سنگ بزاقی

مقدمه در مجرای غدد بزاقی (Glandula parotidea، Glandula submandibularis، Glandula sublingualis) می تواند انباشته های سختی تشکیل شود که به آنها سنگ بزاقی (sialolith) می گویند. این سنگ بزاقی می تواند مجاری غدد بزاقی را مسدود کند، منجر به عقب افتادگی بزاق شود و در نتیجه احساس دردناک فشار در ناحیه بزاقی ایجاد کند. سنگ بزاقی

باعث ضخیم شدن بزاق می شود: اگر بدن حاوی آب بسیار کمی باشد، با هدر دادن کمترین میزان ممکن آب در بدن صرفه جویی می کند. این باعث می شود بزاق چسبناک تر شود. سپس موادی مانند فسفات کلسیم، کربنات کلسیم، پروتئین ها یا کربوهیدرات ها در بزاق در درصد افزایش یافته است. اگر شسته نشوند، این مواد روی… علل | سنگ بزاقی

درمان درمان سنگ های بزاقی به اندازه سنگ و محل آن بستگی دارد. بهتر است سنگ بزاقی در انتهای مجرای دفعی باشد و خیلی بزرگ نباشد. سپس می توان سنگ را با ماساژ از بین برد. اگر این کار موفق نشد، یک برش کوچک… درمان | سنگ بزاقی

تشخیص بیمار تورم و درد را به خصوص هنگام غذا خوردن گزارش خواهد کرد. این در حال حاضر نشانه ای برای دندانپزشک معاینه کننده است. در بیشتر موارد، دندانپزشک می تواند تشخیص نهایی را با لمس و عکس برداری با اشعه ایکس انجام دهد. سایر گزینه های تشخیصی شامل معاینه اولتراسوند و در صورت امکان آندوسکوپی است. اما معاینه دستی و تصویر اشعه ایکس باید… تشخیص | سنگ بزاقی

خلاصه سنگ بزاقی در مقایسه با سنگ کلیه و کیسه صفرا نادر است. آنها زمانی اتفاق می‌افتند که بزاق به دلیل دریافت ناکافی مایعات غلیظ می‌شود یا وقتی هسته‌های کریستالیزاسیون تشکیل می‌شوند که خارج نمی‌شوند و به تدریج اندازه آن افزایش می‌یابد. تشخیص با لمس، اشعه ایکس یا اولتراسوند انجام می شود. در بهترین حالت، درمان شامل … خلاصه | سنگ بزاقی