فضای مایع مغزی نخاعی مربوط به یک سیستم حفره در مرکز است سیستم عصبی. در اصطلاح فضای داخلی CSF ، تولید مایع مغزی نخاعی صورت می گیرد که در فضای CSF خارجی جذب می شود. فضاهای منبسط CSF باعث پدیده های آسیب شناختی مانند هیدروسفالی می شود.
فضای مایع مغزی نخاعی چیست؟
متخصصان مغز و اعصاب از فضای مایع مغزی نخاعی (CSF) به عنوان سیستمی از حفره ها یاد می کنند که در اطراف آن جریان دارد مغز و نخاع. این سیستم حفره ها با مایع شیشه ای پر شده است ، مایع مغزی نخاعی یا مایع مغزی نخاعی نیز نامیده می شود. مایعات موجود در فضای مایع مغزی نخاعی به طور دائمی اطراف آن را می شویند مغز و نخاع. از آنجا که برای تعیین نمونه می توان از یک نمونه CSF استفاده کرد ، این در تشخیص های عصبی نقش فزاینده ای دارد التهاب و خونریزی در مغز. پزشکی بین فضای CSF داخلی و خارجی تمایز قائل می شود. فضای داخلی CSF توسط سیستم بطنی مغز تشکیل می شود. فضای CSF بیرونی به فضای زیر عنکبوتیه نیز معروف است. aperturae laterales و apertura mediana دهانه های بطن چهارم مغز هستند. این دهانه ها دو فضای CSF را بهم متصل می کند. فضاهای فردی سیستم حفره در ارتباط دائمی هستند. CSF به طور مداوم در آنها گردش می کند.
آناتومی و ساختار
فضای داخلی CSF در مرکز واقع شده است سیستم عصبی و از حفره های چهار بطن مغزی واقع در پشت سر هم ایجاد می شود. فضای داخلی CSF شامل کوروئید شبکه این ساختار یک تشنج عروقی گره ای و تصفیه ای در بطن های مغزی است. canalis centralis فضای داخلی مایع مغزی نخاعی را کامل می کند. این کانال راهنما به سمت پایین گسترش می یابد نخاع. فضای داخلی CSF در ارتباط اضافی با فضاهای گوش داخلی است. این ارتباط از طریق یک کانال ریز به نام aquaeductus cochleae رخ می دهد که حاوی مایع آبی گوش داخلی است. به مایع گوش داخلی پریلیمف نیز گفته می شود. فشار آن به دلیل ارتباط آن با فضای داخلی CSF به رفتار فشار CSF بستگی دارد. فضای CSF بیرونی ، به نوبه خود ، بین این دو قرار دارد منینژ، ماده پیا و ماده ماده عنکبوتیه. شکافی است و از طریق بطن چهارم مغزی با فضای داخلی CSF ارتباط برقرار می کند. ماده مایع استخوانی با پیش بینی هایی تهیه می شود که به آن پرزهای عنکبوتیه نیز گفته می شود.
عملکرد و وظایف
مهمترین عملکرد فضای مایع مغزی نخاعی تولید مایع مغزی نخاعی است. مایع مغزی نخاعی در درجه اول عملکردهای بالشتکی را در مرکز انجام می دهد سیستم عصبی، بنابراین از مغز و نخاع محافظت می کند. علاوه بر این ، بسیاری از دانشمندان تصور می کنند که مایع مغزی نخاعی عملکرد تغذیه ای دارد. مایع در کوروئید شبکه فضای داخلی CSF. اولترافیلتراسیون برای جمع آوری CSF در آنجا انجام می شود. این فرآیند فیلتر را فیلتر می کند خون از بزرگ مولکول ها. به همین ترتیب در فضای داخلی CSF در هر دقیقه حدود 0.4 میلی لیتر CSF تشکیل می شود. در کل حدود 120 تا 200 میلی لیتر از مایع مغزی نخاعی تشکیل شده از این طریق در یک انسان بالغ گردش می یابد. با این حال ، روزانه در مجموع 500 تا 700 میلی لیتر تشکیل می شود. حدود 500 میلی لیتر از این مایع در فضای مایع مغزی نخاعی حفظ نمی شود ، اما دوباره جذب می شود. بدون این جذب مجدد ، فشار داخل جمجمه به طور خطرناکی افزایش می یابد و باعث پدیده هایی مانند هیدروسفالی می شود. سدیم یون های مایع فوق تصفیه شده به طور فعال از طریق غشای پلاسمایی سلول های اپیتلیال شبکه در فضای داخلی CSF منتقل می شوند. سرانجام ، در فضای CSF بیرونی ، جذب CSF اضافی صورت می گیرد. در پزشکی ، جذب مجدد است جذب از برخی مواد توسط سلولها یا بافتهای بدن استفاده می شود. برجستگی های حلزونی به صورت داخل جمجمه خارج می شوند رگ از ماده دورا در فضای CSF بیرونی - سایپرز ، باشگاه دانش از طریق این موقعیت تخلیه ، آنها جذب مجدد مایع مغزی نخاعی اضافی را به عهده می گیرند.
بیماری
یک واقعه خطرناک در فضای CSF به اصطلاح است خونریزی زیر قطبی. در این پدیده ، خون وارد فضای مایع مغزی نخاعی می شود. در نتیجه این ، فشار داخل جمجمه افزایش می یابد زیرا مایعات زیادی در سیستم حفره مغز گردش می کند. در بیشتر موارد ، خونریزی در فضای CSF به دلیل پارگی است آنوریسم. خونریزی زیرراخنوودی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و در علائم اولیه مانند خود را نشان می دهد گردن سفتی ، ضعف هوشیاری یا غش کردن. سردرد و اختلالات بینایی نیز ممکن است رخ دهد. معمولاً وقتی این اتفاق می افتد ، پزشک سعی می کند منبع خونریزی را تشخیص دهد. در حالت ایده آل ، منبع می تواند از طریق جراحی بسته شود. گفته می شود فقط یک سوم این پدیده خوش خیم است. حتی یک بیماری شناخته شده بیشتر در فضاهای مایع مغزی نخاعی ، هیدروسفالی است که به آن هیدروسفالی نیز گفته می شود. در این بیماری ، فضاهای مایع مغزی نخاعی از نظر آسیب شناسی گشاد می شوند. این اتساع معمولاً مربوط به تولید بیش از حد مایع مغزی نخاعی است ، مانند ممکن است در دوره مننژیت. ناهنجاری های مادرزادی نیز می تواند باعث هیدروسفالی شود. از طرف دیگر ، تومور همچنین می تواند منجر به گسترش فضاهای CSF شود. اگر چنین توموری مانع از ایجاد شود گردش از مایع مغزی نخاعی ، سپس حفره های حامل CSF ممکن است گسترش یابد تا از CSF عبور کند. اگر فقط فضای داخلی CSF گشاد شود ، متخصص مغز و اعصاب از آن به عنوان هیدروسفالی تحت فشار طبیعی یاد می کند. فشار داخل جمجمه به طور قابل توجهی در این پدیده افزایش می یابد. در مقابل ، فشار داخل جمجمه طبیعی است. این تصویر بالینی اغلب با اختلالات راه رفتن مشخص می شود ، اما همچنین می تواند رهبری به بیاختیاری or جنون علائم. اتساع مادرزادی فضاهای مایع مغزی نخاعی را باید از این پدیده ها تشخیص داد. آنها ممکن است در شرایط انسفالوپاتی تصلب شرایین زیر قشر ، که به عنوان بیماری بینسوانگر نیز شناخته می شود ، در میان سایر موارد وجود داشته باشد.
