ویروسی مادر با تب خال ویروس ها، که باعث می شود تب خال ناحیه تناسلی در زنان ، همچنین می تواند در هنگام تولد به کودک منتقل شود و باعث ورم ملتحمه شود. (مشاهده کنید: ملتحمه در نوزادان) اگر ملتحمه در مادر باردار ایجاد شود ، می تواند ناشی از باکتری باشد یا ویروس ها و در این حالت مسری است ، یا می تواند در اثر آلرژی یا گرد و غبار ، دود یا اجسام خارجی در چشم ایجاد شود. با این حال ، خطر ابتلا به عفونت برای کودک متولد نشده وجود ندارد.

اگر ورم ملتحمه به دلیل آلرژی یا محرک خارجی باشد ، مسری نیست و معمولاً پس از دو تا سه روز به خودی خود بهبود می یابد. چشم باید محافظت شود و اگر بسیار خشک است ، به اصطلاح اشک مصنوعی است ، قطره چشم افراسی ، می تواند موجب تسکین شود. فراسیا هومیوپاتی است ، یعنی کاملاً گیاهی است قطره چشم، که هیچ خطری برای مادر باردار یا کودک متولد نشده ندارد.

اگر علائم پس از حدود 3 تا 5 روز بهبود نیافت ، باید برای تصمیم گیری در مورد پزشک با پزشک مشورت کنید درمان ورم ملتحمه. حتی التهاب ملتحمه ناشی از ویروس نیز فقط به صورت علامتی قابل درمان است. دوباره ، به خصوص برای زنان باردار ، مهم است که منتظر بمانیم و ببینیم و چشم خود را حفظ کنیم.

سرخوشی قطره چشم همچنین می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در مورد عفونت های باکتریایی که منجر به التهاب ملتحمه شده اند ، در بسیاری از موارد ، برای بهبودی سریع ، آنتی بیوتیک لازم است. برای زنان باردار ، قطره چشمی یا پمادهای چشم حاوی آنتی بیوتیک است جنتامایسین توصیه می شود ، زیرا فقط قسمت کوچکی از این آنتی بیوتیک توسط بدن جذب می شود و تقریباً هرگز به کودک متولد نمی شود.