همکاری همه دست اندرکاران آموزش و پرورش | ADHD و خانواده

همکاری همه دست اندرکاران آموزش

قابل قبول به نظر می رسد: تنها در صورت رعایت قوانین سازگار و خود کودک می تواند واحدهای آموزشی خود را در همه جا در متن درمان فردی اعمال کند ، این رفتارها به طور دائمی بروز می یابد. تنها از این طریق می توان به موفقیت دست یافت. به ویژه در خانه ، چیزهای زیادی می توان به دست آورد - از طریق چیزهای کاملاً عادی و روزمره ، مانند بازی ها - به خصوص بازی های سنتی - و کاهش بازی های رایانه ای و مصرف تلویزیون.

آموزش اتوژنیک، سفرهای فانتزی ، شاید حتی یوگا توصیف تمدد اعصاب تمریناتی که تقریباً در هر جایی قابل انجام است. آنچه در خانه نیز می توانید خیلی خوب تمرین کنید تمرینات اساسی حرکتی خوب است. علاوه بر موارد ساده ای که همه ما از خود می دانیم کودکی، مانند رنگ آمیزی ، ورز دادن ، صنایع دستی و غیره ، انگشت بازی ها نقش مهمی دارند.

متعادل سازی و هر تمرینی که مهارت های حرکتی ناخوشایند را آموزش دهد نیز بخشی مهم است. کودکان بیش فعال باید یاد بگیرند که آگاهانه بدن خود را درک کرده و نیروها را به درستی "دوز" کنند. این بدان معنی است که کودکان می توانند در جایی "بخار" خود را رها کنند و واقعاً "خودشان را کار کنند".

به ویژه ترامپولین - پرش ، بلکه بازی های توپی از هر نوع که می توانید در اینجا ذکر کنید. همراه اصلی درمان ، ستایش است! البته این ستایش را باید کسب کرد.

هیچ چیز بدتر از این نیست که برای هر چیز کوچکی ستایش بزرگی کنید ، مخصوصاً وقتی که قبلاً ستایش کمی انجام شده باشد. برای کودک خود "مربی" خوبی باشید! ADHD - کودکان به توجه بیشتر و بیش از هر چیز به توجه و وقت نیاز دارند.

در اصل ، آنها باید آماده باشند که این را به فرزند خود بدهند. شما می توانید بین زمان "فعال" و "منفعل" با فرزند خود تفاوت قائل شوید. در اینجا ، "زمان فعال" به این معنی است: زمان با کودک و هیچ کس حواس ما را پرت نمی کند.

من الان برای فرزندم هستم ، کارهای دیگری که بعداً انجام می دهم. از طرف دیگر ، "زمان منفعل" به این معنی است که من اینجا هستم ، اما هنوز وقت ندارم. مشاهده خواهید کرد که برخی جنبه ها به طور کلی در زندگی خانوادگی نیز تأثیر مثبت دارند.

موارد زیر در مورد تمام موارد ذکر شده در زیر صدق می کند: سعی کنید - حتی در مراحل حساس - آرامش خود را حفظ کنید! قوانینی برای زندگی شما به عنوان مربی ADHD - کودک شما

• برنامه روزمره پایدار: عناصر اساسی زندگی روزمره بارها و بارها برمی گردند - حتی در تعطیلات یا در موارد خاص. - ایجاد تشریفات: نوازش یا قصه پردازی قبل از خواب.

گشت و گذار مشترک ، درس بازی مشترک

• اطمینان حاصل کنید که هیچ استرس اوقات فراغت به شکل عجله از یک قرار ملاقات به قرار دیگر وجود ندارد. سرگرمی های کودک خود را کاهش دهید ، طبق این اصل: کمتر بیشتر است! - به فرزند خود مسئولیت دهید و بگذارید در فعالیتهای روزمره شما (آماده سازی آشپزی ، خرید) شرکت کند.
• وانمود نکنید که دنیا مکان مناسبی برای کودک شماست. اگر تعارضات منجر به استدلال شود ، در این صورت است. اما به کودک خود نشان دهید که اختلافات برای حل وجود دارد و آشتی بخشی از هر اختلاف است.
• اگر در مقابل کودک بایستید و بگویید: «به من بگویید چه چیزی شما را آزار می دهد ، بسیاری از نگرانی ها و مشکلات فرزندتان را تجربه نخواهید کرد. در عوض ، هنگامی که کودک شما واقعاً درک نمی کند که "صداش می کند" ، یعنی در موقعیت های دلپذیر و نسبتاً استرس زا ، معمولاً "در کنار" ، احتمالاً شما در مورد مشکلات اطلاعات خواهید یافت. در اینجا می توانید دوباره ببینید که چقدر زمان فعال بودن با فرزندتان مهم است.

توجه: نیازی نیست که شبانه روز در دسترس فرزندتان باشید. اما: زمانی که با کودک می گذرانید باید کاملاً مربوط به خودش باشد. این بدان معناست که calls با تماس تلفنی با بهترین دوست خود نمی توانید مراحل بازی را قطع کنید.