معرفی
رادیولوژی شاخه ای از پزشکی است که از اشعه الکترومغناطیسی و مکانیکی برای اهداف علمی یا در کارهای روزمره بالینی برای اهداف تشخیصی و درمانی استفاده می کند. رادیولوژی رشته ای است که به سرعت در حال رشد و رشد است و با ویلهلم کنراد رونتگن در سال 1895 در وورتسبورگ آغاز شد. در ابتدا فقط از اشعه ایکس استفاده می شد.
در طول زمان ، به اصطلاح "اشعه یونیزان" دیگر نیز استفاده شد. تصویربرداری با تشدید مغناطیسی یکی دیگر از جنبه های رادیولوژی است. از تابش یونیزه کننده استفاده نمی کند ، بلکه از میدان های الکترومغناطیسی استفاده می شود.
رادیوتراپی در پزشکی درمانی نیز زیرمجموعه رادیولوژی است. از آن استفاده می شود ، به عنوان مثال ، در سرطان رفتار. رادیولوژی تشخیصی بیشترین سهم رادیولوژی را در عمل بالینی روزمره به خود اختصاص می دهد.
سونوگرافی همچنین زیرمجموعه ای از رادیولوژی است و متداول ترین روش تصویربرداری رادیولوژی است. ساده ترین تصویربرداری با اشعه یونیزان رادیوگرافی معمولی است. آن اشعه ایکس پرتو با استفاده از دو الکترود تولید می شود.
یک رشته ، "کاتد" ، الکترونهای کوچکی را آزاد می کند و آنها را به شدت تسریع می کند. الکترون ها به الکترود دوم مقابل یعنی "آند" برخورد می کنند و چنان با آن برخورد می کنند که به اصطلاح "تابش ترمز" تولید می شود. تابش ترمز است اشعه ایکس پرتو ، که اکنون به سمت بیمار است.
اشعه ها از طریق بیمار عبور می کنند و از طرف دیگر گرفته و ضبط می شوند. در گذشته این اتفاق می افتاد اشعه ایکس فیلم؛ امروزه ردیاب های دیجیتالی برای ضبط وجود دارد. با کمک اشعه ، از این واقعیت استفاده می شود که ساختارهای بدن دارای چگالی های مختلف هستند و از مواد مختلفی ساخته شده اند.
وقتی اشعه به آنها برخورد می کند ، قسمتهایی از تابش را جذب می کند. بسته به اینکه اشعه از کدام نواحی بدن عبور می کند ، قویتر یا ضعیف تر در قسمت دیگر بدن درک و ضبط می شود. سپس این سایه ها با هم تداخل دارند و یک تصویر دو بعدی ایجاد می کنند و از داخل بدن عکس فوری می گیرید.
توموگرافی کامپیوتری (CT) مطابق با مکانیسم بسیار مشابهی کار می کند. با این حال ، تصاویر بیشتری از هواپیماهای مختلف و در نتیجه اطلاعات بیشتری در مورد داخل بدن فراهم می کند. از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRT) نیز به طور مکرر در کلینیک استفاده می شود.
MRI با مکانیسم متفاوت و سالم تری کار می کند و اطلاعات دقیق در مورد بافت نرم انسان را فراهم می کند. سونوگرافی، اشعه ایکس ، CT و MRI به عنوان روش های تشخیصی تصویربرداری در پزشکی مدرن ضروری هستند. در بعضی موارد ، آنها می توانند توسط عوامل حاجب برای بررسی بیشتر متضاد مناطق و ساختارهای اندام تکمیل شوند.
