گردش خون ریوی

اطلاعات عمومی

گردش خون ریوی (گردش کم) حمل و نقل است خون بین ریه ها و قلب. این کار برای غنی سازی اکسیژن فقیر است خون از راست قلب با اکسیژن و انتقال خون غنی از اکسیژن به قلب چپ. از آنجا غنی از اکسیژن است خون دوباره به بدن پمپ می شود.

اگرچه ریوی عروق حاوی اکسیژن زیادی است ، ریه برای تأمین اکسیژن خود مجدداً به رگهای خود احتیاج دارد برای تمایز بین دو مدار عروقی ، ریوی عروق Vasa privata نامیده می شوند. عروق که اکسیژن را به بقیه بدن می رساند ، vasa publica است.

عملکرد گردش خون ریوی

عملکرد گردش خون ریوی انتقال خون بین است قلب و ریه ها برای تبادل گاز ، یعنی جذب مجدد اکسیژن به خون و آزاد شدن دی اکسید کربن از طریق هوایی که تنفس می کنیم ، استفاده می شود. تبادل گاز در آلوئول ها (کیسه های هوا در ریه ها) انجام می شود.

در طی تنفس، دی اکسید کربن (CO2) در اثر انتشار آزاد می شود و اکسیژن (O2) از هوای آلوئول به خون جذب می شود. برای اینکه اکسیژن در خون منتقل شود ، به رنگدانه قرمز خون متصل می شود هموگلوبین. خون اکنون غنی از اکسیژن است (= اکسیژن دار است) و از طریق سیستم عروقی وریدی به قلب منتقل می شود.

از آنجا خون غنی از اکسیژن از طریق اصطلاحاً عالی منتقل می شود گردش بدن به اندام های باقی مانده در بدن. عروق گردش خون ریوی vasa publica نامیده می شوند ، زیرا امکان تبادل گازها را فراهم می کنند و این در خدمت کل ارگانیسم است. در مقابل ، رگهایی که خود ریه ها را تأمین می کنند vasa privata نامیده می شوند.

این موضوع همچنین می تواند برای شما جالب باشد: گردش خون انسان خون کم اکسیژن از بدن ابتدا به خون می رسد دهلیز راست قلب از طریق دو بزرگ است ونا کاوا (رگهای برتر و تحتانی). در حین دیاستولاز دریچه سه تایی، که جدا است دهلیز راست و بطن راست، باز می شود و خون فاقد اکسیژن وارد بطن راست می شود. در طی مرحله دفع قلب (سیستول) ، خون از طریق تنه بزرگ ریوی (truncus pulmonalis) به عروق عروق تخلیه می شود ریه.

این تنه بزرگ به ریه بزرگ و راست تقسیم می شود شریان (arteria pulmonalis). این شریان در ریه های مربوطه تا کوچکترین مویرگ ها منشعب می شود. در این است مویرگی منطقه از آلوئول ریوی که مبادله گاز صورت می گیرد.

CO2 تولید شده در بدن از خون آزاد شده و بازدم می شود ، در حالی که هوای اکسیژنه در طی کوچکترین برونش جذب می شود استنشاق و می تواند از طریق آلوئول وارد خون شود. اکنون خون اکسیژن دار در وریدهای مختلف ریوی به قلب جریان می یابد. به این ترتیب ، کوچکترین رگها به هم می پیوندند و رگهای بزرگتر را تشکیل می دهند ، تا اینکه سرانجام رگهای بزرگ ریوی چپ و راست (vena pulmonalis) به داخل سوراخ دهلیز چپ.

از آنجا خون غنی از اکسیژن به خون می رسد بطن چپ (بطن چپ) از طریق دریچه میترال در طی دیاستول. در مرحله دفع قلب (سیستول) ، خون غنی از اکسیژن اکنون از طریق آن پمپ می شود دریچه آئورت به آئورت و در نتیجه به گردش خون اصلی بدن وارد می شود. از آنجا که دیواره نایژه ها بیش از حد ضخیم و سرعت جریان هوا بسیار زیاد است ، ریه ها برای تأمین آنها به عروق خاص خود نیاز دارند.

به شاخه های کوچک این عروق ، rami bronchiales گفته می شود. رامی برونش چپ ریه منشاora قفسه سینه است شریان، در حالی که عروق ریه راست نیز از عروق مختلف عروق بین دنده ای سرچشمه می گیرند. خروج وریدی این عروق به آزیگوس می رسد رگ در سمت راست نزدیک به هیلوس و رگ hemiazygos در سمت چپ. رگهای کوچک محیطی (رگهای برونش) به داخل رگهای بزرگ ریوی واسه شرمگاهی باز می شوند.

• گردش خون ریوی
• واسکولاریزاسیون ریه