پولیپ برابر صوتی

تار صوتی پولیپ ها (و یا بند صوتی پولیپ ها) تغییرات خوش خیم (تومور خوش خیم) واقع در چین های صوتی هستند. اینها پولیپ ها همیشه در لبه آزاد چین صوتی یا در محل اتصال گلوتاتیک (مربوط به ناحیه زیر گلوت) سوم قدامی چین صوتی ایجاد می شود. در بیشتر موارد یک پولیپ تاشو صوتی در حال گذار از قدامی به یک سوم میانی است. در حدود 90٪ بیماران ، پولیپ تاشو صوتی فقط در یک طرف رخ می دهد.

ظاهر پولیپ های آوازی

صدا لب پولیپ ها می تواند بسیار متفاوت به نظر برسد Stimmlippenpolypen در اندازه آن نیز می تواند به شدت متفاوت باشد. معمولاً آنها كوچك هستند و بر پایه چین قرار می گیرند ، اما پولیپ های بزرگتری نیز وجود دارد كه كروی و ساقه هستند.

تاکنون هیچ انحطاط بدخیمی از پولیپ های خوش خیم صوتی توصیف نشده است. اگر پولیپ فول صوتی تحت میکروسکوپ بررسی شود (معاینه بافت شناسی) ، بزرگ شدن بافت دیده می شود که ناشی از افزایش تعداد سلول ها (هایپرپلازی) است. این هیپرپلازی غشای مخاطی را تحت تأثیر قرار می دهد و واکنش به التهاب است. یا می تواند آنژیوم یا ساختاری شبیه فیبروما داشته باشد یا می تواند یک فیبروم واقعی (تومور خوش خیم) باشد.

  • مایل به قرمز و عروقی (گاهی اوقات رگه های کوچک مایل به آبی دیده می شود که از طریق پولیپ عبور می کنند ، که به آن teleangiectatic گفته می شود) یا
  • نیمه شفاف شیشه ای ، در این حالت یکی از پولیپ های ژلاتینی نیز صحبت می کند.

علل منشأ

هنوز نمی توان دلیل این مسئله را پیدا کرد که چرا به ظهور پولیپ آوازی رسیده است. با این حال قابل توجه است که بیشتر در مردان در سنین میانسالی اتفاق می افتد. بعلاوه ، به نظر می رسد عوامل خطر دیگری نیز وجود دارد:

  • سیگار کشیدن
  • فشار شدید دائمی بر صدا (همانطور که برای مثال با معلمان یا خوانندگان اتفاق می افتد)

نشانه ها

بیماران مبتلا به پولیپ تاشو صوتی معمولاً مورد توجه قرار می گیرند خشونت. این خشونت می تواند دائمی یا موقت باشد. این به ویژه در مواردی ایجاد می شود که پولیپ تاشو صوتی به گونه ای ساخته شده باشد که بسته به موقعیت تار های صوتی.

به عنوان مثال ، در پولیپ های بزرگتر این امکان وجود دارد که آنها بتوانند در ناحیه زیر گلوت "بلغزانند" و در این حالت هیچ گونه ناراحتی ایجاد نکنند. با این نوع پولیپ ، خشونت معمولاً پس از سرفه یا پاکسازی ناپدید می شود گلو. به خصوص ، اما نه به طور انحصاری ، در چنین بیمارانی غالباً مجبور به پاک کردن گلو خود می شوند.

علاوه بر این ، اصطلاحاً دیپلوفونی می تواند وجود داشته باشد ، یعنی یک لحن مضاعف از صدای صدا. برخی از بیماران نیز احساس جسم خارجی را در توصیف می کنند گلو، که دقیقاً مانند گرفتگی صدا می تواند از شدت و شدت آن کاسته شود و یا دائمی است یا فقط به صورت مقطعی است. هرچه پولیپ تاشو صوتی موجود بزرگتر باشد ، سریعتر می تواند یک بار به تنفس کم و بیش محدود شود تا حمله خفگی.