هورمونهای استرس

تعریف هورمون های استرس

اصطلاح استرس هورمون شامل تمام پیام رسان های بیوشیمیایی بدن ما است که در نتیجه استرس در واکنش استرس جسمی نقش دارند. هدف از این واکنش افزایش عملکرد ما برای آماده سازی ما برای یک جنگ قریب الوقوع یا فرار است. در میان مهمترین ها هورمون درگیر در واکنش استرس گروه هستند کاتلولامین ها و گلوكوكورتيكوئيدها.

اولی تا حد زیادی مسئول واکنش بدن ما در عرض چند ثانیه است و بیش از همه شامل موارد زیر است هورمون آدرنالین و نورآدرنالین. آنها ما را افزایش می دهند قلب میزان و خون فشار و ذخیره انرژی با کمی تأخیر ، غلظت گلوكوكورتيكوئيدهامهمتر از همه احتمالاً شناخته شده ترین هورمون استرس کورتیزول نیز افزایش می یابد. هر دو گروه بزرگ هورمون های استرس به طور عمده در بدن تولید می شوند غده فوق کلیوی.

چه هورمون های استرس وجود دارد؟

مهمترین هورمونهای استرس را می توان به دو گروه بزرگتر تقسیم کرد کاتلولامین ها و گلوكوكورتيكوئيدها. احتمالاً شناخته شده ترین هورمون استرس کورتیزول متعلق به گروه دوم است و تأثیرات آن در بدن بسیار متنوع است. علاوه بر تأثیر آن بر سیستم قلبی عروقی، کورتیزول باعث آزاد شدن ذخایر انرژی و تعدیل الکترولیت و آب ما می شود تعادل.

همچنین اثر سرکوب سیستم ایمنی و ضد التهابی دارد. افزایش کورتیزول معمولاً فقط در هنگام استرس طولانی مدت مشاهده می شود. کاتلولامین هااز طرف دیگر ، در شرایط استرس حاد نقش اصلی را بازی می کنند.

مهمترین نمایندگان این گروه هستند آدرنالین، نورآدرنالین و دوپامین. آنها باعث افزایش سریع در می شوند قلب میزان و خون فشار ، افزایش تعریق و افزایش تن عضلانی ما. علاوه بر هورمون های اصلی استرس فوق الذکر ، تعدادی هورمون دیگر نیز وجود دارد پرولاکتین و β اندورفین ، که برای آن افزایش سطح تحت فشار مشاهده می شود.

با این حال ، نقش آنها در واکنش استرس هنوز به طور دقیق روشن نشده است. کورتیزول یکی از مهمترین هورمونهای بدن ماست. این گروه به اصطلاح گلوکوکورتیکوئیدها است که به نوبه خود در گروه هورمونهای استروئیدی قرار می گیرند.

وظیفه اصلی کورتیزول تحریک ذخایر انرژی ، تنظیم ما است سیستم ایمنی بدن و هوشیاری ما را افزایش دهیم. علاوه بر این ، باعث ایجاد ما می شود قلب به ضرب و شتم سریع تر ، که منجر به افزایش در خون فشار. همه این عملکردها اجزای اساسی پاسخ فیزیکی به استرس طولانی مدت هستند.

تشکیل کورتیزول یک فرایند بسیار تنظیم شده است که از طریق مسیرهای مختلف سیگنالینگ رخ می دهد. هیپوتالاموس، منطقه ای در مغز میانی ، هورمون ترشح می کند ACTH، که به نوبه خود بر روی عمل می کند غده هیپوفیز. در نتیجه ، غده هیپوفیز هورمون CRH را آزاد می کند ، که قشر آدرنال را تحریک می کند تا کورتیزول تولید کند.

عملکردهای ذکر شده در بالا کورتیزول برای مقابله با شرایط جسمی و روحی استرس زا برای بدن ما ضروری است. با این حال ، اگر استرس ادامه یابد ، با گذشت زمان ، تأثیرات منفی کورتیزول بیشتر از اثرات منفی کورتیزول خواهد بود ، که می تواند منجر به خستگی و بی نظمی در بدن ما شود. این موضوع همچنین ممکن است مورد توجه شما باشد:

• اثر کورتیزون

هورمون آدرنالین در گروه اصطلاحاً کاتکول آمین ها قرار دارد.

هورمونهای شناخته شده دیگر از این گروه نوراپی نفرین و دوپامین. آدرنالین عمدتا در قشر آدرنال تولید می شود و در شرایط خطرناک ، در سرما و گرما ، کار بدنی و استرس روانی ترشح می شود. آدرنالین در عملکرد خود به عنوان هورمون استرس اثرات مختلفی را در بدن ما ایجاد می کند.

به عنوان مثال ، باعث می شود قلب توانایی انقباض و سرعت آن افزایش یابد تعداد ضربان قلب. علاوه بر این ، آدرنالین باعث انقباض عروق، که منجر به افزایش می شود فشار خون. همچنین باعث گسترش مجاری تنفسی می شود.

علاوه بر تحریک ذخایر انرژی ، آدرنالین باعث مهار عملکردهای بدنی می شود که در شرایط استرس زا مانند هضم ، انرژی را بی جهت مصرف می کنند. بااینکه هورمونهای تیروئید به طور کلی در میان هورمون های استرس کلاسیک به حساب نمی آیند ، بین اثر آنها و آدرنالین یا کورتیزول همپوشانی زیادی وجود دارد. با این حال ، سطح خون آنها به وقوع شرایط استرس بستگی ندارد.

همانطور که از نامش پیداست ، این هورمون ها در سلولهای تولید می شوند غده تیروئید. مهمترین نمایندگان تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) هستند. اگرچه دومی فرم فعال تر هورمون تیروئید است ، غده تیروئید 90٪ تیروکسین تولید می کند. با این حال ، این به T3 موثرتر در سلولهای اندام هدف تبدیل می شود.

اثر هورمونهای تیروئید بسیار متنوع است به عنوان مثال ، آنها اساساً فعالیت بدنی را افزایش می دهند ، به معنای افزایش ضربان قلب و تنفس ، باعث افزایش تولید گلبول های قرمز خون می شود و منجر به افزایش تحرک روده می شود. اگرچه مکانیسم های دقیق هنوز به طور دقیق شناخته نشده اند ، اما بسیاری از اثرات آن هورمونهای تیروئید به دلیل افزایش عملکرد کاتکول آمین ها هستند. علاوه بر عملکردهای فوق الذکر ، هورمون های تیروئید نیز نقشی اساسی در رشد بدن و سازگاری آن با شرایط محیطی دارند.