محصولات
Almorexant به صورت تجاری در دسترس نیست. توسعه بالینی توسط Actelion و GlaxoSmithKline (GSK) در سال 2011 به دلیل عوارض جانبی.
ساختار و خواص
Almorexant (C.29H31F3N2O3، Mr = 512.6 گرم در مول) یک مشتق تتراهیدرویزوکینولین است. این از نظر ساختاری با متوفولین مخدر مرتبط است.
اثرات
Almorexant دارای خواص خواب آور است. این یک آنتاگونیست انتخابی و دوگانه در گیرنده های اورکسین OX1R و OX2R است. این مانع اتصال نوروپپتیدهای اورکسین A و اورکسین B ، تولید شده در هیپوتالاموس نورون ها ، به گیرنده های آنها. این سیستم تا حدی مسئول ترویج بیداری است.
موارد مصرف
Almorexant برای درمان در نظر گرفته شده بود اختلالات خواب.