نارساخوانی، LRS ، نارساخوانی ، نارساخوانی ، نارساخوانی ، نارساخوانی ، نارساخوانی. نارساخوانی مورد خاصی از نارساخوانی است.
نارساخوانی - تعریف
نارساخوانی ضعف عملکرد جزئی است ، که منحصراً مربوط به حوزه اصطلاح نارساخوانی است برای توصیف و بهانه گیری مشکلات. یک "اختلال" تعریف شده است که در ICD 10 ، طبقه بندی بین المللی بیماری ها گنجانده شده است و منتقدان تعجب می کنند که آیا این از نظر ارتقا really واقعاً ضروری است؟ صرف نظر از اینکه نارساخوانی یا LRS وجود دارد ، در هر دو حالت به اصطلاح نیاز به ارتقا وجود دارد.
این بدان معناست که: صرف نظر از علت و هوش ، باید یک برنامه پشتیبانی فردی تنظیم شود ، که قبل از آن شناسایی دقیق مشکلات و نقایص (تشخیص پشتیبانی) باشد. در حالی که در مورد نارساخوانی ، حمایت به مشکلات خواندن و هجی و به طور ایده آل همچنین به فشار روانی اشاره دارد ، یک طرح پشتیبانی برای یک کودک LRS همچنین می تواند شامل اجزای سایر مناطق مدرسه ، مانند مشکلات در حوزه ریاضیات باشد. در برخی از بحث ها در مورد اصطلاح نارساخوانی ، این نظر یافت می شود که تعیین تشخیص نارساخوانی واقعاً مهم نیست ، زیرا شخص فقط باید مشکلات را ثبت کند تا بتواند به طور خاص پیشرفت کند.
اینکه کودک نارساخوان باشد یا خیر ، بی ربط است. به عبارت دیگر: فرد خواستار آن است که مشکلات - صرف نظر از علت و انتساب بیماری - به صورت هدفمند حل شود و خواستار حمایت فردی و مطابق با مشکلات اساسی برای همه کودکان است. دلیل این نظر اغلب این واقعیت است که نارساخوانی اغلب در سالهای گذشته برای توجیه نمرات ضعیف مورد استفاده قرار می گرفت ، درست به این شعار: "فرزند من نمی تواند عملکرد بهتری داشته باشد ، نارساخوانی است".
این کار تعیین "سرزنش" نیست ، بلکه هدف آن کمک به کودک در مخمصه خود و تأمین پشتیبانی او برای غلبه بر یا بهبود مشکلات است. اینکه آیا این به تشخیص صریح "نارساخوانی" نیاز دارد ، باید توسط هر فرد تعیین شود. ما می توانیم با این خواسته موافقت کنیم که هر کودک متناسب با فرد خود از حق حمایت فردی برخوردار باشد یادگیری وضعیت.
وجود ضعف در خواندن و نوشتن را می توان با رفتار کودک و سایر موارد تعیین کرد. کودکانی که در زمینه ضعف های خواندن و هجی مشکلی دارند با رفتار کودک قابل شناسایی است. علاوه بر مشکلات ، این طرح باید حاوی رویه های خاصی در زمینه پشتیبانی باشد که باید در آینده نزدیک حل شود.
این ممکن است شامل استفاده از پشتیبانی فوق برنامه یا توصیه برای تماس با روانشناس کودک و جوانان یا مشاوره تحصیلی باشد. مشکلات مختلف با دلایل مختلف نیاز به اقدامات متفاوتی دارند! در هر صورت ، به نفع کودک ، ارتباط نزدیک و اعتماد محور بین والدین و مدرسه (کلاس یا معلم موضوع) توصیه می شود.
به محض تهیه طرح حمایت ، باید با والدین نیز در میان گذاشته شود ، بنابراین اقدامات فوق برنامه نه تنها روی کاغذ توصیه نمی شوند ، بلکه امکان تحقق دارند. خصوصاً وقتی معلمان توصیه می کنند از مراکز مشاوره تحصیلی دیدن کنند ، این به معنای زیر سوال بردن روشهای آموزشی والدین نیست. مراکز مشاوره آموزشی جهت گیری های مختلفی دارند و می توانند از بسیاری جهات کمک کنند.
آخرین اما مهمترین ، آنها می توانند از نظر حمایت از فعالیتهای فوق برنامه واسطه باشند. مهم است که خانه یا سایر اشکال ورزش و پشتیبانی فوق برنامه بر اساس روش کار و یادگیری محتوای مدرسه. این مزیت این است که کودک مجبور نیست دائماً خود را با تغییر قوانین و رویه ها وفق دهد و مجبور نیست علاوه بر مشکلات واقعی با مشکلات اضافی کنار بیاید. یادگیری چالش ها و مسائل.
