واژه حساسیت الکترومغناطیسی (مترادف: حساسیت الکترومغناطیسی؛ حساسیت الکترومغناطیسی – الکترواسموگ؛ حساسیت الکتریکی؛ ICD-10-GM Z58: علل تماس مربوط به محیط فیزیکی) به رابطه بین حضور میدان های الکترومغناطیسی و سلامت پیامدهای ناشی از آنها
افرادی که به الکتریسیته حساس هستند می توانند میدان های الکتریکی، مغناطیسی یا الکترومغناطیسی ناشی از تلفن های همراه، فرستنده های رادیویی، WLAN (شبکه محلی بی سیم)، امواج مایکروویو یا بلوتوث (رابط داده های رادیویی) را حس کنند. با این حال، در مطالعات اخیر، چنین حساسیتی قابل اثبات نیست. این تشعشعات الکترومغناطیسی توسط اکثر مردم درک نمی شوند.
تنها حدود 1 تا 2 درصد از جمعیت آلمان قادر به تشخیص چنین میدانهای مغناطیسی نوری هستند. در آلمان، بیماریهای مربوط به حساسیت الکترومغناطیسی عمدتاً در حوزه خصوصی رخ میدهند، در حالی که در سایر کشورهای اروپایی احتمال بروز این بیماریها در حوزهی خصوصی بیشتر است. محیط حرفه ای در مقایسه بین المللی، به نظر می رسد شیب واضح شمال به جنوب و شرق به غرب وجود دارد.
تحقیقات در مورد حساسیت الکترومغناطیسی هنوز کامل نشده است و بنابراین بسیاری از سوالات بی پاسخ مانده اند.