کدام داروها آسیب کلیه را افزایش می دهند؟
علاوه بر کبد، کلیه ها مهمترین جایی هستند که می توان مواد مخدر و سموم را از بدن دفع کرد. بنابراین ، انواع داروها می توانند ایجاد کنند کلیه اگر در دوزهای بالا یا به مدت طولانی مصرف شود. به خصوص افرادی که قبلاً از آن رنج می برند کلیه بیماری مجبور است محدودیت های زیادی را در مورد داروهای خود ایجاد کند. که در کلیه بیماری ، بسیاری از داروها را نمی توان به اندازه کافی سریع تجزیه کرد تا بتوان مواد تشکیل دهنده فعال را در دوزهای پایین مصرف کرد. این دارو به عنوان دوز داروی متناسب با کلیه (سازگار با عملکرد کلیه) شناخته می شود.
علاوه بر داروهای ضد درد، بسیاری از محرک ها مانند نیکوتین همچنین می تواند صدمه به کلیه ها را افزایش دهد. مقداری آنتی بیوتیک ها، مانند گروه آمینوگلیكوزیدها ، در صورت مصرف بیش از حد زیاد ، می تواند باعث آسیب شدید کلیه شود. داروهایی که خلاف عمل می کنند ویروس ها (به عنوان مثال ماده آسیکلوویر) همچنین می تواند صدمه به کلیه ها را افزایش دهد. گروه دیگری که می تواند منجر به افزایش آسیب به کلیه ها شود ، داروهای سیتوستاتیک هستند. اینها مواد موثری هستند که از رشد و تکثیر سلول ها جلوگیری می کنند و اغلب در زمینه استفاده می شوند سرطان.
چه کاری می توانم انجام دهم تا آسیب مسکن به کبد به حداقل برسد؟
بسیاری داروهای ضد درد نمی تواند به خوبی برای بیماری های کلیه استفاده شود. دلیل اصلی آن این است که این داروها از طریق کلیه ها دفع می شوند. به منظور جلوگیری از آسیب کلیه هایی که قبلاً بیمار شده اند ، به عنوان مثال توسط ضد رماتیسم های غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و دیکلوفناک، یکی با خوشحالی به دیگری می افتد درد بدان معنی است.
برای بیماری های کلیه ، مناسب ترین است داروهای ضد درد کسانی هستند که از طریق دفع می شوند کبد نه از طریق کلیه ها. نمونه کلاسیک چنین مسکن هایی است پاراستامول. اگر پاراستامول در دوزهای بالا برای مدت زمان طولانی تر مصرف می شود ، با این حال ، کبد می تواند آسیب ببیند ، زیرا اکنون می تواند توسط متابولیسم و دفع مواد فعال بیش از حد بار بیاید.
در این حالت یافتن یک مصالحه خوب بین داروهایی که به احتمال زیاد از طریق کلیه دفع می شوند و داروهایی که از طریق کبد فرآوری می شوند مهم است. بسته به اینکه کدام ارگان بیشتر تحت تأثیر قرار گرفته باشد ، می توان از مسکن های مبتنی بر کبد یا کلیه استفاده کرد. به طور منظم نظارت بر کبد و مقادیر کلیه، هر دو اندام اغلب می توانند در امان باشند.
به عنوان مثال، ایبوپروفن و پاراستامول می توان به طور متناوب مصرف کرد ، به طوری که هیچ یک از اعضای بدن بیش از حد بار نمی شود. علاوه بر این ، کاهش دوز روزانه دارو می تواند منجر به تسکین کبد و کلیه ها شود. اگر درد دارو در دوز کاهش یافته کافی نیست ، مسکن های قوی تر مانند مورفین میتواند مورد استفاده قرار گیرد.
اینها کبد و کلیه را تحت تأثیر قرار نمی دهند. آنها همچنین می توانند به صورت a داده شوند درد به عنوان مثال پچ ، که ماده فعال خود را به طور مداوم و در طی یک هفته آزاد می کند. این از غلظت ناگهانی زیاد ماده فعال جلوگیری می کند (مثلاً بعد از مصرف قرص می تواند اتفاق بیفتد).
