کامپوزیت یا کامپوزیت مواد پر کننده ای است که در عمل دندانپزشکی استفاده می شود. آنها برای قرار دادن پر کردن ها ، ایمن سازی تاج ها و پایه های ریشه ای و ایجاد پیشرفت های سرامیکی استفاده می شوند. این مواد بیشتر در ناحیه قدامی استفاده می شود. با این حال ، اکنون موادی با محتوای پرکننده بالاتر وجود دارد که می تواند برای دندانهای خلفی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
کامپوزیت چیست؟
کامپوزیت ها از چندین ماده کامپوزیت با تکنولوژی پیشرفته تشکیل شده اند. بخش اصلی حدود 80 درصد از سرامیک ، شیشه و ذرات کوارتز تشکیل شده است. کامپوزیت تقریباً به طور کامل جایگزین شده است پر کردن آمالگام که روزی معمول بود ، همانطور که گفته می شود آمالگام ایجاد می کند سلامت خطرات ناشی از آن است جیوه محتوا. کامپوزیت ها از چندین ماده کامپوزیت با تکنولوژی بالا تشکیل شده اند. قسمت اصلی حدود 80 درصد از سرامیک ، شیشه و ذرات کوارتز تشکیل شده است. فقط 20 درصد از جز plastic پلاستیکی واقعی تشکیل شده است. در نتیجه ، ماده پر کننده در پایداری به دست آمده است. بر خلاف پر کننده های آمالگام ، پر کننده های کامپوزیت پر نمی شوند ، بلکه به صورت لایه ای اعمال و پیوند می خورند. به لطف ماهیت کامپوزیت های مدرن ، آنها قادر به مقاومت در برابر مکانیکی بالا هستند فشار و در برابر سایش بسیار مقاوم هستند. به طور متوسط ، پر کردن کامپوزیت حداقل هفت سال طول می کشد.
اشکال ، انواع و انواع
مواد ساخته شده از کامپوزیت ها بر اساس پلاستیک هایی است که از یک پایه اکریلیک سرچشمه می گیرند. اینها شامل BisGMA ، TEGMA ، EGDMA ، UDMA و متاکریلات هستند. آنها همچنین ممکن است حاوی آثاری از اسیدها, فرمالدئيد و گلوتارآلدئید. ذرات شیشه ، کوارتز و سرامیک به عنوان پرکننده عمل می کنند. سیلان پوشش را با پلاستیک بهبود می بخشد. سه نوع کامپوزیت وجود دارد. کامپوزیت های معمولی با پرکننده های بزرگ ، ماکرو پرکننده ها نیز نامیده می شوند. آنها از کوارتز ، شیشه یا سرامیک با اندازه یک میکرومتر ساخته شده اند. همچنین کامپوزیت های میکروفیلر با میکروفیلرهای بسیار ظریف وجود دارد. آنها متشکل از سیلیکون دی اکسید با اندازه ای بین 0.01/0.04 تا 85/90 میکرومتر. به عنوان نوع سوم ، کامپوزیت های ترکیبی وجود دارد که هم از میکروفیلرها و هم از ماکرو پرکننده ها تشکیل شده است. این کامپوزیت های پیشرفته بین XNUMX تا XNUMX درصد ماکرو پرکننده ها را شامل می شوند و باقیمانده آن را میکرو فیلرها تشکیل می دهند. این ترکیب بسته بندی بیشتر را تضمین می کند چگالی. بخشهای فرعی دیگری نیز در بین کامپوزیتهای ترکیبی وجود دارد. کامپوزیت های ترکیبی با پرکننده متوسط تا ده میکرومتر وجود دارد. بعلاوه ، کامپوزیت های ترکیبی ذرات ریز با اندازه پرکننده تا پنج میکرومتر وجود دارد ، سپس کامپوزیت های ترکیبی ذرات فوق العاده ریز با اندازه پرکننده تا سه میکرومتر و در آخر کامپوزیت های ترکیبی زیر میکرومتر با اندازه پرکننده تا کمتر از یک میکرومتر
ساختار و نحوه عملکرد
اولین کامپوزیت ها بر اساس ترکیبی از خمیر و مایع ساخته شده بودند. ثابت شد که این نوع پلیمریزاسیون از چند جنبه ضرر دارد. به عنوان مثال ، هیچ لایه بندی با این ترکیب امکان پذیر نبود ، زمان پخت قابل کنترل نبود و رزین ها از نظر رنگ پایدار نبودند. بنابراین ، امروزه کامپوزیت های سبک کننده وجود دارند. فرآیند پخت با لامپ پلیمریزاسیون که نور آبی ساطع می کند آغاز می شود. با این سرد منبع نور در یک طول موج خاص ، یک فرآیند شیمیایی تحریک می شود که روند پخت را شروع می کند. یک مزیت عمده از نوع پخت نور ، درجه بالاتر پخت و همچنین ثبات رنگ به طور قابل توجهی بهتر است ، که به ویژه در ناحیه قدامی مهم است. علاوه بر این ، این اجازه می دهد تا مواد مورد پردازش و مدل سازی برای هر زمانی که مورد خاص مورد نیاز است ، باشد. همچنین می توان چندین لایه را اعمال کرد. فقط استفاده هدفمند از نور باعث بهبودی نهایی می شود. اگر درمان با کامپوزیت های پخت نور امکان پذیر نباشد ، که اغلب در مورد مواد مات مانند مواردی که برای تاج های جزئی و کامل یا منبت کاری سرامیک استفاده می شود ، می توان از کامپوزیت های دو پخت استفاده کرد. فقط مناطق حاشیه ای با لامپ پلیمریزاسیون بهبود می یابند. سپس از پلیمریزاسیون شیمیایی در مناطق غیرقابل دسترس نور استفاده می شود.
فواید پزشکی و بهداشتی
پر کردن مواد ساخته شده از کامپوزیت ها بدون کمک آزمایشگاه دندانپزشکی در طی یک بار بازدید انجام می شود. هنگامی که پوسیدگی توسط دندانپزشک برداشته شد ، دندان لایه به لایه ترمیم می شود. سایه های مختلف رنگ طبیعی بازسازی واقعی را امکان پذیر می کند ، به طوری که پس از پرداخت ، به سختی می توان پر شدن را از ماده واقعی دندان تشخیص داد. مزایای آن نسبت به پر کننده های آمالگام قبلی علاوه بر سلامت مزایا ، تثبیت بهتر دندان و رنگ آمیزی. با این حال ، پر کردن کامپوزیت هزینه بیشتری نسبت به پر کردن آمالگام دارد زیرا کامپوزیت ها باید در چند لایه اعمال شوند و لایه به لایه سخت شوند. در مقایسه با پرکننده های سرامیکی ، پر کردن کامپوزیت از مزیت کم هزینه تر بودن و زمان بر بودن برخوردار است ، زیرا برداشت برای سرامیک پر کردن مورد نیاز است. تعداد پركننده هاي پلاستيكي به طور محسوسي در حال افزايش است ، زيرا پر شدن آمالگام براي آنها مضر است سلامت. در این میان ، با این حال ، اثر احتمالی مشکل ساز کامپوزیت ها نیز در حال بحث است. فرضیاتی در مورد سمیت ، جهش زایی ، استروژنی و آلرژی ناشی از کامپوزیت ها وجود دارد. با این حال ، جدا از آلرژی ، هیچ چیز از این نوع در مطالعات تاکنون اثبات نشده است. پلاستیک های BisGMA و UDMA بر خلاف TEGDMA که جهش زایی در کشت های سلولی نشان داده شده است ، در فرهنگ سلولی خود جهش زا نیستند. با این حال ، آن را بسیار بالا می خواهد غلظت، که در پرکردن دندان اتفاق نمی افتد. همچنین نمی توان اثر استروژنی را نشان داد. درست است که BisGMA حاوی است بیسفنول A، که دارای اثر شبه استروژنی است ، اما این هنوز در محیط دهان اثبات نشده است.
