La ginkgo درخت "فسیل زنده" در نظر گرفته می شود زیرا تقریباً 200 میلیون سال شکل کمی تغییر کرده است. در اصل ، این درخت از منشا گرفته است چین و ژاپن ، که در آن نیز به عنوان یک درخت معبد رشد می کند. از اواسط قرن هجدهم ، این درخت در اروپا و ایالات متحده آمریکا نیز کشت می شود. برای استخراج برگها ، ginkgo در دره راین نیز کشت می شود ، اما بیشتر مواد مورد استفاده پزشکی است چین، ژاپن ، کره و فرانسه.
جینکو در داروهای گیاهی
In طب گیاهی یکی از برگهای خشک شده گیاه استفاده می کند درخت چهل سکه درخت (Ginkgo folium). با این حال ، اینها خود به صورت درمانی استفاده نمی شوند ، بلکه عصاره خاصی از آنها بدست می آید ، عصاره خشک جینکو ، که در یک فرآیند پیچیده و محافظت شده از حق ثبت اختراع تولید می شود.
عملکرد حاصل از برگها کم است ، با این وجود: از پنج تن برگ ، در پایان فقط حدود 100 کیلوگرم عصاره گیاه جینکو بدست می آید.
ویژگی های درخت جینکو
جینکو درختی بسیار بزرگ (30-40 متر) مقاوم و بسیار بادوام است که تاج آن ابتدا مخروطی است و بعداً گسترش می یابد. برگها به صورت فن ، اغلب دوسر و متناوب است.
گلهای نر و ماده رشد روی درختان مختلف دانه های زرد و یک لپه ای از گل های ماده ایجاد می شوند.
در آسیا ، درخت جینکو نماد امید و زندگی طولانی محسوب می شود.
برگ های جینکو: ویژگی های دارو.
ماده منبع دارویی مفید از برگهای ساقه دار تشکیل شده است که اندازه آنها تقریباً 4-10 سانتی متر است. اینها سبز عمیق تا سبز مایل به زرد و دو لوب هستند ، شما می توانید رگه های برگ موازی را به وضوح ببینید. حاشیه برگ در کنار صاف است ، در جاهای دیگر موج دار است.
بو و طعم جینکو
لایه خارجی دانه های ماده بوی نامطبوعی از اسید بوتیریک دارد ، اما هسته دانه آن خوراکی است و از نظر غذایی چین.
برگ های جینکو بوی ضعیف و تا حدودی خاصی از خود منتشر می کنند. طعم برگها کمی تلخ است.
