سیستم های درج ، منبت کاری سرامیک پیش ساخته (مگا پر کننده ها) هستند که برای تهیه مستقیم بیمار (ساخته شده در دهان) پر کننده هایی که از نظر شکل و اندازه با سازهای مخصوص آماده سازی نوسانی مطابقت دارند (ابزارهایی که با صدا فعال می شوند و روی نقص دندان کار می کنند). یک درز سرامیکی به صورت چسبنده با کامپوزیت به دندان چسبیده است (توسط ریزسراسازی با رزین) ، بنابراین یک موقعیت متوسط بین پر کردن کامپوزیت و منبت سرامیکی.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
امکان استفاده از پر کردن کامپوزیت (پر کردن رزین) همراه با درج با پر کردن کامپوزیت که با استفاده از روش افزایش (روش چند لایه) قرار داده شده تفاوتی ندارد:
- گسترش متوسط حفره (نقص دندان) ،
- ناحیه در ناحیه اکلوزال (ناحیه سطح اکلوزال) یا
- در ناحیه اکلوزال و پروگزیمال (سطوح اکلوزال و سطوح بین دندانی) واقع شده است.
روش درج مزایای زیر را ترکیب می کند:
- کار آسان تر و سریعتر از روش چند لایه ای روش افزایش است.
- کاهش قسمت پلاستیکی ترمیم نهایی و در نتیجه انقباض پلیمریزاسیون پایین تر (جمع شدن حجم ماده پلاستیکی در حین پخت).
- درمان بهتر ناشی از نور از پلاستیک در عمق نقص ، به دلیل این واقعیت است که مواد درج سرامیک به عنوان یک راهنمای نور عمل می کند.
- سطح تقریبی استاندارد شده ، یعنی سطح تماس درج با دندان مجاور با توجه به مقادیر متوسط شکل گرفته است که در بسیاری از موارد می تواند سودمند باشد.
- ارزان تر از صندلی آزمایشگاهی یا صندلی (در یک جلسه در مطب دندانپزشکی) منبت سرامیکی.
این منجر به معایب زیر در مقایسه می شود:
- تماس تقریبی استاندارد نمی تواند تمام نیازهای فردی برای شکل دادن به فضای بین دندانی را برآورده کند.
- به عنوان یک مکمل به درج تقریبی ، نمی توان بدون روش افزایش در سطح اکلوزال ، که منجر به یک نسبت قابل توجهی بالاتر از کامپوزیت می شود و در نتیجه منقبض می شود نسبت به منبت سرامیکی، جایی که فقط مفصل به دندان باید با کامپوزیت تکمیل شود.
موارد منع مصرف
- عدم تحمل کامپوزیت ؛
- ناسازگاری با مواد سیستم چسب ؛
- نیاز به درج یک یا چند کاسپ در ترمیم. در این حالت ، یک تاج پوشش ، پوشش یا تاج جزئی را در نظر بگیرید.
روش
- حفاری (حذف پوسیدگی)
- آماده سازی (ساییدن دندان): هرگونه آماده سازی باید در اصل با بافت خنک کننده کافی آب و کمترین میزان حذف مواد ، به همان اندازه که ممکن است ملایم باشد.
- درج اکلوزال: حفره (نقص دندان) با یک ابزار چرخشی استاندارد شکل می گیرد. یک درج متناسب متناسب با مته انتخاب شده است.
- درج پروگزیمال: یک شکاف عمودی در یال حاشیه ای با یک مته الماس چرخشی کوچک آماده می شود ، و یک نازک باقی می ماند مینای دندان دیسک به سمت فضای بین دندانی. این با یک سیستم فعال صدا حذف می شود. باز هم ، سازهایی وجود دارند که از نظر شکل متناسب با سیستم درج هستند و در نتیجه از دقت بالایی برخوردارند.
- ایجاد ماتریس (ایجاد یک باند قالب گیری در اطراف دندان) ؛
- تهویه (اچ) شدن مینای دندان با 35٪ ژل اسید فسفریک به مدت حداقل 30 ثانیه برای ایجاد یک ساختار سطح میکروسکوپی نگهدارنده (نگهدارنده) ؛
- شرطی کردن عاج برای حداکثر 20 ثانیه برای از بین بردن لایه اسمیر ، که مانع اتصال بعدی می شود.
- پرایمینگ عاج: استفاده از پرایمر به عاج کمی مرطوب. رطوبت باقیمانده شبکه کلاژن عاج را حفظ می کند و باعث می شود که آغازگر در آن پراکنده شود.
- پیوند دادن از عاج: چسب (چسبنده) ، که پیوند شیمیایی واقعی بین کامپوزیت (رزین) و دندان است ، به مواد آماده شده نفوذ می کند کلاژن شبکه و لوله های عاج (سیستم منافذ عاج). پلیمریزاسیون سبک (پخت ، آغاز شده توسط نور) لنگرهای محکم مانند میخ در لوله ها ایجاد می کند.
- قرار دادن درج: اگر همخوانی شکل بین حفره و داخل آن زیاد باشد ، از کامپوزیت جریان نازک برای اتصال به دندان استفاده می شود ، در غیر این صورت داخل آن به داخل کامپوزیت پر کننده نرمال چسبناک با محتوای پرکننده بالاتر فشار داده می شود بدون تماس با دارنده ویژه؛ درج بدون تماس مهم است زیرا این درج ها از قبل کار شیمیایی می کنند تا پیوند به رزین را بهینه کنند.
- حذف بیش از حد ؛
- پلیمریزاسیون سبک (پخت پلاستیک با نور)
- تهیه حفره باقیمانده با تکنیک افزایش (کاربرد چندگانه و پلیمریزاسیون لایه های نازک کامپوزیت) ؛
- اتمام خوب با پرداخت الماس و پرداخت لاستیک.
